In haar 11-jarige praktijk is Dr. Anne Banfield, een OB-GYN bij Davis Health System in West Virginia, zelden of nooit een patiënt tegengekomen die vrijwillig hun worstelingen noemde om te betalen voor menstruatiehygiëneproducten. Mensen met lage inkomens kunnen zich schamen om over hun uitdagingen te praten, zei ze.
“Vrouwen komen niet naar hun arts en vertellen hen dat ze zich geen maandverband en tampons en menstruatiecups en menstruatieondergoed en al dat soort dingen kunnen veroorloven,” zei Banfield. “Voor veel mensen geeft armoede een gevoel van schaamte … als ze niet in hun eigen behoeften kunnen voorzien.”
Financiële barrières, stigma en slecht onderwijs rond menstruatiecycli hebben velen gedwongen tot menstruatiearmoede, gedefinieerd als onvoldoende toegang tot menstruatiehygiëneproducten en onderwijs. Het probleem is verergerd tijdens de coronaviruspandemie, zei Banfield.
Naarmate staats- en lokale functionarissen zich meer bewust worden van het probleem, hebben staten wetten aangenomen om vrouwelijke hygiëneproducten vrij te stellen van omzetbelasting of ervoor te zorgen dat scholen zijn uitgerust met gratis producten.
Louisiana, Maine en Vermont sloten zich dit jaar aan bij Washington, DC en 20 andere staten die ofwel de omzetbelasting voor menstruatieproducten hebben beëindigd of nooit een belasting hebben gehad, volgens Period Equity, een juridische organisatie gevestigd in New York die zich richt op menstruatiegelijkheid.
Wetgevers in 17 extra staten introduceerden voorstellen voor omzetbelasting die mislukten of niet zijn aangenomen. Vijf staten – Alaska, Delaware, Montana, New Hampshire en Oregon – hebben geen omzetbelasting.
Voorstanders zeggen dat dit een stap in de goede richting is, maar ze stellen dat staten ook moeten werken aan het verminderen van culturele en sociale stigma’s, het gratis maken van producten op openbaar beschikbare plaatsen en investeren in seksuele voorlichting.
“Die wetgevingsideeën zijn slechts een handvol van de manieren waarop we beleid kunnen gebruiken om zowel uitdagingen voor toegang als stigma uit te roeien,” zei Jennifer Weiss-Wolf, mede-oprichter van Period Equity.
“Het is niet alleen dat mensen zich schamen of [feel] schaamte, maar dat we eigenlijk geen progressieve of proactieve oplossingen nastreven omdat we er gewoon voor kiezen om er niet over te praten.”
De wetten hebben hun critici. Sommige tegenstanders beweren dat staten die inkomsten nodig hebben om onderwijs en andere diensten te financieren. Period Equity schatte dat de 27 staten met omzetbelastingen voor menstruatieproducten in totaal $ 119,7 miljoen aan inkomsten uit die belastingen per jaar ontvangen.
Eerder dit jaar introduceerden Republikeinse wetgevers in New Hampshire wetgeving die een eerdere wet zou hebben teruggedraaid die scholen verplicht om gratis tampons en maandverband aan studenten te verstrekken. Voorstanders van het wetsvoorstel zeiden dat het scholen zou bevrijden van de financiële last van het betalen voor de producten. Het voorstel sneuvelde toen de legislatuur werd verdaagd.
“Ik denk niet dat de staat New Hampshire scholen zou moeten micromanagen met betrekking tot hoe en waar deze producten te leveren,” zei gop-vertegenwoordiger Judy Aron, volgens de Concord Monitor. “Die dingen moeten worden overgelaten aan het oordeel van het schoolbestuur.”
Effecten op de geestelijke gezondheid
Vrouwen van kleur in de Verenigde Staten hebben meer kans op armoede dan blanke vrouwen, dus ze hebben ook meer kans om problemen te hebben met het betalen voor menstruatiebenodigdheden.
Experts kunnen de omvang van menstruatiearmoede in de Verenigde Staten niet kwantificeren omdat onderzoek naar menstruatiegezondheid beperkt is. Uit een studie uit 2019, gepubliceerd in Obstetrics and Gynecology, bleek echter dat bijna 64% van de ondervraagde vrouwen met een laag inkomen in St. Louis, Missouri, zich het voorgaande jaar geen menstruatiehygiënebenodigdheden kon veroorloven.
Ongeveer 46% van de vrouwen kon het zich niet veroorloven om te betalen voor voedsel en menstruatieproducten, en 21% was niet in staat om producten op maandelijkse basis te betalen. Een derde van hen gebruikte doek, vodden, tissues of toiletpapier, zo bleek uit de studie, terwijl anderen kinderluiers of papieren handdoeken gebruikten omdat ze geen maandverband of tampons hadden.
Het onvermogen om schone sanitaire producten te betalen, kan de geestelijke gezondheid van vrouwen beïnvloeden. Een studie gepubliceerd in januari in BMC Women’s Health wees uit dat 68% van de studenten die meldden maandelijks menstruatiearmoede te ervaren, ook matige of ernstige depressie meldden.
Andere gezondheidsrisico’s, zei Banfield, omvatten het toxische shocksyndroom, een zeldzame en potentieel fatale medische aandoening veroorzaakt door bacteriële infectie; terugkerende afscheiding door langdurig tampongebruik; Huiduitslag; en ontstekingen, die allemaal kunnen leiden tot fysiek en mentaal trauma. Maandverband en menstruatiecups kunnen helpen, zei ze, maar hun kosten zijn een barrière.
Er zijn extra hindernissen voor mensen die ongesteld worden maar zich niet identificeren als vrouwen en meisjes, inclusief transgender jongens en mannen, en individuals die nonbinair zijn. Sommige scholen kunnen bijvoorbeeld producten aanbieden in meisjestoiletten, maar niet in die voor jongens.
De kosten zijn net zo variabel als menstruatiecycli. Een online periodeproductcalculator gepubliceerd door statistiekbureau Omni Calculator ontdekte dat de gemiddelde vrouw ongeveer $ 10 per maand uitgeeft aan menstruatieproducten, waaronder tampons, maandverband of menstruatiecups. Dit houdt geen rekening met pijnstillers, doekjes of andere items. Prijzen kunnen variëren afhankelijk van het merk van items of de zwaarte van de menstruatiecyclus.
De noodzaak van de items, zeggen voorstanders, is waarom ze moeten worden vrijgesteld van omzetbelasting en gratis op scholen moeten worden verstrekt.
Op de eerste dag van juli ondertekende de gouverneur van Maine, Janet Mills, een Democraat, een herziene tweejaarlijkse begrotingswet die de omzetbelasting op vrouwelijke hygiëneproducten vanaf 1 oktober beëindigt. De maand ervoor ondertekenden de gouverneurs van Louisiana en Vermont soortgelijke wetten om de zogenaamde tamponbelasting te elimineren. Louisiana heeft ook de omzetbelasting voor kinder- en volwassen luiers afgeschaft.
In Vermont zijn de staatsinkomsten gestegen als gevolg van federale COVID-19-noodhulp. Dat was een van de redenen waarom de omzetbelastingwet deze keer gemakkelijker te passeren was dan in voorgaande jaren, vertelde senator Ruth Hardy, een Democraat die de maatregel mede-sponsorde, aan Stateline.
“Het maakte het een opportuun jaar om ervoor te zorgen dat deze wetgeving werd aangenomen en maakte het gemakkelijker voor mensen om ja te zeggen die dat in het verleden niet deden,” zei Hardy. Een andere wet, voegde Hardy eraan toe, verplicht scholen om menstruatieproducten beschikbaar te stellen in de meeste genderneutrale en meisjestoiletten.
Student Leiderschap
Zoals met veel nationale sociale bewegingen, hebben jongeren in de frontlinie gestaan van de menstruatie-gelijkheidsdrang.
In 2020 zamelden studenten in het hele land geld in, lobbyden, hielden schoolvergaderingen en lanceerden sociale mediacampagnes om menstruatieproducten gratis te maken op hun scholen, meldde The Wall Street Journal.
In de staat Washington hebben middelbare scholieren een GoFundMe-account gemaakt om producten te kopen om op scholen te plaatsen.
Jay Inslee, een Democraat, ondertekende deze sessie wetgeving die scholen, hogescholen en universiteiten verplicht om gratis producten aan te bieden in alle genderneutrale en meisjestoiletten. Vorig jaar ondertekende Inslee ook een wetsvoorstel dat de producten vrijstelt van de omzetbelasting van de staat.
Tot nu toe vereisen ten minste acht staten dat scholen gratis tampons en maandverband aanbieden aan studenten, zei Weiss-Wolf.
Schoolsluitingen tijdens de COVID-19-pandemie maakten het voor studenten moeilijker om toegang te krijgen tot maandverband en tampons. Ongeveer 23% van de leerlingen heeft moeite om menstruatieproducten te betalen, volgens een onderzoek uit 2021 van PERIOD, een door jongeren geleide non-profitorganisatie die ernaar streeft menstruatiearmoede uit te roeien, en Thinx, een bedrijf voor vrouwelijke hygiëne.
Ongeveer 27% van de studenten zei dat op school het gemakkelijker heeft gemaakt om benodigdheden te krijgen, zo bleek uit de studie. Ongeveer 50% van de studenten zei dat ze menstruatieproducten langer droegen dan aanbevolen.
“Terugkeren naar school alleen zal de uitdagingen waarmee studenten worden geconfronteerd niet oplossen. Studenten denken niet dat scholen een omgeving bevorderen waarin ze zich op hun gemak voelen bij het bespreken van periodes of zelfs het bijwonen van de les terwijl ze ongesteld zijn,” schreven de auteurs van het rapport.
“Dit stigma en gebrek aan toegang kan een zeer reële impact hebben op het onderwijs van een student, vooral voor studenten van kleur en studenten met een lager inkomen die de neiging hebben om meer te worden beïnvloed door een gebrek aan toegang tot producten.”
Staten zijn langzaam gegaan, zelfs met de nationale druk om de belastingen te elimineren, zei Banfield, maar ze zei dat armoede moet worden behandeld als een medisch, sociaaleconomisch en educatief probleem, en dat periodearmoede moet worden behandeld als een volksgezondheidscrisis.
“Dit is niet je Starbucks die je ’s ochtends hebt omdat je hem wilt hebben. Dit zijn dingen die je nodig hebt,” zei Banfield. “Dit is een normale biologische functie.”
Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd door Stateline, een initiatief van De Pew Charitable Trusts en werd met toestemming opnieuw gepubliceerd.
