Vrouwen die een verschil maken: 8 wereldveranderaars om te weten

Search

Toen ik werd gevraagd om uit te leggen waarom ik me zo gepassioneerd voel over vrouwenkwesties en feminisme of waarom ik een minor vrouwen- en genderstudies in de onderbouw heb gekregen, zei ik altijd dat het is omdat, nou ja, ik ben een vrouw en ik geef om vrouwen. Welke andere reden zou ik nodig hebben?

Het blijkt dat een nog betere reden is omdat ik een persoon ben en om mensen geef. En iedereen die om mensen geeft, moet zich ook zorgen maken over vrouwenkwesties en feminisme.

Toen we besloten om een nummer van de Goodnewspaper te publiceren over vrouwen (en ook gender non-conforme mensen), wisten we dat we moesten praten over de problemen waarmee vrouwen uniek worden geconfronteerd en de inspirerende en creatieve manieren waarop vrouwen deze problemen oplossen – maar we wisten ook dat de problemen waarmee vrouwen worden geconfronteerd ze niet volledig definiëren.

We waren er ook zeker van dat we wereldveranderende mensen wilden vieren die problemen oplossen waarmee mensen en de planeet worden geconfronteerd – probleemoplossers die toevallig vrouwen zijn.

Dus waarom hebben we een hele kwestie aan vrouwen gewijd, terwijl vrouwen slechts de helft van de bevolking uitmaken?

Allereerst: Omdat vrouwen zo’n betekenisvol verschil maken in de wereld.

Ten tweede: vrouwen en non-binaire mensen zijn historisch uitgesloten van toegang tot en kansen binnen het onderwijs, de politiek, de gezondheidszorg, de beroepsbevolking en andere arena’s.

Maar we staan nu op een kantelpunt in de geschiedenis. Ik ben verheugd om invloedrijke besluitvormende politici, beroemdheden, religieuze leiders en andere opmerkelijke culturele figuren te zien opkomen voor gendergelijkheid. Ik ben vooral hoopvol om te zien dat gendergelijkheidsactivisten in toenemende mate intersectionaliteit omarmen, omdat het de beweging legitimeert als noodzakelijkerwijs compatibel met andere bewegingen, zoals antiracisme, LGBTQ + -rechten, milieubewustzijn, immigrantenrechten, economische rechtvaardigheid en politiek.

Ik miste de eerste en tweede golf van feminisme, en ik was te jong voor de derde golf, maar ik groeide uit tot een jonge vrouw aan het begin van de vierde golf. Heel weinig anders heeft me zo diep geïnspireerd en ontroerd als een vastberaden groep vrouwen (en mannen!) die onvermoeibaar werken om de samenleving rechtvaardiger te maken. En met de opkomst van digitale media is deze strijd voor gelijkheid openbaarer, actiever en urgenter dan ooit.

Tijdens het onderzoeken en schrijven van dit nummer, las ik over veel buitengewone vrouwen die een verschil maken in de wereld. Ik wou dat we ze hier allemaal konden opnemen! Maar ik ontdekte ook enkele ongemakkelijke en hartverscheurende waarheden, zoals hoe zwarte vrouwen drie keer meer kans hebben dan Spaanse vrouwen en 2,5 keer meer kans hebben dan blanke vrouwen om te sterven aan oorzaken die verband houden met zwangerschap. Of hoe minder dan een derde van de gekozen leiders vrouw is. Of hoe één op de 10 meisjes in Afrika elk jaar school mist vanwege hun menstruatie.

Dat is precies waarom gelijkheid niet alleen een vrouwenkwestie is – het is een menselijke kwestie.

Onze hoop is dat deze verhalenbundel je zal inspireren en in je een oprecht verlangen zal aanwakkeren om actie te ondernemen. In de Women Edition van de Goodnewspaper lezen lezers over vrouwen die baanbrekend zijn in de vrachtwagenindustrie, een nieuwe wet die vrouwen helpt gelijk loon te krijgen voor gelijk werk, een voormalige rechtenstudent die overlevenden van huiselijk geweld helpt financiële onafhankelijkheid te krijgen, een vrouw die een app maakte om hitteberoerte bij boeren te voorkomen, hoe vriendschappen van vrouwen letterlijk levens konden redden, en meer.

En deze lijst is een verzameling van enkele van de opmerkelijke vrouwen uit dit nummer. Geniet ervan om meer over hen te leren – en natuurlijk als je van deze profielen houdt, zul je ook dol zijn op de volledige Women Edition van de Goodnewspaper.

Hier zijn acht wereldveranderende vrouwen die je moet kennen:

1. Mia Yamamoto

Yamamoto
Illustratie door Carra Sykes

Het verhaal van de Japans-Amerikaanse strafrechtadvocaat en burgerrechtenactivist Mia Yamamoto is er een van het overwinnen van ontberingen om te worden wie je werkelijk bent.

Yamamoto werd geboren in een interneringskamp in Arizona tijdens de Tweede Wereldoorlog, een ervaring die – samen met de uitsluiting van haar vader van de Los Angeles County Bar Association omdat ze niet wit was – haar kijk op het rechtssysteem en de rassenverhoudingen vormde.

Na te hebben gediend in het Amerikaanse leger, studeerde Yamamoto af aan de UCLA’s School of Law, waar ze mede-oprichter was van de Asian Pacific Islander Law Student Association.

Yamamoto, die transgender is, vertegenwoordigt nu transgenders in burgerrechtenzaken en is een activist die ernaar streeft een einde te maken aan raciale, religieuze en seksuele conflicten rond Los Angeles, waardoor het leven van degenen die lijden aan discriminatie wordt verbeterd.

Yamamoto was mede-oprichter van de Multicultural Bar Alliance, een coalitie van minderheids-, vrouwen- en LGBTQ + -balies in Los Angeles.

Ze heeft ook gediend in de commissie voor Sexual Oriëntatie en genderidentiteit voor de American Bar Association en ze werd geëerd door API Equality en de Los Angeles County Human Relations Commission voor haar belangenbehartiging namens de LGBTQ + -gemeenschap.

2. Daphne Frias

Stem in
Illustratie door Carra Sykes

De 23-jarige Daphne Frias is een Latina-jeugdactiviste die leeft met cerebrale parese. Frias, die een rolstoel gebruikt, is een vocale voorvechter voor de gehandicaptengemeenschap en houdt zich ook bezig met verschillende kwesties die jongeren treffen: wapengeweld, klimaatverandering en opkomst, om er maar een paar te noemen.

Frias begon haar activismewerk na de schietpartij op de Stoneman Douglas High School in 2018 in Parkland, Florida, die het leven kostte aan 17 mensen.

Statistieken over schietpartijen op scholen verwoestten de natie – en vooral jongeren. Na de schietpartij organiseerde ze vervoer voor meer dan 100 studenten van haar universiteitscampus naar hun lokale March For Our Lives-evenement. In 2019 werd Frias benoemd tot de staatsdirecteur van New York voor March For Our Lives.

Door haar werk met March For Our Lives raakte Frias gepassioneerd over het verhogen van de opkomst van jongeren en richtte ze een tweeledige non-profitorganisatie op met de naam Box Het Stembiljet om de kracht van absentee voting te benutten.

In 2018 organiseerde de groep zich op meer dan 70 universiteitscampussen in het hele land en inspireerde bijna 400.000 studenten om te stemmen.

3. Sara Mora

Immigratierechtenactivist Sara Mora maakt gebruik van de kracht van digitale media om het stigma van ongedocumenteerden te doorbreken en zich te verenigen voor immigratiehervorming

Als tiener in New Jersey sloot ze zich aan bij het Deferred Action for Childhood Arrivals-programma (DACA), dat een tweejarige hernieuwbare juridische status biedt aan immigranten zonder papieren die als kinderen de VS zijn binnengekomen.

Haar werk ter ondersteuning van DACA leidde ertoe dat ze in 2014 de president van haar thuisland, Costa Rica, interviewde. In het interview onthulde Sara haar status als ongedocumenteerde, een bekentenis die ervoor zorgde dat ze viraal ging.

Anderen in haar gemeenschap prezen haar om haar eerlijkheid en vermogen om het belangrijke gesprek over de status en rechten van immigranten te openen.

Als reactie op de enorme steun lanceerde Mora Population MIC, een organisatie die zich richt op het vertellen van verhalen en het bieden van ongedocumenteerde gemeenschappen met de tools die nodig zijn om door wetgevers te worden gehoord.

Zoals zoveel DACA-ontvangers stond haar wereld op zijn kop toen het Witte Huis in 2017 een einde aan het programma voorstelde, waardoor duizenden het risico liepen te worden gedeporteerd.

“Population MIC is een beweging die is geboren uit mijn observatie als een tiener zonder papieren dat mensen zonder papieren op bijna elk groot mediaplatform werden gesproken,” vertelde More aan Seventeen.

“Ik begon in 2014 met het creëren van Population MIC om de kracht van onafhankelijke verhalen te koesteren en te verheffen, door verhalende opbouw, gegevens en activisme samen te voegen om een wereld te creëren waarin gemeenschappen de tools kunnen hebben om hun waarheden te spreken en gehoord te worden via ecosystemen online.”

4. Geloof Florez

Geloof Florez
Illustratie door Carra Sykes

Faith Florez groeide op in de Central Valley van Californië en was uit de eerste hand getuige van de moeilijkheden waarmee werknemers in de landbouwindustrie worden geconfronteerd.

Florez is een afstammeling van generaties landarbeiders en haar eigen familieleden hadden last van een hitteberoerte tijdens het werken op het veld. Ze zag de noodzaak om een manier te creëren om de veiligheid en het onderwijs te vergroten.

Florez creëerde Calor, een app om de hitteberoerte onder landarbeiders te bestrijden en hun rechten en hun veiligheid te beschermen door middel van onderwijs.

Ze voerde een pilotprogramma uit, waarbij 100 landarbeiders Apple Watches of Fitbits droegen die meldingen stuurden van onmiddellijke hittewaarschuwingen, gezondheidstips en proactieve hittestressvoorlichting.

Gedurende die tijd toonde Apple haar app in de App Store, Florez zamelde meer dan $ 60.000 in voor verdere ontwikkeling van de app en kreeg ze een subsidie van $ 10.000. Fondsenwerving zal helpen de kosten van de horloges uit te stellen.

Florez lanceerde ook The Latina Legacy Foundation, een non-profitorganisatie die barrières aanpakt in door Latina gedomineerde industrieën, waaronder landarbeiders, dienstmeisjes, kledingzweetwerkers en huishoudelijk thuiszorgmedewerkers.

5. Mia Mingus

Kampioen van verandering
Illustratie door Carra Sykes

Als queer, lichamelijk gehandicapte, Koreaanse transraciale en transnationale geadopteerde opgegroeid in het Caribisch gebied, brengt Mia Mingus een unieke lens naar activisme.

Als overlevende zelf richt het werk van de schrijver, opvoeder en gemeenschapsorganisator zich op het beëindigen van generatie- en seksueel geweld.

Mingus heeft webinars georganiseerd over transformatieve rechtvaardigheid en het afschaffen van het gevangenissysteem, openbare toespraken en panels over rechtvaardigheid voor gehandicapten gegeven en boeiende en inzichtelijke berichten op haar blog gepubliceerd.

Ze staat bekend in de gehandicaptengemeenschap voor het introduceren van het concept van en het bedenken van de term “toegangsintimiteit” om het gevoel te beschrijven dat je krijgt op een plek waar je het gevoel hebt dat aan al je toegankelijkheidsbehoeften wordt voldaan.

Haar benadering van disability justice richt zich op het ontmantelen van privileges en neemt een intersectionele benadering, waardoor disability justice activisme noodzakelijkerwijs verweven is met antiracistisch, feministisch, reproductieve rechtvaardigheid, queer en gevangenis abolitionistisch activisme.

Ze werd in 2013 door het Witte Huis geëerd als Champion of Change voor haar werk als leider van een Aziatisch-Amerikaanse Pacific Islander.

6. Blair Imani

Op 8-jarige leeftijd begon Blair Imani een briefschrijfcampagne met haar vrienden om het speelgoedbedrijf Mattel te vragen meer diverse personages te creëren nadat ze merkte dat er acht witte poppen en slechts één zwarte pop waren. Nu, bijna twee decennia later, blijft Imani pleiten voor rechtvaardigheid en gelijkheid.

Imani is een zwarte, islamitische en queer activist en historicus die intersectioneel denken, vrouwelijke empowerment en LGBTQ + -rechten promoot.

Ze heeft een TEDx Talk gegeven: “Queer and Muslim: Nothing to Reconcile”, en schreef twee historische boeken.

“Modern Herstory: Stories of Women and Nonbinary People Rewriting History” profileert 70 vrouwen en non-binaire mensen die een belangrijke rol speelden en nog steeds spelen in sociale bewegingen zoals de Stonewall-rellen en de Black Lives Matter-beweging.

Haar andere boek, “Making Our Way Home: The Great Migration and the Black American Dream”, richt zich op stemrecht, binnenlands terrorisme, discriminatie en segregatie naast kunst en cultuur, activisme en burgerrechten.

In 2014 richtte Imani de non-profitorganisatie Equality for HER op, een non-profitorganisatie die vrouwen en non-binaire mensen verheft en machtigt. Hoewel de non-profitorganisatie in 2019 is gesloten, zijn de online bronnen nog steeds beschikbaar.

Imani, nu 27, richt zich op intersectioneel feminisme en is een actief lid van de Black Lives Matter-beweging.

7. Zeynep Tufekci

De Turkse socioloog, schrijver en professor Zeynep Tufekci van de Universiteit van North Carolina is een voormalige computerprogrammeur die door de New York Times is beschreven als “de gewoonte om gelijk te hebben in de grote dingen”.

Haar werk richt zich op de sociale implicaties van nieuwe technologieën, zoals kunstmatige intelligentie en big data.

Ze schreef een boek met de titel ‘Twitter and Tear Gas: The Power and Fragility of Networked Protest’.

En in 2018 werd Tufekci geïnterviewd als onderdeel van een PBS-serie, “Frontline”, over kwesties van desinformatie en Russische inmenging in Oekraïne op Facebook.

Ze is een van de meest prominente academische stemmen op sociale media en bespreekt vaak identiteit, samenleving, protesten en technologie.

Aan het begin van de COVID-19-pandemie was Tufekci een van de eersten die het belang van het dragen van maskers in de reguliere media opnam en was hij een van de academici die de WHO adviseerde over het aannemen van een maskeraanbeveling.

Ze is nu een van de meest gerespecteerde stemmen over de sociale gevolgen van technologie, internet, ongelijkheid en politiek.

Ze is een voorbeeld van iemand die haar platform en invloed gebruikt om haar waardevolle inzichten te delen en genuanceerde en evenwichtige kennis te verspreiden – wat ons allemaal beter maakt.

8. Amanda Nguyen

Gerechtigheid
Illustratie door Carra Sykes

Van het vertalen van stembiljetten in verschillende talen tot ervoor zorgen dat overlevenden worden gehoord, de non-profitorganisatie Amanda Nguyen opgericht, Rise, helpt overlevenden van seksueel geweld te voorzien van burgerrechten.

Nadat ze na haar eigen verkrachting door het gebroken strafrechtsysteem moest navigeren, schreef Nguyen haar eigen burgerrechtenwet en nam unaniem de Sexual Assault Survivors ‘ Bill of Rights aan. De federale wet diende als model voor 15 andere wetten die overlevenden van seksueel geweld in de VS beschermen.

Na het aannemen van de wet in 2014 richtte Nguyen Rise op, een non-profitorganisatie en “sociale bewegingsversneller” die grassroots-organisaties traint om hun eigen burgerrechtenwetten op te stellen. Met de hulp van Rise zijn 33 wetten aangenomen.

Nguyen werd in 2016 bekroond met Marie Claire’s Young Women’s Honors en werd in 2017 genoemd op de Forbes 30 Under 30-lijst. Ze werd door president Barack Obama benoemd tot lid van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken als zijn plaatsvervangende Witte Huis Liaison en in 2018 werd ze genomineerd voor de Nobelprijs voor de Vrede.