Een enorme kracht hervormt de mode-industrie: tweedehands kleding.
Volgens een nieuw rapport zal de Amerikaanse tweedehands kledingmarkt naar verwachting de komende 10 jaar meer dan verdrievoudigen in waarde – van $ 28 miljard in 2019 tot $ 80 miljard in 2029 – in een Amerikaanse markt die momenteel $ 379 miljard waard is.
In 2019 groeide tweedehands kleding 21 keer sneller dan conventionele kledingretail.
Nog transformatiever is het potentieel van tweedehands kleding om de bekendheid van fast fashion drastisch te veranderen – een bedrijfsmodel dat wordt gekenmerkt door goedkope en wegwerpkleding die in de vroege jaren 2000 ontstond, belichaamd door merken als H &M en Zara.
Fast fashion is de afgelopen twee decennia exponentieel gegroeid, waardoor het modelandschap aanzienlijk is veranderd door meer kleding te produceren, sneller te distribueren en consumenten aan te moedigen om te veel te kopen met lage prijzen.
Terwijl fast fashion naar verwachting de komende 10 jaar met 20% zal blijven groeien, staat tweedehands mode op het punt om met 185% te groeien.
Als onderzoekers die kledingconsumptie en duurzaamheid bestuderen, denken we dat de tweedehands kledingtrend het potentieel heeft om de mode-industrie opnieuw vorm te geven en de schadelijke milieu-impact van de industrie op de planeet te verminderen.
Het volgende grote ding
De tweedehands kledingmarkt bestaat uit twee grote categorieën, kringloopwinkels en wederverkoopplatforms. Maar het is dat laatste dat de recente hausse grotendeels heeft aangewakkerd.
Tweedehands kleding wordt al lang gezien als versleten en bezoedeld, voornamelijk gezocht door koopjes- of schatzoekers.
Deze perceptie is echter veranderd en nu beschouwen veel consumenten tweedehands kleding als van identieke of zelfs superieure kwaliteit als ongedragen kleding.
Een trend van “fashion flipping” – of het kopen van tweedehands kleding en het doorverkopen ervan – is ook ontstaan, vooral onder jonge consumenten.
Dankzij de groeiende vraag van de consument en nieuwe digitale platforms zoals Tradesy en Poshmark die peer-to-peer uitwisseling van alledaagse kleding mogelijk maken, wordt de digitale wederverkoopmarkt snel het volgende grote ding in de mode-industrie.
Ook de markt voor tweedehands luxegoederen is groot. Retailers zoals The RealReal of het Vestiaire Collective bieden een digitale marktplaats voor geverifieerde luxezendingen, waar mensen designerlabels zoals Louis Vuitton, Chanel en Hermès kopen en verkopen.
De marktwaarde van deze sector bereikte $ 2 miljard in 2019.
De trend van tweedehands kleding lijkt ook te worden gedreven door betaalbaarheid, vooral nu, tijdens de COVID-19 economische crisis.
Consumenten hebben niet alleen hun consumptie van niet-essentiële artikelen zoals kleding verminderd, maar kopen ook meer kwaliteitskleding dan goedkope, wegwerpkleding.
Voor kledingverkopers is de aanhoudende economische krimp in combinatie met de toegenomen belangstelling voor duurzaamheid een winnende combinatie gebleken.
Meer bewuste consumenten?
De mode-industrie wordt al lang geassocieerd met sociale en milieuproblemen, variërend van slechte behandeling van kledingarbeiders tot vervuiling en afval veroorzaakt door kledingproductie.
Minder dan 1% van de materialen die worden gebruikt om kleding te maken, wordt momenteel gerecycled om nieuwe kleding te maken, een jaarlijks verlies van $ 500 miljard voor de mode-industrie.
De textielindustrie produceert meer koolstofemissies dan de luchtvaart- en maritieme industrie samen. En ongeveer 20% van de watervervuiling over de hele wereld is het gevolg van afvalwater van de productie en afwerking van textiel.
Consumenten zijn zich meer bewust geworden van de ecologische impact van kledingproductie en eisen vaker dat kledingbedrijven hun toewijding aan duurzaamheid uitbreiden. Het kopen van tweedehands kleding kan consumenten een manier bieden om terug te dringen tegen het fast-fashion systeem.
Het kopen van tweedehands kleding verhoogt het aantal eigenaren dat een item zal hebben, waardoor de levensduur wordt verlengd – iets dat dramatisch is verkort in het tijdperk van fast fashion. (Wereldwijd is in de afgelopen 15 jaar het gemiddelde aantal keren dat een kledingstuk wordt gedragen voordat het wordt weggegooid met 36% afgenomen.)
Hoogwaardige kleding die op de tweedehandsmarkt wordt verhandeld, behoudt ook zijn waarde in de loop van de tijd, in tegenstelling tot goedkopere fast-fashionproducten. Het kopen van een tweedehands kledingstuk van hoge kwaliteit in plaats van een nieuw kledingstuk is dus theoretisch een milieu.nmental winnen.
Maar sommige critici beweren dat de tweedehandsmarkt eigenlijk overmatige consumptie aanmoedigt door de toegang tot goedkope kleding uit te breiden.
Ons laatste onderzoek ondersteunt deze mogelijkheid. We interviewden jonge Amerikaanse vrouwen die regelmatig digitale platforms zoals Poshmark gebruiken. Ze zagen tweedehands kleding als een manier om toegang te krijgen tot zowel goedkope goederen als goederen die ze zich normaal gesproken niet konden veroorloven. Ze zagen het niet als een alternatief consumptiemodel of een manier om de afhankelijkheid van nieuwe kledingproductie te verminderen.
Wat het motief van de consument ook is, het vergroten van het hergebruik van kleding is een grote stap in de richting van een nieuw normaal in de mode-industrie, hoewel het potentieel om duurzaamheidsproblemen aan te pakken nog moet worden afgewacht.
