Terugkopen van wapens zijn populair. Maar zijn ze effectief?

Twee weken geleden leverden meer dan 160 wapenbezitters in Richmond, Virginia, 474 vuurwapens in tijdens het allereerste wapeninkoopevenement van de stad.

Stadsambtenaren boden Walmart- amazon- en Kroger-cadeaubonnen in verschillende bedragen aan voor verschillende ongewenste vuurwapens: $ 250 voor aanvalswapens, $ 200 voor pistolen, $ 150 voor geweren en $ 25 voor niet-functionerende geweren. Geen vragen gesteld.

De organisator van het evenement, gemeenschapsactivist Pati Navalta, weet maar al te goed dat wapens die op straat worden gestolen of gekocht, worden gebruikt bij misdaden; de mannen die haar zoon, Robby Poblete, in september 2014 doodschoten tijdens een poging tot overval in Vallejo, Californië, verkregen hun pistool illegaal.

Na de dood van haar zoon lanceerde Navalta de Robby Poblete Foundation om wapeninkoopevenementen in het hele land te ondersteunen. De evenementen zijn gehouden in verschillende steden in Californië – waaronder Vallejo – samen met Augusta, Georgia en Richmond, Virginia, en hebben meer dan 2.000 vuurwapens verzameld. Het verminderen van het aantal wapens in gemeenschappen is essentieel, zei Navalta.

“Het is echt moeilijk om het aantal voorkomen misdaden of het aantal geredde levens te kwantificeren met elk wapen dat we verzamelen,” zei ze. “Maar de kans dat een wapen wordt gebruikt bij een misdrijf daalt tot nul wanneer het wordt teruggekocht.”

De meeste politieafdelingen verbranden de wapens die bij dergelijke evenementen zijn verzameld, maar de wapens die zijn verkregen in de terugkoopacties van de Robby Poblete Foundation worden gebruikt om kunsttentoonstellingen te maken via het Art of Peace-programma van de stichting om een discours over wapengeweld op gang te brengen – een eerbetoon aan Poblete’s liefde voor lassen.

Elders smeedt Oakland, Californië, ze in tuingereedschap, terwijl Miami deze maand geweren van een terugkoopevenement naar Oekraïne stuurt voor zijn defensieve inspanningen tegen Rusland.

Amerikaanse steden hebben terugkoopacties uitgevoerd sinds ten minste de jaren 1970, en ze zijn over het algemeen populair, zelfs in conservatieve, wapenvriendelijke staten.

In de afgelopen twee maanden hebben bijvoorbeeld wapeninkoopevenementen in Houston 845 geweren opgeleverd, Dane County, Wisconsin, ontving meer dan 500 kanonnen en Spartanburg, South Carolina, verzamelde 165 geweren.

Maar hoewel veel gemeenschappen buybacks opnemen in hun algemene strategieën voor het voorkomen van wapengeweld, toont het meeste onderzoek aan dat deze gebeurtenissen niet effectief zijn in het verminderen van moorden en zelfmoorden.

“Het is een verspilling van middelen als de entiteiten die sponsoren geloven dat het een positief effect zal hebben op het verminderen van criminaliteit,” zei Keith Taylor, een adjunct-professor aan het John Jay College of Criminal Justice, dat deel uitmaakt van het City University of New York-systeem.

“Maar als het doel is om individuen een middel te bieden om wapens uit hun huishouden te verwijderen die ze niet meer willen hebben, is het absoluut een goede optie.”

Taylor, een voormalige assistent-commissaris bij de politie van New York, zei dat als mensen zich willen ontdoen van ongewenste wapens, ze niet hoeven te wachten op een terugkoopevenement; de meeste politiediensten zullen mensen toestaan om vuurwapens in te leveren zonder een beloning.

Maar dat spreekt mensen niet aan die hun vuurwapens kunnen gebruiken voor misdaden en een middel om de kost te verdienen, zei hij.

Mark Anderson, hoogleraar economie aan de Montana State University, publiceerde vorig jaar een studie met het National Bureau of Economic Research over de ineffectiviteit van terugkoopevenementen in de Verenigde Staten.

De studie citeerde onderzoek waaruit blijkt dat terugkopen te weinig geld bieden, meestal plaatsvinden in gebieden met weinig criminaliteit en vuurwapens verzamelen die meestal ouder en minder functioneel zijn.

“Wie kiest ervoor om zijn pistool in te leveren?” vroeg Anderson. “Het is waarschijnlijk niet de persoon in de marge wiens pistool we van de straat proberen te krijgen. Dat pistool van opa is niet het pistool dat later betrokken zal raken bij een misdrijf. Het is het vrijwillige karakter van deze dingen.”

Een effectieve terugkoop zou een nationaal evenement moeten zijn, gecombineerd met federale wapenveiligheidswetgeving, vergelijkbaar met wat Australië in 1996 deed, zei Bradley Bartos, een assistent-professor in de overheid en het overheidsbeleid aan de Universiteit van Arizona, die de impact van het Australische model bestudeerde in een paper uit 2019 in Preventie wetenschap.

Nadat een man 35 mensen doodde en 28 anderen verwondde bij een massale schietpartij in Port Arthur, Tasmanië, implementeerde Australië federale wapenveiligheidswetgeving die automatische en semi-automatische geweren en jachtgeweren gedeeltelijk verbood. Maar het omvatte ook een verplichte terugkoop van nieuw illegale vuurwapens.

Ambtenaren verzamelden en vernietigden meer dan 650.000 vuurwapens – ongeveer 20% van de wapens in Australië. Wapengerelateerde moorden en zelfmoorden kelderden in de daaropvolgende jaren, blijkt uit onderzoek.

“Gun buybacks kunnen werken end is aangetoond dat ze werken in instellingen buiten de VS,” zei Bartos. “Maar diezelfde factoren in Australië zijn niet aanwezig in de VS.”

Ten eerste is Australië geografisch geïsoleerd en controleert het de invoer van vuurwapens op federaal niveau, zei hij. Maar meer in het algemeen komen wapens te veel voor in de Verenigde Staten om hun aantal vrijwillig aanzienlijk te verminderen, voegde hij eraan toe.

Er zijn meer wapens dan mensen in de VS. Voor elke 100 Amerikanen zijn er meer dan 120 vuurwapens, volgens een onderzoek uit 2018 van de Small Arms Survey, een in Zwitserland gevestigd project dat onderzoek doet naar gewapend geweld.

En zelfs als een wapeninkoopevenement honderden wapens oplevert, worstelen steden met wapens die worden verhandeld vanuit staten met minder beperkende wapenwetten of door de instroom van onvindbare, 3D-geprinte “spookgeweren”, zei hij.

Sommige gemeenschapsactivisten proberen te lobbyen bij hun stadsambtenaren om manieren te vinden om terugkopen aantrekkelijker te maken, onder meer door grotere prikkels.

De hoeveelheid geld die ambtenaren aanbieden voor vuurwapens bij terugkoopevenementen varieert per gemeenschap. Terwijl Nashville, Tennessee, eerder deze maand $ 50 Kroger-cadeaubonnen voor alle wapens aanbood tijdens het terugkoopevenement, gaf Columbus, Georgia, $ 250 cadeaubonnen uit voor elk pistool, geweer of jachtgeweer dat vorige maand op zijn evenement werd ingeleverd. Nashville haalde 76 kanonnen in beslag. Columbus daarentegen verkreeg 111 kanonnen.

Als het doel van deze evenementen is om een beroep te doen op criminelen die hun wapens illegaal hebben verkregen, moeten deze financiële prikkels veel groter zijn, zei Jonathan Wilson, oprichter van de Fathership Foundation, een non-profitorganisatie die gemeenschapsonderwijs en personeelsontwikkeling biedt in Philadelphia en in Wilmington, Delaware.

Idealiter zouden lokale functionarissen minstens $ 100 moeten bieden voor geweren, $ 200 voor revolvers van klein kaliber, $ 400 voor semi-automatische wapens en $ 500 voor aanvalswapens, zei hij.

Hoewel dit aanzienlijk meer geld zou zijn dan gemeenschappen momenteel bieden, zou het veel minder zijn dan wat ze uitgeven aan het vervolgen en opsluiten van mensen die vuurwapengeweld plegen, zei Wilson, die zichzelf de “posterboy” van deze kwestie noemt, die vier keer is neergeschoten. Hij raakte verlamd bij een schietpartij in 2011 en gebruikt een rolstoel.

“Ze bieden voedselbonnen aan voor $ 100; het is een grap”, zei hij. “We moeten creatiever worden. Ik garandeer je dat als je 400 dollar per pistool aanbiedt, ze van de straat zullen vliegen.”

Hoewel het terugkopen van wapens op zichzelf ontoereikend is om wapengeweld te voorkomen, hebben ze wel een rol te spelen in een bredere aanpak om het aantal doden en gewonden door vuurwapens te verminderen, zei Dr. Max Hazeltine, een algemeen chirurg aan het University of Massachusetts Memorial Medical Center.

Na “verwoestende” verwondingen door geweerschoten te hebben behandeld, is hij ervan overtuigd dat een veelzijdige aanpak van de preventie van wapengeweld vereist is. En dat geldt ook voor het terugkopen van wapens, zei hij.

“Een terugkoop van wapens op zich is nuttig,” zei Hazeltine. “Maar het zal niet zo effectief zijn als het geïsoleerd wordt gedaan.”