Over de hele wereld variëren de opvattingen over menstruatie sterk. Op sommige plaatsen worden mensen die menstrueren verbannen van basisactiviteiten of socialisatie.
Menstruatiearmoede – een gebrek aan toegang tot sanitaire producten, voorlichting over menstruatiehygiëne, toiletten, handwasfaciliteiten en afvalbeheer – weerhoudt mensen die menstrueren ervan om naar hun werk, school of huis te gaan.
Op andere plaatsen zorgt periodearmoede ervoor dat gemeenschappen met lage inkomens en mensen die dakloos zijn, geen toegang krijgen tot de nodige sanitaire voorzieningen die ze nodig hebben.
Menstruatiearmoede is een gezondheidsprobleem, geestelijke gezondheidskwestie, onderwijsprobleem, sociale rechtvaardigheidskwestie en politieke kwestie.
Het probleem: wat betekent menstruatiearmoede?
Het is een gezondheidsprobleem.
Menstruatiearmoede is een wereldwijd probleem met sanitaire voorzieningen, omdat slechte menstruatiehygiëne fysieke gezondheidsrisico’s kan veroorzaken.
Een persoon die niet genoeg product heeft om de duur van zijn menstruatie vol te houden, kan langer gaan tussen het veranderen ervan, waardoor het risico op gezondheidsproblemen zoals urineweginfecties (UTI’s), bacteriële vaginose en huidirritatie toeneemt.
Het is een probleem met de geestelijke gezondheid.
Niet alleen heeft menstruatiearmoede invloed op de fysieke gezondheid, maar menstruatieschaamte heeft ook negatieve mentale effecten, waardoor mensen die menstrueren zich schamen voor een normaal biologisch proces.
Bovendien onthulde een nieuwe studie gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift BMC Women’s Health in januari dat gebrek aan toegang tot noodzakelijke sanitaire producten verband houdt met depressie.
Het is een onderwijskwestie.
Meisjes over de hele wereld missen tot 20 procent van de schooldagen vanwege hun menstruatie. UNICEF schatte in 2015 dat ongeveer één op de 10 meisjes in Afrika elk jaar school mist vanwege hun menstruatie.
Langetermijngevolgen van een gemeenschap of samenleving waar vrouwen niet volledig deelnemen aan school zijn lagere slagingspercentages en een hogere kans op een vroeg huwelijk.
Volgens UNICEF is investeren in onderwijs voor meisjes op verschillende manieren zinvol: “Meer opgeleide meisjes leiden tot een toename van vrouwelijke leiders, lagere niveaus van bevolkingsgroei en de daaropvolgende vermindering van de druk in verband met klimaatverandering,” vertelde Jo Bourne, hoofd onderwijs van UNICEF, aan het Global Partnership for Education.
Het is een kwestie van sociale rechtvaardigheid.
Er bestaan extra barrières voor toegang tot betaalbare menstruatieproducten voor mensen die in opvangcentra wonen, gemeenschappen met lage inkomens, mensen die in ontwikkelingslanden of door conflicten getroffen gebieden wonen, LGBTQ + -mensen met baarmoeders en mensen die te maken hebben met huisvestingsonzekerheid. En het was pas 2018 toen Amerikaanse federale gevangenissen menstruatieproducten gratis maakten.
De kosten van menstruatieproducten kunnen voor sommige mensen onbetaalbaar zijn, die gedwongen worden om te kiezen tussen menstruatieproducten of voedsel.
Vrouwen dwingen om te kiezen tussen hun menstruatiehygiëne en andere benodigdheden is een volksgezondheidscrisis die elke gemeenschap uniek treft, maar de zwaarste last valt op de schouders van gemarginaliseerde gemeenschappen.
Periodeproducten worden niet gedekt door hulpprogramma’s van de overheid zoals SNAP (voedselbonnen).
Het is een politieke kwestie.
Op plaatsen waar sanitaire producten zoals maandverband en tampons op grote schaal worden verkocht, zoals de Verenigde Staten, worden ze belast als ‘luxeproducten’, in tegenstelling tot basisbehoeften zoals toiletpapier.
Tampons alleen al kunnen gedurende een leven meer dan $ 2.000 kosten – en dit raakt niet eens de kosten van vervangend ondergoed, verwarmingspads, inlegkruisjes, Midol en anticonceptie, die allemaal verband houden met het beheren van iemands menstruatie.
Activisten hebben zich uitgesproken tegen deze “tamponbelasting” en er bestaat een groeiende beweging om de toegang tot de basisbehoefte van menstruatieproducten voor alle mensen te garanderen.
die menstrueren.
“Voldoen aan de hygiënebehoeften van alle adolescente meisjes is een fundamentele kwestie van mensenrechten, waardigheid en volksgezondheid,” zei Sanjay Wijesekera, voormalig UNICEF-hoofd water, sanitatie en hygiëne in een verklaring.
De oplossing: wat wordt er gedaan aan menstruatiearmoede
Deze beweging voor menstruatiegelijkheid is de afgelopen jaren gegroeid en heeft tot doel sanitaire producten betaalbaar en toegankelijk te maken en het stigma rond menstruatie te verminderen.
Organisaties, activisten en overheden ondernemen steeds vaker actie om dit probleem op te lossen:
In de VS zijn er steeds meer inspanningen geleverd om een einde te maken aan de “tamponbelasting”, maar de meeste beleidswijzigingen zijn op staats- of stadsniveau. In 2016 nam New York City een wet aan die sch verplichtools, daklozenopvang en gevangenissen bieden menstruatieproducten en beschouwen ze als essentieel als toiletpapier. De wet komt honderdduizenden mensen ten goede.
Vanaf februari 2021 hebben 20 Amerikaanse staten de ’tamponbelasting’ verlaagd of beëindigd.
In november 2020 werd Schotland het eerste land dat menstruatieproducten gratis maakte. De nieuwe wet legt een wettelijke plicht op aan lokale autoriteiten om ervoor te zorgen dat iedereen die menstruatieproducten nodig heeft, deze gratis, “redelijk gemakkelijk” en met “redelijke waardigheid” kan verkrijgen.
In januari 2021 schafte het Verenigd Koninkrijk ook de ’tamponbelasting’ af op sanitaire producten. Ze begonnen ook met het uitrollen van gratis sanitaire producten in scholen, hogescholen en ziekenhuizen.
Vanaf juni 2021 begon Nieuw-Zeeland met het aanbieden van gratis menstruatieproducten in al zijn scholen.
Non-profitorganisaties, waaronder Period.org, The Pad Project en Free The Tampons, leiden wereldwijd werk om menstruatiearmoede en stigma te beëindigen door middel van diensten, productdistributie, onderwijs en pleiten voor het beëindigen van de ’tamponbelasting’.
Een moeder-dochterduo in Philadelphia – Lynette Medley en haar dochter, Nya McGlone – startte The SPOT, een door de gemeenschap gefinancierd project om een scala aan diensten te bieden, waaronder gratis menstruatieproducten (met de hand aan de deur afgeleverd!), Educatieve middelen, toegang tot schoon water en toiletten, een computerkamer, eerste menstruatiekits en een Breonna Taylor-veilige kamer voor “gemarginaliseerde vrouwen om aan de gevaren van de wereld te ontsnappen.”
