In juli 2018 ging een eeuwenoude rode eik live op Twitter. Het account @awitnesstree, tweetend vanuit het Harvard Forest in Petersham, Massachusetts, stelt zich voor in zijn bio:
Getuige zijn van het leven als een boom in een veranderende omgeving voor meer dan een eeuw. Opvattingen zijn mijn eigen – soort van (gegevens vertaald door wetenschappers en communicatoren bij HF).
Om de paar dagen werkt de boom zijn 9.118 volgers bij. Op 24 februari 2020 het heeft gepost: “De laatste 2 dagen waren extreem warm voor februari. Wanneer komt er een einde aan deze hittegolf?”
De dag ervoor had het Klaagde nog meer:
Nu, na een onderbreking als gevolg van COVID-gerelateerde uitdagingen, komt de Witness Tree weer online.
De berichten van de boom zijn gebaseerd op gegevens van een reeks sensoren op en rond de stam, met behulp van een real-time benadering van boommonitoring, gepionierd door Witness Tree’s inspiratie- en zusterproject TreeWatch.net.
Onder leiding van de Universiteit Gent TreeWatch.net haar eerste tweetende boom in 2016, en monitort momenteel sensorgegevens van 21 bomen in België, Duitsland, India, Nederland en het Verenigd Koninkrijk.
De sensoren die op de Witness Tree van Harvard zijn gemonteerd, omvatten een lint dat in de stam is ingebed om de waterstroom te volgen, een veerbelaste pin die tegen de schors duwt om krimp en zwelling te controleren en een camera om bladgroei vast te leggen.
Continue datastromen van deze sensoren vertellen ons hoe de boom wordt beïnvloed door veranderingen in zijn directe omgeving. Deze technologie staat nog in de kinderschoenen, maar is veelbelovend.
Door gegevens van Witness Tree en TreeWatch.net te analyseren, hebben we al geleerd dat droogte ervoor kan zorgen dat de huidmondjes van een boom – de openingen aan de onderkant van zijn bladeren – sluiten. De gesloten huidmondjes blokkeren de waterinname, waardoor de boomgroei wordt verstoord. Frequentere droogte kan daarom leiden tot minder koolstofopname door bomen en bossen.
Komende studies geven zelfs aan dat individuele bomen anders reageren op dezelfde hittegolven en dat watertransport in bomen onmiddellijk kan reageren op de aanwezigheid van een zonsverduistering. Met de zon verduisterd door de maan, sluiten huidmondjes zich zoals ze ’s nachts zouden doen, waardoor de waterinname onmiddellijk wordt verminderd.
Terwijl we doorgaan met het beoordelen van binnenkomende gegevens van Witness Tree en TreeWatch.net, zullen we zeker nog meer te weten komen over hoe bomen hun omgeving beïnvloeden – en worden beïnvloed.
Wetenschapscommunicatie
De rode eik in Harvard Forest is, samen met zijn Aziatische en Europese neven in TreeWatch.net, in de eerste plaats een rijke bron van wetenschappelijke gegevens. Maar tegelijkertijd verandert die data, wanneer ze door op maat gemaakte algoritmen worden omgezet in tweets, de Witness Tree in een platform voor wetenschappelijk communicatieonderzoek.
Achter de schermen analyseert een computerprogramma de binnenkomende cijfers van de sensoren van Witness Tree: kruiscontrole tegen voorgeprogrammeerde drempels voor normale activiteit, op zoek naar abrupte veranderingen en het samenstellen van samenvattingen.
Voor elke belangrijke gegevensfunctie, waaronder dagelijks watergebruik, sapstroomdynamiek, stamkrimp en stamgroei, hebben de onderzoekers van Harvard Forest het programma voorzien van verschillende vooraf geschreven berichtsjablonen.
Het programma kiest een van deze sjablonen, voegt de relevante gegevens in en plaatst de voltooide message op Twitter als in de eigen stem van de boom.
Omdat de berichten willekeurig worden gekozen uit sjablonen, kunnen ze worden gebruikt als een proeftuin om te bestuderen hoe het publiek zich het liefst bezighoudt met verschillende onderwerpen en schrijfstijlen.
Voorlopige resultaten suggereren, enigszins verrassend, dat de volgers van de Witness Tree zich in gelijke mate bezighouden met datagestuurde en verhalende tweets.
De toevoeging van multimedia – via afbeeldingen, video’s of datavisualisatie – genereert meer reacties, likes en retweets. Alle berichten die rechtstreeks betrekking hebben op klimaatverandering lijken de meeste aandacht te trekken.
De toekomst
Om toegang te krijgen tot nog meer gegevens, breiden zowel het Witness Tree-project als TreeWatch.net uit. De enkele Witness Tree zal binnenkort deel uitmaken van een bosnetwerk verspreid over stedelijke, voorstedelijke en landelijke gebieden om te bestuderen hoe bomen in verschillende omgevingen functioneren.
Toekomstige getuige bomen met fijnstofsensoren die gevoelig zijn voor slechte luchtkwaliteit kunnen helpen het bewustzijn te vergroten over omgevingsstressfactoren waarmee zowel mensen als bomen worden geconfronteerd.
Nieuwe bomen die door TreeWatch.net worden gecontroleerd, zullen koolstofverlies als gevolg van boomademhaling meten, waardoor de weg wordt vrijgemaakt voor een nauwkeurigere koolstofboekhouding.
Door ons begrip van hoe bomen bijdragen aan de koolstofcyclus te versterken, zullen we in een betere positie zijn om de koolstofuitstoot wereldwijd te verminderen.
Witness Tree en TreeWatch.net willen op de lange termijn samenwerken om een uitgebreid, internationaal netwerk van tweetende bomen op te bouwen: met andere woorden, een internet van bomen.
De gegevens van dit “internet” zullen waardevolle inzichten bieden in het welzijn van onze bosecosystemen – van het detecteren van vroege tekenen van droogte en het volgen van de impact van plagen en pathogenen tot het voorspellen van de sapstroom voor de productie van ahornsiroop.
Naarmate we meer hebben geleerd over hoe bomen interageren met de ecosystemen die ze visueel definiëren, zijn bomen vaak voorgesteld als sociale wezens in recent onderzoek en populair schrijven.
In zekere zin spelen Witness Tree en TreeWatch.net in op dit idee door hun bomen een mensachtige stem te geven. Ze gebruiken personificatie als een hulpmiddel om effectief te communiceren met een breed publiek.
Maar het zou contraproductief zijn om deze metafoor te serieus te nemen, omdat de stem van elke boom in feite een fictie is die wordt gevoed door geautomatiseerde berichten.
Echt, het zijn de gegevens die praten – en het verhaal dat gegevens vertellen is de brutaal eerlijke realiteit van milieuverandering.
Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd door Het gesprek — en werd ter beschikking gesteld aan Good Good Good.
