De huidige Gay Liberation Movement kan haar wortels direct traceren naar de Stonewall-rellen op 28 juni 1969.
De geïmproviseerde demonstraties, die plaatsvonden na een nachtelijke politie-inval in de Stonewall Inn in Greenwich Village, New York City, duurden enkele dagen.
Kort daarna werd het Gay Liberation Front (GLF) gevormd, dat zich aansloot bij de vele homo-activistische organisaties die in voorgaande decennia waren ontstaan. Van daaruit vatte de beweging vlam en verspreidde zich snel.
Stacker stelde een tijdlijn samen van lgbtq + -geschiedenis in de aanloop naar Stonewall, beginnend met prehistorische gebeurtenissen en eindigend in de late jaren 1960.
Houd er tijdens het lezen rekening mee dat LGBTQ + een relatief nieuwe term is en, hoewel queer mensen altijd hebben bestaan, is de terminologie in de loop der jaren vaak veranderd.
In een poging om anachronistisch te voorkomen en de ervaringen van deze historische figuren nauwkeurig te beschrijven, hebben ze er in sommige gevallen voor gekozen om de terminologie van die tijd te gebruiken.
Blijf lezen om meer te weten te komen over enkele belangrijke momenten in de lgbtq +-geschiedenis.
2900-2500 v.Chr.: Eerste record van een transgender persoon
Hoewel rockkunst die dateert uit 9600 voor Christus, afbeeldt wat sommige geleerden hebben geïnterpreteerd als homoseksuele liefdesscènes, was een van de eerste sets skeletresten van een LGBTQ + -persoon een lichaam waarvan werd gedacht dat het een transgender vrouw was die in 2011 werd ontdekt.
De archeologische overblijfselen, die buiten Praag werden gevonden, waren die van een skelet dat bij de geboorte mannelijk was toegewezen, maar gerangschikt in een begrafenisritueel dat strikt voor vrouwen was gereserveerd.
“We geloven dat dit een van de vroegste gevallen is van wat kan worden beschreven als een transseksueel of derde geslachtsgraf in Tsjechië,” zei archeoloog Katerina Semradova op een persconferentie.
2400 v.Chr.: Niankhkhnum en Khnumhotep liggen samen begraven
Niankhkhnum en Khnumhotep waren oude manicuristen die rond 2400 voor Christus voor het koninklijk hof werkten in een stad genaamd Saqqara, Egypte.
In 1964 groeven archeologen een gezamenlijk graf op waarin de mannen van aangezicht tot aangezicht werden begraven op dezelfde manier waarop veel echtparen destijds werden begraven.
Hoewel de site het graf van de broeders wordt genoemd en er discussie is over de betekenis ervan, hebben veel historici het geïnterpreteerd als bewijs van vroege homoseksuele relaties.
“Verlangen naar hetzelfde geslacht bestond net achter de ideale gevel die door de ouden was gebouwd”, zei egyptoloog Greg Reeder in een toespraak in 1998 in Dallas.
630–612 v.Chr.: Sappho de dichter wordt geboren
De lesbische dichter Sappho, afkomstig van het eiland Lesbos (de wortel van het woord lesbisch), werd ergens tussen 630 en 621 voor Christus geboren.
Hoewel haar seksualiteit een voortdurend onderwerp van debat is geweest, schreef ze vaak over schijnbaar lesbische verlangens, en haar enige complete overlevende gedicht, “Ode aan Aphrodite”, bevat de vrouwelijke spreker die de godin van de liefde smeekt om haar te helpen haar onbeantwoorde liefde voor een vrouw te overwinnen.
27 v.Chr.: Voor het eerst geregistreerd homohuwelijk onder het Romeinse Rijk
In 27 voor Christus stichtte Augustus het Romeinse Rijk, waaronder de eerste geregistreerde homohuwelijksceremonie naar verluidt plaatsvond. In deze tijd werden ook wetten rond homoseksualiteit gevormd – waaronder dat homoprostitutie legaal zou zijn, maar belast.
Toen Nero een paar decennia later keizer werd, trouwde hij met twee mannen – van wie Nero naar verluidt gekleed was in de kleding van een van Caesars vrouwen en zelfs castreerde om de man meer ‘vrouwelijk’ te laten lijken.
1478: De Spaanse Inquisitiestenen ‘sodomieten’
In 1478 werd de Spaanse Inquisitie opgericht, die resulteerde in de steniging en castratie van veel homo’s en lesbiennes, destijds “sodomieten” genoemd.
Decennia later waren er naar schatting bijna 1.000 sodomieprocessen voor de Aragonese Inquisitie.
1532: Heilige Roomse Rijk maakt ‘buggery’ bestraft met de dood
Het Heilige Roomse Rijk maakte in 1532 geslachtsgemeenschap tussen twee vrouwen strafbaar met de dood.
In 1533 werd de “afschuwelijke ondeugd van afluisteren” voor beide geslachten tot een halsmisdaad gemaakt, een wet die grotendeels ongewijzigd bleef tot 1861, toen het werd veranderd in levenslang in de gevangenis.
De laatste mensen die voor de misdaad werden geëxecuteerd waren de Londenaren James Pratt en John Smith., die werden geëxecuteerd door ophanging nadat de huisbaas beweerde hen door een sleutelgat te hebben gezien terwijl ze seks hadden.
1623: Koning James benoemt zijn geliefde als Hertog van Buckingham
Het is goed gedocumenteerd dat koning James I een minnaar had genaamd George Villiers die hij zijn man noemde en degene van wie hij hield “meer dan wie dan ook”.
In 1623 ging hij tot het uiterste om zijn ‘liefje’, zoals hij hem ook noemde, in de adel te benoemen tot hertog van Buckingham, een stap die hem tot het hoogste onderwerp buiten de koninklijke familie maakte.
1791: Frankrijk wordt de eerste West-Europese natie die homoseksualiteit decriminaliseert
Tijdens de Franse Revolutie schetste het wetboek van strafrecht nieuwe misdaden en hun respectieve straffen in een poging om de macht weg te nemen van rechters.
Samen met de nieuwe code kwam de legalisering van sodomie, die de eerste opheffing van het verbod in West-Europa was en een die de weg vrijmaakte voor anderen om te volgen.
Jaren 1800: Het decriminaliseren van homoseksualiteit verspreidt zich door Europa en Latijns-Amerika
Nederland was in 1811 het eerste grote Europese land van de 19e eeuw dat homoseksualiteit decriminaliseerde. De Dominicaanse Republiek volgde in 1822.
In het volgende decennium deden El Salvador, Brazilië, Bolivia, Portugal, Argentinië, Turkije (toen het Ottomaanse Rijk), Honduras, Italië en zelfs het Vaticaan hetzelfde – allemaal vóór het begin van de volgende eeuw. Rusland, Polen en Duitsland daarentegen hebben nieuwe wetten uitgevaardigd tegen homoseksuele en lesbische activiteiten.
1884: Eleanor Roosevelt wordt geboren
Amelia Earhart en de openlijk homoseksuele verslaggever Lorena Hickok zijn slechts twee van de vrouwen met wie de voormalige First Lady Eleanor Roosevelt naar verluidt gesloten affaires had, van wie ze over een periode van 30 jaar meer dan 3.300 brieven uitwisselde.
Er is in de loop der jaren uitgebreid gespeculeerd over de seksualiteit van de First Lady, hoewel sommigen hebben betoogd dat het irrelevant is bij het bespreken van haar bijdrage aan de homorechtenbeweging, vooral gezien haar machtspositie.
“[Roosevelt] deed meer dan bijna iedereen in het pre-Stonewall-tijdperk om de acceptatie van homoseksuele relaties te modelleren – en ze deed het in het Witte Huis,” schreef Marc Peyser voor de Huffington Post.
1886: We’wha neemt deel aan een delegatie naar Washington, D.C.
In 1886 nam een Zuni-indiaan van gemengd geslacht genaamd We’wha deel aan een delegatie naar Washington, D.C., waar ze werden voorgesteld aan de toenmalige president Grover Cleveland.
We’wha was een beroemde Lhamana, een persoon in de Zuni-cultuur die bij de geboorte een mannelijk geslacht krijgt toegewezen, maar ceremoniële rollen en kleding op zich neemt die meestal voor vrouwen is gereserveerd. Tegenwoordig wordt de Lhamana-genderidentiteit ’twee-geest’ of ‘derde geslacht’ genoemd.
1892: Magnus Hirschfeld behaalt zijn doctoraat
Magnus Hirschfeld was een Duitse arts die het grootste deel van zijn carrière besteedde aan het bestuderen van seksualiteit met een focus op homoseksualiteit. Hij werd een voorvechter voor homorechten en was mede-oprichter van het Wetenschappelijk-Humanitair Comité – ’s werelds eerste homorechtenorganisatie.
Omdat hij zowel Joods als homoseksueel was, werd hij vaak geviseerd in zijn thuisland, maar toch zette hij zijn werk voort. Hij zei dat hij geïnteresseerd raakte in activisme na het observeren van veel van zijn homoseksuele patiënten die stierven door zelfmoord.
1910: Emma Goldman begint in het openbaar te spreken
Emma Goldman, een tijdgenoot van Magnus Hirschfeld, was een Amerikaanse feministe en anarchist die diende als een vroege bondgenoot van homorechtenactivisme.
De in Rusland geboren Jood, die als tiener naar Amerika emigreerde, was heteroseksueel, maar bracht een groot deel van haar leven door met het verdedigen van verschillende minderheidszaken.
In een brief aan Hirschfeld zei ze: “Het is een tragedie, vind ik, dat mensen van een ander seksueel type gevangen zitten in een wereld die zo weinig begrip toont voor homoseksuelen en zo grof onverschillig is voor de verschillende gradaties en variaties van geslacht en hun grote betekenis in het leven.”
1931: Dora Richter wordt de eerste transgender vrouw die vaginoplastie krijgt
Dora Richter was een transgender vrouw onder de hoede van Magnus Hirschfeld die in 1931 de eerste bekende vaginoplastiekprocedure kreeg (hoewel Hirschfeld geen tde operatie).
Samen met een aantal andere transgender vrouwen werkte Richter bij het Institute for Sexual Research waar ze speciale toestemming kreeg van de politie om vrouwenkleding te dragen.
Twee jaar na haar affirmatie-operatie verbrandden de nazi’s de bibliotheek van het Instituut en begonnen homoseksuelen naar concentratiekampen te sturen.
1936: Federico García Lorca wordt uitgevoerd
In 1936 deed de Spaanse politie een inval in het huis van Federico García Lorca in Granada, een beroemde dichter die ze beschreven als een socialist die vatbaar was voor ‘homoseksuele en abnormale praktijken’.
Hij vluchtte naar het huis van een vriend, maar ze haalden hem in en omsingelden het huis, arresteerden hem en namen hem mee naar een ondervragingsplek genaamd de Fuente Grande.
Volgens documenten die in 2015 werden gepubliceerd, executeerden ze hem nadat hij niet-gespecificeerde bekentenissen had afgelegd en hem ter plaatse in een “zeer ondiep graf, in een ravijn” had begraven.
1948: Alfred Kinsey publiceert ‘Sexual Behavior in the Human Male’
Toen bioloog Alfred Kinsey in 1948 “Sexual Behavior in the Human Male” publiceerde, beweerde hij dat ongeveer 37% van de mannen op dat moment minstens één keer homoseksuele activiteiten had ondernomen.
Dat, samen met andere bevindingen in zijn boek, fungeerde volgens sommigen als de “openingssalvo’s van de seksuele revolutie” en bracht het gesprek over seks van alle soorten naar de mainstream.
“Tijdens de twintigste eeuw deed niemand meer om homoseksualiteit op het publieke forum te brengen dan Alfred Charles Kinsey”, schreef James Alan Branch, hoogleraar christelijke ethiek aan het Midwestern Baptist Theological Seminary. “… Vóór Kinsey werden mensen over het algemeen beschouwd als heteroseksueel of homoseksueel. In plaats van deze binaire benadering zag Kinsey seksueel gedrag als bestaand op een continuüm, dat individuen zelden beschreef als strikt homoseksueel of heteroseksueel.
1951-52: Christine Jorgensen ondergaat geslachtsveranderingsoperatie
Geslachtsbevestigingsoperaties (toen nog “geslachtsverandering” genoemd) waren uitgevoerd vóór Christine Jorgensen.
De transgender vrouw uit de Bronx was echter de eerste persoon die er beroemd om werd, waardoor bewustzijn en middelen werden gebracht aan de transgemeenschap die voorheen heel weinig toegang had tot informatie.
Na het voltooien van twee operaties in Denemarken, keerde ze terug naar New York om onmiddellijk beroemd te worden en begon ze te toeren, schrijven en spreken om te pleiten voor transgenderrechten.
1955: De dochters van Bilitis wordt gevormd
In 1955 waren er geen lesbische politieke rechtengroepen in de Verenigde Staten totdat de Dochters van Bilitis zich in San Francisco vormden en geschiedenis schreven als de eerste groep in zijn soort.
Wat begon als een veilige ruimte voor vrouwen om elkaar te ontmoeten zonder het risico van politie-invallen in homobars, veranderde snel in een volwaardige politieke organisatie die andere politieke uitlopers creëerde, waaronder The Ladder – de eerste nationaal verspreide lesbische publicatie – die vrouwen aanmoedigde om “hun maskers af te doen”.
Gedurende 14 jaar hielp DOB, zoals ze bekend stonden, vrouwen om uit het dichtst te komen en bood middelen aan iedereen die het nodig had.
1956: ‘Go Tell It on the Mountain’ wordt voor het eerst gepubliceerd door James Baldwin
James Baldwin publiceerde “Go Tell It on the Mountain” in 1956 en bood de wereld een roman die “cruciaal was in de Amerikaanse homoliteratuur”, volgens veel critici. Hoewel het thema homoseksualiteit nooit ronduit wordt verwoord, is de subtekst moeilijk te missen.
1958: De regels van het Hooggerechtshof van de V.S. ten gunste van homoseksuele vrijheid van meningsuiting
One, Inc. tegen Olesen was de eerste zaak van het Amerikaanse Hooggerechtshof die betrekking had op homorechten – en het won, wat een triomfantelijk moment markeerde voor de opkomende bevrijdingsbeweging.
De uitspraak vond plaats in 1958 toen het hooggerechtshof de beslissing van een federale districtsrechtbank vernietigde om homomagazine ONE: The Homosexual Magazine als “obsceen” te bestempelen en te verbieden dat het via de United States Postal Service werd verspreid.
1962: Illinois verwijdert de wet van sodomie uit het wetboek van strafrecht
In 1962 werd Illinois de eerste staat in het land die sodomiewetten uit het wetboek van strafrecht verwijderde. De historische wetgeving vond plaats nadat het American Law Institute een lijst met aanbevelingen had samengesteld, het Model Penal Code, in een poging om meer juridische uniformiteit tussen staten te creëren.
Illinois was de eerste staat die de volledige reeks aanbevelingen overnam die sodomie uit het wetboek van strafrecht weglieten.
1964: Eerste homorechtenprotesten bij Whitehall
Hoewel het moeilijk is om met zekerheid te zeggen gezien de ontluikende aard van de homorechtenbeweging in die tijd, worden de protesten buiten het introductiecentrum whitehall street van het Amerikaanse leger in 1964 over het algemeen beschouwd als de eerste openbare demonstraties voor homorechten.
De demonstraties vonden plaats nadat de vertrouwelijkheid van het concept van een homoseksuele man was aangesneden, wat een activist genaamd Randy Wicker ertoe aanzette het protest te organiseren om zich uit te spreken tegen het anti-homobeleid van het leger.
1965: Vanguard wordt opgericht
In 1965 kwam een groep jongeren in San Francisco samen om de Vanguard op te richten, de eerste homobevrijdingsorganisatie van het land.
De groep, mede opgericht door Adrian Ravarour en Billy Garrison, produceerde ook een begeleidende nieuwspublicatie, het Vanguard Magazine, dat werd opgericht door Jean-Paul Marat en Keith Oliver St.Clair.
1966: De Mattachine Society organiseert een ‘Sip-In’
Toen de New York State Liquor Authority barmannen verbood om alcohol te serveren aan homo’s, reageerde een activistische groep genaamd de Mattachine Society in 1966.
Grote groepen kwamen naar de bar Julius in New York City om een “Sip-In”, zoals ze het noemden, te organiseren, om de kwestie te promoten om in de rechtbank te belanden.
“Het belang hiervan was, denk ik, dat homo’s tot die tijd nooit echt hadden teruggevochten”, zegt Dick Leitsch, destijds hoofd van de New York Mattachine Society. “We namen gewoon alles passief op, deden er niets aan. En deze keer deden we het, en wonnen we.”
1967: Politie-inval Black Cat Tavern
Nadat politieagenten in burger op nieuwjaarsdag in 1967 de Black Cat Tavern in Los Angeles binnenvielen en zowel personeel als klanten in elkaar sloegen, begon een groep homorechtendemonstranten vooraan te demonstreren.
Georganiseerd door de Personal Rights in Defense and Education (PRIDE) -groep, werd de menigte beschouwd als de grootste burgerrechtendemonstratie die de LGBTQ + -gemeenschap op dat moment had geproduceerd, waardoor sommige historici het de “geboorteplaats van een wereldwijde beweging” noemden.
Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd door Stacker. (CC BY-NC 4.0)
