Het beleid van Biden is niet de enige mogelijke oplossing voor de Amerikaanse epidemie van wapengeweld

Terwijl sommige wetgevers gedachten en gebeden uitbreiden, blijven vuurwapens een grotere tol eisen aan zwarte gemeenschappen

Terwijl het aantal massale schietpartijen het aantal dagen in 2022 heeft overschreden, sprak president Joe Biden het land toe in een op televisie uitgezonden primetime-toespraak donderdag om te pleiten voor beleidsoplossingen en wetgevers aan te sporen om “eindelijk iets te doen” aan de epidemie van wapengeweld in het land.

Na de bloedbaden van 10 zwarte mensen in New York, 19 kinderen in Texas en vier medewerkers in een ziekenhuis in Oklahoma, vertelde Biden de kijkers dat het Tweede Amendement “niet absoluut” is.

Hij riep op tot het verhogen van de minimumleeftijd om een vuurwapen te kopen van 18 naar 21, het versterken van achtergrondcontroles en het aannemen van “rode vlag” -wetten die autoriteiten in staat stellen om de toegang tot wapens tijdelijk te beperken voor mensen die een bedreiging vormen voor henzelf of anderen.

Biden roept ook op tot een verbod op aanvalsgeweren en magazijnen met een hoge capaciteit. De schutters achter de schietpartijen in New York en Texas waren 18 jaar oud en hoewel ze te jong waren om alcohol te kopen, kochten ze hun aanvalsgeweren legaal. De inmiddels overleden moordenaar uit Texas maakte minstens twee uitstapjes naar een vuurwapenhandelaar en kocht kort na zijn verjaardag naadloos lange geweren. De schutter van de schietpartij in Oklahoma kocht een AR-15-stijl geweer uren voordat hij op 31 mei twee artsen en twee anderen doodde voordat hij stierf door zelfmoord.

“Wapens zijn de nummer één moordenaar van kinderen in de Verenigde Staten van Amerika. De nummer één moordenaar. Meer dan auto-ongelukken. Meer dan kanker”, zei Biden donderdag, met een recent rapport van de Amerikaanse Centers for Disease Control and Prevention.

“Hoeveel bloedbaden zijn we in godsnaam bereid te accepteren?  Hoeveel onschuldige Amerikaanse levens moeten er nog genomen worden voordat we ‘genoeg’ zeggen?  Genoeg.”

Na elke zinloze massaschietpartij spreken sommige wetgevers de veel gebruikte uitdrukking “gedachten en gebeden” uit, terwijl anderen strengere wapenwetten eisen. Terwijl wetgevers in het Congres wankelen, blijven zwarte en bruine gemeenschappen onevenredig het slachtoffer worden van wapengeweld.

Amerikaanse sterfgevallen door wapengerelateerde verwondingen stegen tot het hoogste niveau ooit geregistreerd in 2020, de meest recente gegevens die beschikbaar zijn van de Amerikaanse Centers for Disease Control and Prevention. Het bureau meldde dat meer dan 45.000 mensen werden gedood – 54% waren zelfmoorden en 43% waren moorden.

Zwarte mannen hadden veel meer kans om slachtoffer te worden, met een percentage van bijna 35 vuurwapengerelateerde sterfgevallen per 100.000 mensen. Zwarte vrouwen hadden ook hogere sterftecijfers dan vrouwen van andere rassen en etniciteiten.

Het meest alarmerende is dat 9,5 van elke 100.000 zwarte kinderen en tieners werden gedood met een pistool – “een percentage dat vier keer hoger is dan het tarief voor blanke kinderen en tieners”, volgens gegevens uit 2015 geanalyseerd door het Children Defense Fund. Een zwart kind of tiener werd elke 7 uur en 25 minuten gedood met een pistool, zo bleek uit het rapport.

Hoewel achtergrondcontroles het gesprek over wapenbeheersing hebben gedomineerd, krijgen ook andere oplossingen aandacht.

Hier is een blik op een paar oplossingen voor wapengeweld die voorstanders van anti-geweld en gekozen functionarissen hebben aangeprezen:

1. Terugkoopprogramma’s voor wapens

Terugkoopprogramma’s voor wapens zijn geïmplementeerd in steden in het hele land, waaronder gemeenschappen in New York, Chicago en Boston. Met de don’t-ask-don’t-tell-systemen kan iedereen een aangewezen locatie binnenlopen en elke vorm van een bedienbaar of onbruikbaar vuurwapen inleveren in ruil voor een geldbedrag.

Deze wapenverzamelingsevenementen bestaan al sinds de jaren 1970. In 1974 werden meer dan 13.000 geweren ingeleverd in Baltimore gedurende een periode van drie maanden, voor $ 50 per stuk.

De programma’s worden meestal gehouden in samenwerking met lokale parketten en politiediensten. Het Brooklyn District Attorney’s Office heeft bijvoorbeeld samen met de New York City Police Department het afgelopen decennium verschillende wapeninkoopevenementen georganiseerd en op één evenement bijna 300 wapens verzameld.

Brooklyn District Attorney Eric Gonzalez zei dat zijn kantoor dit jaar twee wapeninkoopprogramma’s heeft uitgevoerd en gelooft dat “constante betrokkenheid bij gemeenschappen om geweld te voorkomen vruchten afwerpt.”

Gonzalez zei in een verklaring in de aanloop naar het tweede wapeninkoopevenement van het kantoor dat schietpartijen in Brooklyn dit jaar tot nu toe met bijna 25% zijn afgenomen, na een daling van 20% in 2021.” Het evenement resulteerde in 69 teruggevonden vuurwapens – de grootste verzameling onder leiding van Gonazlez, volgens Oren Yaniv, een woordvoerder van het openbaar ministerie.

Het evenement van 21 mei vond plaats in de Emmanuel Baptist Church in Clinton Hill, waar anonymous bijdragers kregen $ 200 bankkaarten en een iPad per geweer of aanvalsgeweer aangeboden, zolang de voorraad strekte. Deelnemers die geweren, jachtgeweren en luchtgeweren inleverden, ontvingen $ 25 per pistool, tot een maximale uitbetaling van $ 600. Het eerste evenement leverde 39 wapens op.

Het is een druppel op de gloeiende plaat als je bedenkt dat er in de VS meer wapens circuleren dan er mensen zijn. Volgens de Small Arms Survey zijn er naar schatting 393 miljoen particuliere wapens in het hele land, of ongeveer 120,5 wapens per 100 Amerikanen.

Er is weinig informatie om aan te tonen dat wapeninkoopprogramma’s effectief zijn geweest in de strijd tegen wapengeweld in de VS, omdat ze “zelden en op relatief kleine schaal hebben plaatsgevonden”, aldus Gun By Gun, een non-profitorganisatie die pleit voor terugkoopprogramma’s voor wapens.

Maar de groep merkte op dat een verplicht wapeninkoopprogramma in Australië in de jaren 1990, dat meer dan 600.000 wapens uit de straten van dat land trok, werd gevolgd door een aanzienlijke daling van moorden en zelfmoorden.

De unieke soepele wapenwetten in de VS kunnen ook inspanningen tegengaan om de prevalentie van vuurwapens in Amerikaanse straten te verminderen. In een opiniestuk deze maand voor de New York Daily News uitte Gonzalez zijn bezorgdheid dat de inspanningen van zijn kantoor om wapengerelateerde misdaden te verminderen tevergeefs kunnen zijn als het Amerikaanse Hooggerechtshof een wet van de staat New York vernietigt die “het verborgen dragen van handwapens beperkt tot degenen die een speciale behoefte kunnen aantonen.”

“De beslissing van de rechtbank, die van invloed zou zijn op meer dan 80 miljoen Amerikanen in staten met vergelijkbare wetten, zou onze stad kunnen overspoelen met een toestroom van legale wapens, waardoor de toch al onaanvaardbare niveaus van geweld zouden verergeren”, schreef hij.

“Meer wapens in onze stedelijke buurten zou vooral verwoestend zijn voor zwarte en bruine gemeenschappen, die al onevenredig lijden onder wapengeweld.”

Aanverwant: Lees citaten over het beëindigen van wapengeweld

2. Communautair activisme

Terwijl ambtenaren debatteren over wapenwetten en proberen wapens op straat te verminderen, hebben gemeenschapsactivisten boots-on-the-ground-inspanningen gebruikt om het bewustzijn te vergroten en wapengeweld te voorkomen.

Elk eerste weekend in juni, ter ere van de National Gun Violence Prevention Day, dragen mensen in het hele land oranje terwijl ze deelnemen aan demonstraties en community service-evenementen, een campagne die begon ter nagedachtenis aan de 15-jarige Hadiya Pendleton, die in 2013 dodelijk werd neergeschoten op een speeltuin in Chicago.

In Georgia lanceerden 100 Black Men of Atlanta Inc. in april een campagne tegen wapengeweld die billboards en bewustzijn van sociale media gebruikt, evenals samenwerkingen met het openbare schoolsysteem, om het geluid van geweerschoten te overstemmen met een stroom berichten tegen wapengeweld.

De Black Child Legacy Campaign, gevestigd in Sacramento, Californië, werd opgericht nadat uit een rapport van de Blue Ribbon Commission uit 2013 bleek dat vuurwapens werden gebruikt bij de dood van 70% van de zwarte kinderen die werden gedood door een derde partij (iemand anders dan hun primaire verzorger).

De organisatie lanceerde inspanningen om werktraining, geweldpreventie en gemeenschapsdienst te bieden aan jongeren met een “hoog risico”.

De BCLC prijst het werk van het Office of Neighborhood Safety in Richmond, Californië, dat tussen 2007 en 2016 een vermindering van 71% in wapengeweld rapporteerde door personen die ooit in het strafrechtsysteem zaten te gebruiken als “buurtveranderingsagenten” die ingrijpen wanneer interpersoonlijke conflicten zich voordoen, en geweldloze oplossingen en middelen bieden om geweld te voorkomen.

In New York City heeft de 14-jarige gemeenschapsorganisatie Save Our Streets (S.O.S.) ook een boots-on-the-ground-aanpak gebruikt om conflicten en alle vormen van geweld te verminderen, wat volgens organisatoren heeft bijgedragen aan een vermindering van het aantal schietslachtoffers in de Bronx.

Net als bij massale schietpartijen zijn er meestal rode vlaggen die doorgaan met straatgeweld, zei James Brodick, directeur van gemeenschapsontwikkeling en misdaadpreventie voor het Center for Court Innovation, dat S.O.S. exploiteert. Dat is wanneer leden van S.O.S., die uit de gemeenschap komen en vertrouwen hebben opgebouwd, ingrijpen om de situatie onschadelijk te maken voordat de politie zich ermee bemoeit.

“De mensen die schieten worden steeds jonger, wat echt jammer is,” zei Broderick. “Ze begrijpen de gevolgen niet van wat ze doen of ze voelen zo’n gevoel van hopeloosheid dat ze zullen zeggen: ‘Ik had niets te verliezen en eigenlijk geeft het pistool me macht in mijn gemeenschap.’ ”

Brodick zei dat gemeenschappen jonge mensen meer kansen moeten bieden die voorkomen dat ze het gevoel hebben dat ze niets te verliezen hebben, maar alles in het leven om te ervaren en te winnen.

“Totdat we op lange termijn een diepe i maken.bij het aanpakken van problemen rond trauma, het aanpakken van problemen rond economische mobiliteit, we zullen steeds dezelfde gesprekken voeren en onze gemeenschappen zullen overgepolitiseerd blijven,” zei Brodick.

Aanverwant: Meer informatie over wat u kunt doen om wapengeweld te stoppen

3. Wapenfabrikanten aanklagen

Wapens die legaal of illegaal werden gekocht of verhandeld, droegen bij aan meer dan 19.000 moorden in 2020, volgens de CDC. Historisch gezien, wanneer een product schade of de dood aan een persoon heeft veroorzaakt, wordt het uit de schappen gehaald of teruggeroepen – maar de federale wet voorkomt dat wapenfabrikanten aansprakelijk worden gesteld als hun product wordt gebruikt in een misdrijf.

Donderdag riep Biden op tot het intrekken van de immuniteit die fabrikanten en wapenhandelaren beschermt tegen aansprakelijkheid. Biden zei dat hij ook gelooft dat wapenbezitters verantwoordelijk moeten worden gehouden als ze hun vuurwapens niet in een kluis hebben opgesloten, zoals in het geval van Ethan Crumbley, wiens ouders ook werden aangeklaagd voor het geven van hun zoon gemakkelijke toegang tot hun vuurwapens voordat hij vier studenten op een middelbare school in Michigan doodde.

Er zijn tekenen dat er een verschuiving zou kunnen komen. In 2019 gaf het Amerikaanse Hooggerechtshof de families van het bloedbad op de Sandy Hook Elementary School in 2012 groen licht om Remington, de wapenfabrikant van het geweer dat door de schutter werd gebruikt, aan te klagen. In februari schikte het bedrijf de rechtszaak met de families van 20 eersteklassers en zes leraren die het slachtoffer waren van de schietpartij voor $ 73 miljoen.

De families vertelden The Associated Press dat hun focus lag “op het voorkomen van toekomstige massale schietpartijen door wapenbedrijven te dwingen meer verantwoordelijk te zijn met hun producten en hoe ze deze op de markt brengen.”

Wapengeweld treft niet alleen de slachtoffers die direct betrokken zijn bij een schietpartij – het heeft ook financiële gevolgen voor de bredere gemeenschap, die de rekening oppakt voor medische rekeningen, geestelijke gezondheidszorg en andere gevolgen.

Everytown for Gun Safety, een non-profitorganisatie voor de preventie van wapengeweld, publiceerde in februari 2021 een studie waaruit bleek dat “federale, staats- en lokale overheden elke dag een gecombineerd gemiddelde van $ 34,8 miljoen uitgeven om de nasleep van wapengeweld in het hele land aan te pakken.”

Ronald Adrine, een bestuurslid van de anti-geweldsorganisatie Futures Without Violence, zei dat hij hoopt dat het Hooggerechtshof zal blijven bewegen in de richting van verantwoordelijkheid voor de schade die wapens veroorzaken, maar “gezien de richting waarin dit Hooggerechtshof gaat, houd ik op korte termijn niet veel hoop.”

Toen wetgevers “gedachten en gebeden” aanboden na Sandy Hook, zei Adrine dat hij “vrijwel de hoop opgaf” dat er ooit wapenwetten in dit land zouden gebeuren.

“Ik denk dat dit bloedbad uiteindelijk op het punt zal komen dat de overgrote meerderheid van de Amerikaanse burgers, die al hebben laten weten dat ze een soort van gezond verstand willen, zich zullen laten gelden en een soort organisatie of beweging zullen vormen die daadwerkelijk in staat zal zijn om tegenwicht te bieden aan de gepassioneerde organisatie van het kleine aantal mensen dat geen wapenbeheersing wil, “Zei Adrine, een voormalige gemeentelijke rechtbankrechter gevestigd in Cleveland. Maar, voegde hij eraan toe,

“Totdat dat gebeurt, gaan we niets zien dat dit gaat omkeren.”

Aanverwant: Ontdek welke acties u kunt ondernemen om schietpartijen op scholen te stoppen