De Griekse mythologie fascineert al vele decennia een groot deel van de wereld. Hun overvloed aan goden en godinnen, zowel goed als kwaad, hebben de verbeelding van velen aangewakkerd. Een van die wezens is de Dryade of boomnimf.
Deze godinnen van de natuur werden zo gevreesd en gerespecteerd in het oude Griekenland, dat de bossen heilige plaatsen werden en leden van de oude Griekse samenleving vaak de toestemming van de God vroegen om zelfs een boom te laten vallen op een plaats waar nimfen kunnen verblijven.
Je zult vermelding van Dryads in veel verschillende culturen vinden, zelfs als die term niet wordt gebruikt, maar het is in Griekenland waar ze begonnen. Dus, als je klaar bent om alles te leren over deze mystieke en verlegen wezens, blijf dan lezen.
Geschiedenis van Dryads
De term Dryad werd voor het eerst gebruikt in het oude Griekenland binnen hun mythologie en religieuze overtuigingen rond 1700 – 1100 voor Christus. Ze werden geassocieerd met veel verschillende verhalen, maar waren vooral bekend voor de zorg voor een baby Zeus toen hij ondergedoken zat voor zijn vader, Cronus.
Deze kleine godinnen leefden in en met de bomen van het bos. De oorspronkelijke dryad was een nimf van de eik. Het woord Drys zelf betekent eik in het Grieks. Naarmate de tijd verstreek, werd de term dryad echter elke vorm van boombewonende nimf.
Dryads namen vaak de vorm aan van jonge en mooie vrouwen en de meesten van hen leefden een onsterfelijk leven. In tegenstelling tot veel andere nimfen en feeën in de folklore over de hele wereld, waren dryads niet ondeugend, maar eerder verlegen en bescheiden.
Zodra de mythologie van de dryads groeide, ontstonden er vijf hoofdtypen dryads, hoewel hoe dieper je in de oude Griekse overtuigingen duikt, je je begint te realiseren dat bijna elke plant zijn eigen dryad-beschermer had. Ze werden gescheiden afhankelijk van het type boom waarmee ze werden geassocieerd.
De Meliai
De Meliai waren de nimfen van de es. Er werd algemeen aangenomen dat ze werden geboren toen Gaia werd geïmpregneerd door het bloed van de gecastreerde Uranus.
De Oreiades
De Oreiades nimfen werden geassocieerd met bergconiferen.
De Hamadryades
Hamadryades waren dryads van zowel eiken als populieren. Ze waren ook meestal verbonden met bomen die rivieren en heilige boomgaarden omlijstten. Dit type dryad was de enige die niet als onsterfelijk werd beschouwd. Hun leven was verbonden met dat van de boom waarin ze woonden en toen de een stierf, stierf de ander dat ook.
De Maliades
Maliades werden verondersteld de nimfen te zijn die leefden in fruitbomen, zoals appelbomen. Ze werden ook beschouwd als de beschermers van schapen. In feite betekent het Griekse woord melas zowel schaap als appel.
De Daphnaie
De Daphnaie waren een zeldzame soort boom dryad die geassocieerd werden met laurierbomen.
Vanwege het respect dat mensen hadden voor dryads, heeft het oude Griekse volk voor hun boomnimfen mensen vaak offers om het temperament te sussen en deze boomnimfen te bedanken wanneer het tijd was om te oogsten van de bomen en takken.
Ze zorgden er ook voor dat ze de toestemming van de god vroegen om bomen te kappen vanwege de Hamadryades wiens leven verbonden was met het leven van hun boom.
Dryad Afbeeldingen, Afbeeldingen en Tekeningen
Veel afbeeldingen van dryads zijn gevonden, gesneden in hout of steen, waarop ze door bomen turen of in hun boswoningen wonen. Deze afbeeldingen toonden vaak dryads om op de bomen te lijken waar ze tussen leefden met lange ledematen, haarachtige bladeren en lichamen gemaakt van of bedekt met mos.
Dryads in mythologie uitgelegd
In de Griekse mythologie waren de Dryads verlegen, timide en stille mythische wezens die de bomen en de bossen moesten beschermen. Ze werden beschouwd als loyaal aan de godin Artemis, ze beschouwden haar zelfs als hun moedergodin.
Deze beschermende geesten, afhankelijk van welk mythologisch verhaal je leest, waren ofwel volledig onsterfelijk of hun leven was gewoon buitengewoon lang dankzij het feit dat hun leven verbonden was met de boom waarmee ze verbonden waren.
Dit betekende dat als de Dryad stierf, de boom zou verdorren en sterven. Hetzelfde gold voor als hun boom stierf, onvermijdelijk zou de dryad ook sterven.
Dryads werden altijd beschouwd als vrouwelijk, althans in uiterlijk, en je kunt veel afbeeldingen van dryads vinden in de Oude Griekse kunst en poëzie spreken over hun onoverkomelijke schoonheid en tonen ze als humanoïde-achtige wezens.
Hoewel, men geloofde sterk dat hun fysieke kenmerk overeenkwam met de bomen die ze bewoonden en beschermden.
In de Griekse mythologie omvatten veel verschillende verhalen de dryads, vooral hoe ze werden omgezet in dryads – veel dryads werden eigenlijk beschouwd als oorspronkelijk menselijk of kinderen van de natuurgoden.
Het bekendste verhaal uit de Griekse mythologie is dat van Daphne en Apollo.
Daphne
Daphne was een dryad die haar dagen aan de rivier doorbracht met haar zussen en haar vader, God van de rivier, Peneus.
De God Apollo had Eros beledigd en als wraak schoot Eros een gouden pijl op Apollo af, waardoor hij smoorverliefd werd op Daphne. Eros schoot toen een loden pijl op Daphne zodat ze nooit meer van hem kon houden.
Apollo ging wanhopig achter Daphne aan, hij had het gevoel dat hij niet zonder haar kon, maar ze zou altijd weglopen.
Op een dag vluchtte ze naar het bos in een poging aan zijn achtervolgingen te ontsnappen, maar zoals altijd vond hij haar nog steeds. Ze smeekte haar vader om haar te beschermen tegen Apollo’s avances en hij stemde toe.
Net toen Apollo haar ging aanraken, werd haar huid ruw, als boomschors. Langzaam veranderde haar haar in bladeren en haar ledematen in takken.
Apollo zwoer echter altijd van haar te houden, ook al stond ze nu als een laurierboom. Hij beloofde ons altijd haar bladeren op zijn hoofd te laten zijn en die bladeren op elke held te leggen. Hij deelde ook zijn krachten van eeuwige jeugd met haar, zodat ze voor altijd groen zou blijven.
Dit verhaal belichaamt echt de manier waarop dryads en nimfen werden gezien in hun mythologie. Veel verhalen gingen over de opmars van wellustige Goden en de daaropvolgende poging om aan deze dryads te ontsnappen.
Niet alleen dryads bleven dus liever uit het zicht van mensen. Ze vermeden ook actief om door de meeste goden gezien te worden.
Hoewel dryads goed werden gerespecteerd en soms zelfs gevreesd, waren hun krachten of capaciteiten vrij beperkt. Er werd gezegd dat ze enige controle hadden over de bomen en takken van het bos, sommigen konden zelfs met dieren en andere geesten spreken.
Ze werden echter alleen beschouwd als kleine godinnen of inferieure godheden, dus hun krachten waren niet zo machtig als, zeg maar, de God Zeus.
Namen van Dryads in de Griekse mythologie
Tenzij je door alle literatuur en poëzie kijkt die de oude Grieken hebben achtergelaten, is het moeilijk om aan te geven hoeveel verschillende dryads er verspreid waren over hun mythologische winkels. Dus we hebben een paar van de namen verzameld die we kennen en wat voor soort dryads het waren.
- Aigeiros – Hamadryad van de zwarte populier
- Ampelos – Hamadryad van de wilde druivenrank
- Atlanteia – Hamadryad, moeder van enkele van de Danaides van koning Danaus
- Balanis – Hamadryad van de eikel/ilexboom
- Doorblis – Een Miletos meisje dat werd getransformeerd in een Hamadryad
- Erato – Profetische dryad van de berg Kyllene
- Eidothea – Oreiade nimf van mount Others
- Karja – Hamadryad van de hazelaar/ kastanjeboom
- Khelone – Oreiad dryad die als straf in een schildpad werd veranderd
- Kraneia – Hamadryad van de kersenboom
- Morea – Hamadryad van de moerbeiboom
- Jammer – Oreiad dryad geliefd bij Pan
- Ptelea – Hamadryad van de iepenboom
- Syke – Hamadryad van de vijgenboom
Dryads in de literatuur
Gelukkig hielden de Oude Grieken ervan om alles op te schrijven. Hun liefde voor kunst, verhalen, muziek en poëzie betekent dat veel van de verhalen die over de Dryads spraken vandaag de dag nog steeds beschikbaar zijn, net als toen.
Het is in de literatuur dat we zoveel meer informatie krijgen over dryads, wie ze waren, hoe ze zich gedroegen en de krachten waarvan men geloofde dat ze die binnenin hadden.
Hier zijn een paar inspanningen uit de Griekse literatuur die spreekt van de beroemde dryads.
“Maar Zeus, vanaf de veelgevouwen top van Olympos, zei tegen Themis dat hij alle goden in vergadering moest oproepen. Ze ging overal naartoe en zei dat ze naar het huis van Zeus moesten gaan. Er was geen rivier [Potamos] dat was er niet, behalve alleen Okeanos (Oceanus), er was niet een van de Nymphai (Nimfen) die in de mooie bosjes (alsea) wonen. [i.e. Dryades], en de bronnen van rivieren (pegai potamon) [i.e. Naiades] en de grazige weiden (pisea poiêenta), die niet kwamen. Deze verzamelen zich allemaal in het huis van Zeus cloud-gathering vond plaats tussen de gladde-stenen kloosterwandelingen.”
Homerus, Ilias 20. 4 ff ff (vert. Lattimore) (Grieks epos C8e b.c.)
“Een kwetterende kraai leeft negen generaties oude mannen uit, maar het leven van een hert is vier keer dat van een kraai en het leven van een raaf maakt drie herten oud, terwijl de Phoinix (Phoenix) negen raves overleeft, maar wij, de rijkharige Nymphai (Nimfen), dochters van Zeus de aigis-houder, overleven tien Phoinixen.”
Hesiodus, The Precepts of Chiron Fragment 3 (vert. Evelyn-White) (Grieks epos C8e of 7e v.Chr.)
“Dionysos, die zich het liefst mengen met de dierbare refreinen van de Nymphai Oreiai (Bergnimfen), en die, terwijl ze met hen dansen, de heilige hymne, Euios, Euios, Euoi herhalen! Ekho (Echo), de Nimf van Kithairon (Cithaeron), geeft uw woorden terug, die weerklinken onder de donkere gewelven van het dikke gebladerte en te midden van de rotsen van het bos; de klimop bezaait uw wenkbrauw met zijn ranken geladen met bloemen.”
Aristophanes,Thesmophoriazusae 990 e ff
“Die [Nymphai Dryades (Dryad Nymphs)] die vroeger, volgens het verhaal van de dichters, uit bomen en vooral uit eiken groeiden.”
Pausanias, Beschrijving van Griekenland 10. 32. 9
“Rijk gehuld in prachtige finesse, en nog rijker haar schoonheid; zo’n schoonheid van de Naides (Naiads) en Dryades (Dryads), zoals we vroeger hoorden, wandelend door de boswegen.”
Ovidius, Metamorfosen 6. 453 e ff
De magische wereld van de Dryads
Hoewel de verhalen van de Dryads misschien een beetje uit ons collectieve menselijke bewustzijn zijn verdwenen, blijft de invloed die ze hadden op onze verbinding met de natuur en het respect dat het verdient nog steeds bestaan.
Veel culturen door de eeuwen heen, voordat we een beetje meer wetenschappelijk inzicht hadden, gebruikten de creatie van dergelijke wezens om de natuurlijke wereld en zijn chaotische gedrag te begrijpen.
Of de dryad nu een wezen van realiteit of fictie is, ze veroveren eeuwenlang de creatieve harten van de oude Grieken en zo nu en dan verschijnen ze nog steeds in de moderne kunst.
