Bij Freetown Farm kunnen leden van de gemeenschap de namen van medicinale kruiden leren en groenten oogsten, terwijl ze tegelijkertijd een diepere relatie met het land en de lokale gemeenschap ontwikkelen.
Op een drukke julidag op Freetown Farm kunnen jonge mensen van alle achtergronden worden gezien die moestuinen mulchen, wilde bloemen ruiken, leren over de geneeskrachtige eigenschappen van kruiden en rijpe kool, boerenkool, wortels en tomaten oogsten.
“Als ik hier kom, zie ik Oost-Aziaten. Ik zie zwarte mensen. Ik zie mensen met verschillende capaciteiten, mentaal en fysiek. En ze zijn hier allemaal welkom. En niemand wordt neerbuigend bejegend”, zegt Akil Cole, een 18-jarige deelnemer aan het jongerenstageprogramma bij Freetown Farm.
Na het afgelopen jaar op de boerderij te hebben gewerkt, zegt hij dat hij zich hier geworteld voelt, wat zowel zijn mentale als fysieke gezondheid heeft geholpen. Cole, die pendelt vanuit Washington, DC, meldt dat hij zich gelukkiger, zelfverzekerder en socialer voelt op de boerderij.
Freetown Farm, in het historische Columbia, Maryland, is een boerderij van 6,4 hectare, opgericht door Chiara D’Amore, Ph.D., een milieu-opvoeder die ervan droomde een ervaringsgerichte onderwijsboerderij te creëren waar diverse leden van de gemeenschap de namen van wilde bloemen en medicinale kruiden konden leren en groenten konden oogsten, terwijl ze een diepere relatie met het land en de gemeenschap ontwikkelden.
“Het is een leerboerderij,” zegt D’Amore, “waar het de bedoeling is om op kleine schaal te laten zien wat mensen mee naar huis kunnen nemen naar hun buurten – dingen die ze kunnen doen die goed zouden zijn voor het ontwikkelen van een betere wereld.”
Ongelijke toegang tot de voordelen van groene ruimte
Regelmatig contact met de natuur op plaatsen zoals Freetown Farm verbetert de ademhalingsgezondheid en fysieke fitheid van jongeren, evenals hun cognitief functioneren en psychologisch welzijn, zegt Alessandro Rigolon, een assistent-professor in de afdeling City and Metropolitan Planning aan de Universiteit van Utah. Maar een dergelijke toegang tot de natuur is ongelijk voor jongeren met een lager inkomen van kleur.
Een recent rapport van het Center for American Progress en de Hispanic Access Foundation constateert dat gemeenschappen met een lager inkomen van kleur “natuurdeprivatie” ervaren tegen drie keer het percentage blanke Amerikanen, waarbij zwarte gemeenschappen de hoogste niveaus van natuurdeprivatie ervaren.
“Er zijn aanwijzingen dat raciale / etnische gezondheidsverschillen onder jongeren gedeeltelijk verband houden met ongelijkheden in de toegang tot groene ruimte,” zegt Rigolon.
“Omdat jongeren met een laag inkomen van kleur toegang hebben tot minder parken en tot parken met een lagere kwaliteit dan meer welvarende blanke jongeren, hebben jongeren van kleur minder mogelijkheden voor dagelijks contact met de natuur, wat verschillende voordelen heeft voor de fysieke en mentale gezondheid.”
Dat maakt programma’s zoals die van Freetown Farm des te essentiëler.
Freetown Farm werd in 2019 opgericht als een initiatief van het Community Ecology Institute, een milieu-non-profitorganisatie gevestigd in Howard County, Maryland, die tot doel heeft gemeenschappen te cultiveren waar mensen en de natuur samen gedijen.
Gelegen op land dat ooit een belangrijk tussenstoppunt was in de Underground Railroad, spreekt de naam “Freetown” over de geschiedenis van het land, een gebied waar een koloniale landeigenaar 17 mensen bevrijdde die hij tot slaaf had gemaakt, waardoor ze toegang hadden tot 150 hectare land.
D’Amore was in staat om het land te kopen van een lokale boerderijeigenaar met steun van stadsleiders in Howard County, de Columbia Association, particuliere familiestichtingen en een lening van het Conservation Fund.
“Mensen vechten voor dingen waar ze om geven”, zegt Veronica Adler, de coördinator voor gemeenschapsbetrokkenheid voor het stageprogramma van de boerderij. Adler zegt dat het een les is die D’Amore iedereen bij Freetown Farm heeft bijgebracht: “Het is echt moeilijk om om het milieu te geven als je geen positieve ervaringen en een positieve relatie hebt met het milieu.”
Empowerment van de volgende generatie milieuactivisten
In het najaar van 2020 startte het Community Ecology Institute zijn jeugdstageprogramma op Freetown Farm met als doel jongeren op te leiden over voedselzekerheid, gezondheid en milieuverschillen.
Vijftien jongeren, in de leeftijd van 15 tot 21 jaar, van alle achtergronden, deden mee. Gedurende ongeveer 10 uur per week leerden ze hoe ze voedsel moesten verbouwen, inheemse bestuivers moesten planten en verse producten moesten oogsten.
Adler zegt dat de stage van een jaar gaat over het geven van jonge mensen “kansen om een stem te hebben, en om te oefenen wat ze willen oefenen, en om zichzelf te zijn in een groene ruimte.” Dit zijn kansen die ze volgens haar misschien niet krijgen in het schoolsysteem.
Naast dat jongeren hun handen vuil maken tussen rijen groenten, biedt het stageprogramma ook kunst- en fotografielessen, milieueducatiecursussen en workshops voor spreken in het openbaar die jongeren leren hoe ze de milieu-uitdagingen die hun gemeenschappen beïnvloeden beter kunnen verwoorden.
Misschien wel het grootste resultaat van het stageprogramma, zegt Adler, is het potentieel om een nieuwe generatie milieuactivisten te inspireren.
“Een van de belangrijkste dingen ooit is in staat zijn om te communiceren en zelfverzekerd te zijn en om mensen ervan te overtuigen dat je weet waar je het over hebt,” zegt Adler. “Op een stadsvergadering verschijnen, dat is geweldig. Maar als je niet kunt uiten wat je voelt, wat je ziet in je gemeenschap, helpt dat ook niet.”
Voor veel van de jongeren die deelnemen aan het zomerprogramma op Freetown Farm, heeft de ervaring hen geïnspireerd om een milieugerichte carrière in te slaan.
“Toen ik deze stage inging, had ik geen idee wat ik wilde doen”, zegt Yan Yang. “Nu heb ik een algemeen pad. Ik weet niet of ik het milieubeleid in wil gaan, of dat ik engineering wil, maar ik heb tenminste een soort pad naar de toekomst.”
Middelen en beleidsprikkels nodig
Hoewel ruimtes zoals Freetown Farm tal van gezondheidsvoordelen bieden aan de jeugd die deelneemt aan hun programma’s, zijn er nog steeds veel barrières als het gaat om ervoor te zorgen dat alle jongeren regelmatig toegang hebben tot groene ruimtes.
Een barrière is dat jonge mensen uit gemeenschappen met lagere inkomens het zich niet kunnen veroorloven om deel te nemen aan onbetaalde stages zoals die van Freetown Farm, zegt Akil Cole, nu een student aan Georgetown in DC, die als mentor dient voor het stageprogramma van de boerderij op de middelbare school.
“Ik heb een fellowship aangevraagd, waardoor ik een stipendium kreeg waarmee ik hier kon werken,” zegt Cole. “Anders zou ik de reis hier niet kunnen betalen. … Zonder die gemeenschap van mijn school kan ik het gewoon niet.”
Daarnaast zegt Cole dat lokale overheden beleid moeten introduceren dat prioriteit geeft aan de bescherming van natuurgebieden boven commerciële ontwikkeling. Hij zegt dat wat mensen naar Freetown Farm trekt, het feit is dat het een fysieke plek is, niet alleen een idee of een lesplan.
“Het is prachtig!” Cole zegt. “We hebben beleid nodig dat het behoud van natuurlijke hulpbronnen bevordert en de creatie van ruimtes zoals deze aanmoedigt.”
Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd door JA! Media op 9 september 2021 en werd ter beschikking gesteld aan Good Good Good.
