Gefrustreerd door trage actie tegen klimaatbedreigingen, proberen jeugdactivisten meer gerichte confrontaties met bankiers en politici
Jongerenactivisten gefrustreerd door trage actie tegen klimaatbedreigingen
— Gerichte confrontatie met belangrijke leiders die nu populair zijn
— Oekraïne oorlog, andere hete hangijzers opgenomen in de inspanningen
Voordat de COVID-19-pandemie toesloeg, stroomden in 2019 meer dan 6 miljoen mensen de straat op als onderdeel van massale Fridays for Future-protesten, met als doel regeringen en bedrijven te dwingen sneller te handelen om de uitstoot te verminderen en de klimaatverandering te beteugelen.
Maar terwijl de protesten het publieke bewustzijn van klimaatbedreigingen vergrootten, bestond de reactie van instellingen grotendeels uit rapporten, brieven en “creatieve boekhouding”, zei de Duitse activist Luisa Neubauer, die samen met de Zweedse Greta Thunberg de stakingen hielp organiseren.
“Ze proberen ons te verblinden met de mooie woorden en beloften, en te voorkomen dat we naar de details kijken en ze (roepen)”, vertelde de 26-jarige aan de Thomson Reuters Foundation.
Nu massale klimaatprotesten worden getemperd door jarenlange COVID-19-beperkingen, hebben jeugdactivisten nieuwe manieren onderzocht om instellingen ter verantwoording te roepen en actie te versnellen om de ergste gevolgen van een hetere planeet te voorkomen.
Dat omvat het selectiever richten van protesten op leiders van grote instellingen – van regeringen tot banken – die de macht hebben om zowel het beleid als het geld achter klimaatvernietigende emissies te verschuiven.
Terwijl de uitstoot van fossiele brandstoffen blijft stijgen, ondanks beloften van bezuinigingen, “moeten we alles wat we hebben toepassen”, zei Neubauer. “Wij, als beweging, zouden overal moeten zijn.”
Dana Fisher, een socioloog die klimaatactivisme bestudeert aan de Universiteit van Maryland, zei dat de verschuiving een belangrijke evolutie in klimaatactivisme markeert.
“Fridays for Future heeft zeker jonge mensen naar buiten gebracht op manieren die we nog niet eerder hadden gezien – voor een heel klein moment in de tijd,” zei ze.
“Wat we hebben gezien, is dat veel klimaatactivisten echt gefrustreerd zijn geraakt door het gebrek aan vooruitgang,” voegde ze eraan toe., velen denken nu dat gerichte confrontatie en ontwrichting “de enige weg vooruit” zijn.
Neubauer zei dat haar werk ook is verschoven naar het proberen uit te roepen van “greenwashing” door banken en andere bedrijven die zichzelf willen afschilderen als handelend op klimaatbedreigingen terwijl ze weinig echte verandering aanbrengen.
Deze week ontmoette ze Deutsche Bank in Frankfurt, waar ze samenwerkte met Oegandese jeugdactivisten om de bank onder druk te zetten om af te zien van de financiering voor een voorgestelde nieuwe oliepijpleiding in Oost-Afrika en andere uitbreidingen van fossiele brandstoffen.
“Ze investeren in fossiele brandstoffen en proberen het publiek te laten zien dat ze iets anders doen”, zei de Oegandese activist Evelyn Acham, die erop stond dat Deutsche Bank officieel afstand nam van de East African Crude Oil Pipeline (EACOP).
Acham zei dat het te gevaarlijk is om openlijk op straat te protesteren in Oeganda, maar haar ‘Rise Up Movement’ vindt andere manieren om banken onder druk te zetten, zoals door vergaderingen met bankfunctionarissen te organiseren en hen de nieuwste VN-rapporten over klimaatverandering te sturen.
“Ik ben zo bang voor de toekomst”, zei ze in een telefonisch interview. “Daarom spreek ik me uit en kan ik gewoon niet teruggaan en me op mijn gemak blijven voelen als mensen sterven.”
Klimaat ‘Villains’
Veel jonge activisten richten zich nu rechtstreeks op klimaatvervuilers en hun enablers in de politiek, financiën en de media, zei Oscar Berglund, een docent aan de Universiteit van Bristol die onderzoek doet naar klimaatprotestbewegingen.
“Er is een meer specifieke focus op de ‘schurken’ van het klimaat,” zei hij, eraan toevoegend dat veel huidige demonstranten werden gepolitiseerd door de Fridays for Future-beweging.
Een van de bewegingen die de krantenkoppen haalt in Groot-Brittannië is Green New Deal Rising. Sinds de lancering in augustus vorig jaar hebben de vrijwilligers confrontaties gezocht – en gefilmd – met belangrijke politici zoals de Britse minister van Financiën Rishi Sunak.
De activisten – voornamelijk in hun vroege jaren 20 – verstoorden onlangs een evenement van de olie- en gasindustrie in het parlement met luide toespraken waarin de bedrijven werden beschuldigd van het aansturen van zowel de klimaatcrisis als hogere energiekosten.
“We hebben het gevoel dat besluitvormers te vaak onweersproken blijven”, zegt Hannah Martin, co-uitvoerend directeur van Green New Deal UK, dat de beweging organiseert.
Activisten hopen een meerpartijencoalitie op te bouwen met politieke steun voor radicalere en snellere klimaatactie.
Gepopulariseerd in de Verenigde Staten door politici zoals de Amerikaanse afgevaardigde Alexandria Ocasio-Cortez van New York, zijn “green new deal” -voorstellen gericht op het aanpakken van klimaatverandering naast sociale rechtvaardigheidsproblemen zoals ongelijkheid en rassendiscriminatie.
Martin zegt dat jongere klimaatactivisten “de onderlinge verbondenheid van deze kwesties begrijpen”, en daarom voeren ze campagne voor verschillende politieke oorzaken, waaronder het aanvallen van het beleid van de Britse regering om asielzoekers naar Rwanda te sturen.
De groep heeft Britse parlementariërs verrast op openbare evenementen en hen overspoeld met aanhoudende vragen, iets wat Martin een toegankelijke manier noemt voor grassroots-activisten om politici “on the record” te krijgen over hun groene opvattingen en acties.
“Uiteindelijk zijn het onze vertegenwoordigers en moeten ze verantwoordelijk worden gehouden”, zei ze.
Oekraïne War Links
Sommige jonge klimaatactivisten hebben ook manieren gevonden om hun strijd te koppelen aan hete hangijzers.
In Polen overtuigde de oorlog in buurland Oekraïne klimaatrechtvaardigheidsactivist Wiktoria Jędroszkowiak om de universiteit te verlaten en door Europa te reizen om politici te confronteren met de financiering van fossiele brandstoffen.
Toen haar telefoon om 5 uur ’s ochtends zoemde met een telefoontje van een vriend die zei dat de Russen Oekraïne waren binnengevallen, was haar eerste reactie om zich naar een Pools treinstation te haasten om aankomende vluchtelingen te helpen.
“Maar na een moment realiseerden we ons: ‘Wacht, dit is niet onze taak'”, zei de 20-jarige. “Ik bedoel, we zijn klimaatrechtvaardigheidsactivisten. We weten waar deze oorlog over gaat.”
Voor Jędroszkowiak en mede-campagnevoerders is het samenvoegen van actie tegen de Russische invasie en klimaatverandering een natuurlijke match.
Het stoppen van de stroom van Russische fossiele brandstoffen kan helpen de financiering voor de invasie op te drogen, terwijl de klimaatverandering wordt beteugeld en mogelijk investeringen in hernieuwbare energie worden aangewakkerd, zeggen ze.
In mei, in het Europees Parlement in Straatsburg, hebben de Oost-Europese activisten de Franse president Emmanuel Macron in het nauw gedreven en hem opgeroepen om het Franse olie- en gasbedrijf TotalEnergies niet te dwingen zich terug te trekken uit Rusland.
Een andere recente confrontatie die online werd geplaatst, toonde aan dat Jędroszkowiak op de Oostenrijkse wereldtop werd aangesproken door de veiligheid nadat hij Frans Timmermans, die het Green Deal-werk van de Europese Commissie leidt, herhaaldelijk had gevraagd naar het EU-beleid inzake groene investeringen.
Jędroszkowiak zei dat politici erop gebrand lijken om jeugdactivisten te vermijden, en benadrukte de G7-leiderstop van deze week in een afgesloten kasteel in de Beierse Alpen in Duitsland.
Maar het face-to-face confronteren van politici en het onderbreken van toespraken zijn een belangrijke manier om door te breken naar hen en naar een breder publiek, zei ze.
“We willen al deze theaters die ze maken verbrijzelen en hun leugens onthullen”, zei ze in een bericht op sociale media. “Onze kracht ligt nu in onvoorspelbaar zijn en overal.”
Dit verhaal werd oorspronkelijk gepubliceerd op de Thomson Reuters Stichting, de liefdadigheidstak van Thomson Reuters, die het leven van mensen over de hele wereld behandelt die worstelen om vrij of eerlijk te leven.
