Kort na de geboorte van een dochter twee maanden te vroeg, ontving Terri Logan een rekening van het ziekenhuis. Ze deinsde terug voor de reeks cijfers gescheiden door komma’s.
Logan, die een wiskundeleraar op een middelbare school in Georgia was, schoof het opzij en negeerde latere rekeningen. Ze was een alleenstaande moeder die wist dat ze niet kon betalen. “Ik vermeed het als de pest”, zei ze, maar vermijding hield de rekeningen niet uit het hoofd.
“Het gewicht van al die medische schulden – oh man, het was moeilijk,” zei Logan. “Elke dag denk ik na over wat ik verschuldigd ben, hoe ik hieruit ga komen … vooral omdat het geld dat binnenkomt gewoon niet genoeg is.”
Een paar maanden geleden – bijna 13 jaar na de geboorte van haar dochter en vele angstaanvallen later – ontving Logan enkele felgele enveloppen per post. Ze waren van een non-profitorganisatie die haar vertelde dat het al die medische rekeningen uit het verleden had gekocht en vervolgens vergeven.
Deze keer was het een heel ander soort verrassing: “Wacht, wat? Wie Doet dat?”
RIP Medical Debt wel. De non-profitorganisatie heeft een hoge vlucht genomen tijdens de covid-19-pandemie en heeft patiënten bevrijd van medische schulden, duizenden mensen tegelijk. De nieuwe aanpak omvat het kopen van bundels delinquente ziekenhuisrekeningen – schulden van patiënten met een laag inkomen zoals Logan – en vervolgens eenvoudigweg de verplichting om ze terug te betalen te wissen.
Het is een model ontwikkeld door twee voormalige incassobureaus, Craig Antico en Jerry Ashton, die hun carrière hebben opgebouwd door patiënten op te jagen die hun rekeningen niet konden betalen.
“Ze zouden gesprekken voeren met mensen aan de telefoon en ze zouden begrijpen en beter inzicht hebben in de worstelingen waarmee mensen werden uitgedaagd,” zei Allison Sesso, CEO van RIP. Uiteindelijk realiseerden ze zich dat ze zich in een unieke positie bevonden om mensen te helpen en schakelden ze over van incasso naar filantropie.
Wat de verandering van hart voor Ashton teweegbracht, was een ontmoeting met activisten van de Occupy Wall Street-beweging in 2011 die met hem spraken over hoe de schuldenlast van Amerikanen te helpen verlichten. “Als een verzamelaar van rekeningen die in mijn carrière miljoenen dollars aan medisch geassocieerde rekeningen verzamelde, ben ik nu plotseling hervormd: ik ben een roofzuchtige gever”, zei Ashton in een video van Freethink, een nieuwe mediajournalistieke site.
Na een paar jaar Occupy Wall Street-activisten te hebben geholpen schulden te kopen, lanceerden Antico en Ashton rip medical debt in 2014. Ze begonnen geld in te zamelen bij donoren om schulden op te kopen op secundaire markten – waar ziekenhuizen schulden verkopen voor centen op de dollar aan bedrijven die profiteren wanneer ze die schuld innen.
RIP koopt de schulden net als elk ander incassobedrijf – behalve dat het in plaats van te proberen te profiteren, berichten naar consumenten stuurt dat hun schuld is vereffend. Tot op heden heeft RIP $ 6,7 miljard aan onbetaalde schulden gekocht en 3,6 miljoen mensen van schulden verlost. De groep zegt dat het met pensioen gaan van $ 100 aan schulden gemiddeld $ 1 kost.
RIP schenkt zijn zegeningen willekeurig. Sesso zei dat het gewoon afhangt van welke schulden van ziekenhuizen beschikbaar zijn voor aankoop. “Dus niemand kan naar ons toe komen, zijn hand opsteken en zeggen: ‘Ik wil graag dat je mijn schuld kwijtscheldt’,” zei ze.
Toch breidt RIP de pool uit van degenen die in aanmerking komen voor hulp. Sesso zei dat met inflatie en banenverlies die meer gezinnen belasten, de groep nu achterstallige schulden koopt voor degenen die maar liefst vier keer het federale armoedeniveau verdienen, een stijging van twee keer het armoedeniveau.
Een toename van recente donaties – van studenten tot filantroop MacKenzie Scott, die eind 2020 $ 50 miljoen gaf – voedt de uitbreiding van RIP. Dat geld stelde RIP in staat om personeel aan te nemen en software te ontwikkelen om databases te doorzoeken en gerichte schulden sneller te identificeren.
Nieuwe regelgeving stelt RIP in staat om leningen rechtstreeks van ziekenhuizen te kopen, in plaats van alleen op de secundaire markt, waardoor de toegang tot de schuld wordt uitgebreid.
Sesso zei dat de groep voortdurend op zoek is naar nieuwe schulden om te kopen van ziekenhuizen: “Bel ons! We willen met elk ziekenhuis praten dat geïnteresseerd is in het afbouwen van schulden.”
Sesso benadrukte dat de groeiende activiteiten van RIP niets zijn om te vieren. Het betekent dat miljoenen mensen het slachtoffer zijn geworden van een Amerikaans verzekerings- en gezondheidszorgsysteem dat gewoon te duur en te complex is voor de meeste mensen om te navigeren.
Zoals KHN en NPR hebben gemeld, zegt meer dan de helft van de Amerikaanse volwassenen dat ze de afgelopen vijf jaar schulden hebben gemaakt vanwege medische of tandheelkundige rekeningen, volgens een KFF-peiling.
Een kwart van de volwassenen met een zorgschuld is meer dan $ 5.000 verschuldigd. En ongeveer 1 op de 5 met een bedrag aan schulden zegt dat ze niet verwachten dat ze het ooit zullen afbetalen.
RIP is een van de weinige manieren waarop patiënten onmiddellijke verlichting van dergelijke schulden kunnen krijgen, zei Jim Branscome, een belangrijke donor. Beleidsveranderingen gaan langzaam. Tal van factoren dragen bij aan medische schulden, zei hij, en veel zijn moeilijk aan te pakken: stijgende ziekenhuis- en medicijnprijzen, hoge out-of-pocket kosten, minder genereuze verzekeringsdekking en toenemende raciale ongelijkheden in medische schulden. De pandemie, voegde Branscome eraan toe, verergerde dat allemaal.
De “pandemie heeft het gewoon veel moeilijker gemaakt voor mensen die ongelooflijke medische rekeningen oplopen die niet worden gedekt”, zei Branscome. Hij is een oude pleitbezorger voor de armen in Appalachia, waar hij opgroeide en waar hij zegt dat chronische ziekten medische schulden veel erger maken. Het ondermijnt in de eerste plaats het punt van zorg, zei hij: “Er is druk en wanhoop.”
Voor Terri Logan, de voormalige wiskundeleraar, droegen haar openstaande medische rekeningen bij aan een groot aantal andere druk in haar leven, die vervolgens veranderde in slopende angst en depressie. Nu een alleenstaande moeder van twee, beschreef ze de spanning van het leven met schulden die boven haar hoofd hingen. Ze had paniekaanvallen, waaronder “pijn die de linkerkant van je lichaam omhoog schiet en je het gevoel geeft dat je op het punt staat een aneurysma te krijgen en je gaat flauwvallen”, herinnerde ze zich.
Sommige ziekenhuizen zeggen dat ze die destructieve cyclus voor hun patiënten willen verlichten. Heywood Healthcare-systeem in Massachusetts doneerde in januari $ 800.000 aan medische schuld aan RIP, waardoor de controle over die schuld in wezen werd overgedragen, deels omdat patiënten met openstaande rekeningen behandeling vermeden.
“We wilden ten minste één stressor van vermijding elimineren om mensen binnen de deuren te krijgen om de zorg te krijgen die ze nodig hebben,” zei Dawn Casavant, hoofd filantropie bij Heywood. Bovendien, zei ze, “is het waarschijnlijk dat die schuld toch niet zou zijn geïnd.”
Een kritiek op de aanpak van RIP is dat het niet preventief is: de groep duikt in na wat jaren van financiële stress en verwoeste kredietscores kunnen zijn die de kansen van patiënten hebben geschaad om appartementen te huren of autoleningen veilig te stellen.
(De drie grote kredietbeoordelaars hebben onlangs wijzigingen aangekondigd in de manier waarop ze medische schulden zullen rapporteren, waardoor de schade aan kredietscores tot op zekere hoogte wordt verminderd. Consumenten nemen echter vaak tweede hypotheken of creditcards om medische diensten te betalen.)
“Er zal veel schade zijn aangericht tegen de tijd dat ze binnenkomen om die schuld te verlichten,” zei Mark Rukavina, een programmadirecteur voor Community Catalyst, een consumentenbelangengroep.
Rukavina zei dat staatswetten ziekenhuizen moeten dwingen om beter gebruik te maken van hun financiële hulpprogramma’s om patiënten te helpen. “Ziekenhuizen zouden niet betaald moeten worden”, zei hij. “Kortom: beloon slecht gedrag niet.”
De meeste ziekenhuizen in het land zijn non-profitorganisaties en in ruil voor die belastingstatus zijn ze verplicht om programma’s voor gemeenschapsvoordelen aan te bieden, waaronder wat vaak ‘liefdadigheidszorg’ wordt genoemd.
Afhankelijk van het ziekenhuis verlagen deze programma’s de kosten voor patiënten die maar liefst twee tot drie keer het federale armoedeniveau verdienen. Maar veel in aanmerking komende patiënten komen nooit achter liefdadigheidszorg – of worden niet verteld. Ze worden volvracht gefactureerd en vervolgens opgejaagd door incassobureaus als ze niet betalen.
Onlangs probeerde RIP dat ook te veranderen.
RIP CEO Sesso zei dat de groep ziekenhuizen adviseert over hoe ze hun interne financiële systemen kunnen verbeteren, zodat ze patiënten die in aanmerking komen voor liefdadigheidszorg beter screenen – in wezen voorkomen dat mensen in de eerste plaats schulden maken. Uiteindelijk is dat een veel betere uitkomst, zei ze.
“We geven er de voorkeur aan dat de ziekenhuizen de behoefte aan ons werk aan de achterkant verminderen,” zei ze. “Ik zou zeggen dat ziekenhuizen openstaan voor feedback, maar ze zijn ook een beetje blind voor hoe slecht sommige van hun financiële hulpbenaderingen werken.”
Terri Logan zei dat niemand liefdadigheidszorg of financiële hulpprogramma’s voor haar noemde toen ze beviel. Logan besefte ook niet dat er hulp bestond voor mensen zoals zij, mensen met een baan en een ziektekostenverzekering, maar die net genoeg geld verdienen om niet in aanmerking te komen voor steun zoals voedselbonnen.
De schuld overschaduwde haar en verduisterde haar geest. “Ik weet het niet; Ik ben gewoon mijn mojo kwijt”, zei ze. “Maar ik vind het een beetje”, voegde ze eraan toe. Logan’s hervonden vrijheid van medische schulden doet een lang sluimerende droom herleven om op het podium te zingen.
Haar eerste optreden staat gepland voor deze zomer.
