Tijdens de pandemie hebben lokale buurten een cruciale en goed gedocumenteerde rol gespeeld bij het bieden van de gezondheids- en sociale diensten die nodig zijn voor Amerikaanse gemeenschappen en bedrijven om te overleven en te herstellen van de COVID-19-pandemie.
Homowijken waren bijzonder goed uitgerust om deze uitdaging aan te gaan, volgens ons laatste onderzoek naar deze gemeenschappen.
We vinden dat de geleerde lessen en trauma’s die vroeg in de HIV / AIDS-pandemie werden ervaren, stedelijke homogebieden hebben geholpen om snel en effectief op COVID-19 te reageren – vooral in het licht van vroege verlamming van de federale overheid.
Hoe homowijken hiv/aids bestreden
Homowijken zijn buurten die lesbische, homoseksuele, biseksuele, transseksuele, queer en andere seksuele minderheden verwelkomen – een populatie die over het algemeen wordt aangeduid met de steno LGBTQ +.
Bekende voorbeelden zijn het Castro-district in San Francisco, Dupont Circle in Washington en Greenwich Village en Chelsea in New York City.
“Gayborhoods” groeide tijdens de seksuele bevrijdingsbewegingen van de jaren 1960 en 1970 en bood LGTBQ-mensen en hun bondgenoten een ontsnapping aan alomtegenwoordige discriminatie en vooroordelen.
In deze gebieden konden seksuele minderheden appartementen huren, socialiseren in bars en zich vrij uiten in een gelijkgestemde, medelevende gemeenschap.
Zelfs toen LGBTQ-mensen in de VS openlijker begonnen te leven, kwamen homowijken echt samen rond de HIV / AIDS-pandemie.
Toen die mysterieuze nieuwe ziekte de LGBTQ-gemeenschap in de jaren 1980 begon te teisteren, keerde de Amerikaanse regering zich af van, niet naar, die gemeenschappen.
Steun die cruciaal is voor de bestrijding van hiv – inclusief subsidies voor gezondheidszorg voor onverzekerde mensen en financiering voor onderzoek naar behandelingen en genezingen – werd aanvankelijk niet verstrekt. Informatie die door overheden werd gegeven over ziekteoverdracht en -behandeling was inconsistent en soms onnauwkeurig.
Verwaarlozing door de overheid stigmatiseerde uiteindelijk mensen met hiv en leidde tot veel vermijdbare sterfgevallen. Dus, zoals we in ons meest recente boek hebben ontdekt, vulden homowijken de leegte waar de overheid en reguliere organisaties faalden. Ze werden de slagvelden waar de aidspandemie werd bestreden en uiteindelijk won.
Mensen in homowijken ontwikkelden gemeenschapsorganisaties en -systemen om gezondheidszorg en geestelijke gezondheidszorg te bieden, sociale steun te bieden aan LGBTQ + -mensen en LGBTQ-vriendelijke bedrijven te ondersteunen.
Volksgezondheidsorganisaties zoals de Gay Men’s Health Crisis in New York City kwamen ook tussenbeide om te doen wat veel artsen niet zouden doen.
Ze deelden informatie over het vertragen en stoppen van de verspreiding van HIV en deelden ook condooms uit, voerden gratis HIV-tests uit en verbonden mensen die positief testten om te helpen.
Gemeenschap opbouwen door crisis
De COVID-19-pandemie vertoont veel overeenkomsten die doen denken aan de begindagen van de HIV / AIDS-pandemie.
Met zowel HIV / AIDS als COVID-19 was er een onsamenhangende en verongelijkte reactie van de overheid die levens in gevaar bracht en zowel angst als stigma veroorzaakte.
Zelfs enkele van dezelfde door de overheid benoemde leiders waren op hun plaats: zowel Dr. Anthony Fauci als Dr. Deborah Birx werkten aan het inzetten van overheidsmiddelen om de medische respons op HIV in de jaren 1990 te leiden.
Met COVID-19, net als met HIV / AIDS, waren stads- en deelstaatregeringen niet voorbereid om een ziekte-uitbraak te bestrijden. Ze misten zowel planning als infrastructuur om een snel versnellende bedreiging van de volksgezondheid effectief te bestrijden.
Verschillende Amerikaanse staten keken als gevolg hiervan naar organisaties in homowijken voor hulp, vertrouwend op op buurtgebaseerde LGBTQ + -gezondheidszorgorganisaties om hun COVID-19-pandemierespons te ondersteunen.
In New York heeft het Erie County Department of Health bijvoorbeeld gevraagd dat Evergreen Health – een LGBTQ-gemeenschapsgroep die oorspronkelijk in de jaren 1980 werd opgericht als een vrijwillige inspanning om HIV te bestrijden – de verantwoordelijkheid op zich zou nemen voor HIV-testen tijdens de COVID-19-pandemie, zodat de provinciale overheid zich kon concentreren op COVID-19-testen.
Evergreen opende ook een drive-though COVID-19-testcentrum in het voorjaar van 2020 – vier decennia nadat het HIV-testen in de regio Buffalo had geïntroduceerd.
Tijdens de COVID-19-pandemie bleef Evergreen Health niet alleen gezondheidszorg en andere ondersteunende diensten bieden aan de LGBTQ-gemeenschap van Buffalo, maar breidde het aanbod uit om achtergestelde en minderheidswijken in de stad beter te bedienen. Op dat moment was de staat New York het wereldwijde epicentrum van de COVID-19-pandemie.
In Chicago en andere steden gebruikten activisten LGBTQ + stedelijke sociale en professionele netwerken establtijdens de hiv/aids-pandemie om deze nieuwste ziekte aan te pakken.
Queer-gemeenschappen verspreidden informatie over COVID-19 onder buren en deelden mondkapjes en andere beschermende kleding uit, net zoals ze ooit informatie over hiv-overdracht hadden gedeeld en condooms hadden uitgedeeld.
Geleerde lessen
Staten met een groot grassroots activisme in de HIV-crisis pasten ook lessen uit die tijd toe over het overwinnen van verkeerde informatie en angst voor besmettelijke ziekten.
De staat New York gebruikte bijvoorbeeld een netwerk van kleine laboratoria om zijn COVID-19-tests te verwerken en vaccins toe te dienen – een model dat werd gepionierd tijdens de opkomst van de HIV / AIDS-pandemie toen grote, gecentraliseerde laboratoria aanvankelijk nerveus waren over het werken met HIV-positieve bloedmonsters.
In het begin van de COVID-19-pandemie kon New York hierdoor effectief reageren en COVID-19-tests relatief snel verwerken.
New York, gevolgd door Californië, was een van de staten waar COVID-19-infectie voor het eerst opdook in de VS.
Terwijl deze deelstaatregeringen testprocedures opzetten, maakten ze gebruik van testmethoden die tijdens de HIV / AIDS-pandemie waren vastgesteld. De ervaring in zowel New York als Californië met hiv/aids heeft, althans gedeeltelijk, geholpen om robuuste testnetwerken op te zetten tijdens de COVID-19-pandemie.
De regering van het Verenigd Koninkrijk koos daarentegen voor gecentraliseerde laboratoria om tests te verwerken en verwierp een aanbod om een complementair netwerk van kleinere lokale providers te creëren. Die beslissing kan het testen bemoeilijken en de resultaten en contactopsporing vertragen, volgens rapportage door SkyNews.
Ons onderzoek vindt ook homowijken die zijn samengevoegd om aan de behoeften van de bredere gemeenschap te voldoen.
Activistische netwerken voor wederzijdse hulp die tientallen jaren geleden zijn gevormd binnen “gayborhoods” zetten peer-to-peer mobiele technologieën in om vergrendelde en zieke mensen te helpen voeden – niet alleen binnen de LGBTQ-gemeenschap.
Veel van deze inspanningen om COVID-19 te bestrijden, zoals acties die zijn ondernomen om HIV / AIDS te bestrijden, werden in stilte gedaan, zonder fanfare. Deze buurman-helpende-buurman-aanpak is een kenmerk van het leiderschap dat te vinden is in homowijken – ervaren redders in tijden van crisis.
Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd door Het gesprek en werd ter beschikking gesteld aan Good Good Good.
