Er is waarschijnlijk geen moment in ons leven waarop onze samenleving zich meer bewust is geweest van het belangrijke werk dat gezondheidswerkers doen. Natuurlijk hebben we altijd geweten dat hun werk belangrijk was, maar 2020 veranderde alles.
We organiseerden virtuele concerten, sloegen op potten en pannen en staken (te veel) vuurwerk af. In een jaar vol verdeeldheid was dankbaarheid voor eerstelijns gezondheidswerkers een ding dat ons verenigde.
Later dat jaar publiceerden we een speciale editie van de Goodnewspaper – onze gedrukte krant vol goed nieuws – getiteld “The Health Heroes Edition”.
Het doel was om deze diverse groep helpers te vieren – artsen, brandweerlieden, essentiële werkers, advocaten, gewone burgers – verspreid over alle uithoeken van de wereld als de belangrijke figuren die ze zijn.
We noemen ze helden omdat we hun moed en hun capaciteiten bewonderen. Maar we moeten ook erkennen dat wanneer we mensen die aan de frontlinie werken als helden generaliseren, het gemakkelijk is om een gevoel van hun menselijkheid en individualiteit te verliezen.
Deze helden hebben allemaal hun eigen persoonlijke verhalen over hoe ze in de lijn van hun plicht terecht zijn gekomen. Sommige zijn goed betaald; sommige niet. Sommigen grepen de kans om zich vrijwillig aan te melden om een pandemie te bestrijden; anderen zijn niet in een positie om het werk af te wijzen, zelfs als het hen een hoog risico oplevert. Sommigen krijgen alle aandacht, maar allemaal offeren ze iets op om het leven van anderen beter te maken.
Dit nummer staat vol met verhalen van mensen die aan de frontlinie werken voor het welzijn van iedereen.
Er zijn verhalen over degenen die werken aan de frontlinie van de volksgezondheidscrisis waarmee we momenteel worden geconfronteerd, maar er zijn ook zoveel verhalen over de vorige crises die we hebben verslagen of waar we aanzienlijke vooruitgang tegen hebben geboekt. We hebben verhalen over drijvende ziekenhuizen, kunstmatige intelligentie en Toyota Tundra’s die voorgoed worden gebruikt.
Moge deze verhalen een viering zijn van de helden in de frontlinie. Maar mogen we ons niet gewoon getroost voelen door de wetenschap dat deze mensen hier zijn om ons te helpen. Moge dit een herinnering zijn dat we er moeten zijn voor helden in de frontlinie op dezelfde manier als ze er voor ons zijn.
Laten we doneren aan organisaties over de hele wereld die gemeenschappen veiliger maken. Laten we onze vertegenwoordigers bellen om ervoor te zorgen dat gezondheidswerkers alle beschermingsmiddelen krijgen die ze nodig hebben om hun veiligheid op het werk te waarborgen. Laten we ons laten vaccineren om de last voor het ziekenhuis te verminderen. Laten we vechten voor wetgevende en organisatorische steun voor eerstelijnswerkers die geen leefbaar loon krijgen terwijl ze vitaal werk doen.
Proost en dank je wel zijn belangrijk, maar ze zijn slechts de eerste stap. Dus geniet alsjeblieft van deze verhalen, zeg dankjewel aan een held in de frontlinie en steek dan je handen uit de mouwen en doe met ons mee.
Ontmoet de eerstelijnshelden die een verschil maken tijdens COVID-19, natuurrampen, geestelijke gezondheidscrises en meer:
Deze artsen behandelen mensen die dakloos zijn vanuit een minibus
Medische klinieken kunnen duur en intimiderend zijn voor niet-gehuisveste bevolkingsgroepen. Maar wanneer onbehandeld, kunnen de aandoeningen snel ernstiger worden.
Elke woensdag biedt het Street Doctor-programma van Cohealth gratis medische diensten aan patiënten die dakloos zijn in Melbourne, Australië. Dr. Kate Coles en verpleegkundige Vaan Phongsavan hebben meer dan 200 patiënten behandeld vanuit hun mobiele operatiebusje.
“Sommige van onze dakloze klanten hebben problemen met vervoer, hebben moeite om op tijd bij een afspraak te komen, dus door er voor hen te zijn, verwijderen we eigenlijk veel barrières,” vertelde Dr. Coles aan Australian Broadcasting Corporation.
Ze omschrijft het als huisartsenpraktijk op wielen.
“We zien de normale algemene praktijkdingen, mensen met verkoudheid en griep, maar we zien ook dingen die waarschijnlijker gebeuren met mensen die dakloos zijn,” zei Dr. Coles. Deze unieke problemen omvatten bijvoorbeeld bedwantsen die leiden tot huidinfecties.
Ze is ook in staat om beoordelingen van de geestelijke gezondheid te geven en patiënten door te verwijzen naar een psycholoog of een drugs- en alcoholbehandelingsdienst.
Phongsavan vertelde ABC dat het belangrijk is om af te zien van een oordeel.
“Als we naar onze patiënten luisteren, raken ze eigenlijk behoorlijk betrokken”, zei ze tegen ABC.
In 2019 heeft de stad Melbourne zich ertoe verbonden om nog eens $ 200.000 AUD te investeren in het Street Doctor-programma.
Een IC-verpleegkundige reed wild doorbranden om levens te redden
Nadat Allyn Pierce hielp bij het evacueren van patiënten uit het ziekenhuis waar hij werkt in Paradise, Californië, tijdens het kampvuur dat de stad met de grond gelijk maakte – de dodelijkste en meest destructieve brand in de geschiedenis van Californië – stapte hij met twee collega’s in zijn Toyota Tundra om naar veiligheid te rijden.
Ze zaten vast en auto’s om hen heen begonnen te branden.
Hij dacht dat hij er misschien niet levend uit zou komen en nam zelfs een afscheidsboodschap op voor zijn familie. Een groot deel van zijn vrachtwagen brandde af.
“Ik bleef maar denken: ‘Ik ga dood in smeltend plastic'”, vertelde Pierce aan de New York Times. Maar in plaats van door te gaan naar veiligheid, hield zijn vrachtwagen genoeg stand om terug te keren en terug te keren naar gevaar in het Paradijs.
“We zijn verschrikkelijk in het doodbranden, maar we zijn geweldig in het zorgen voor mensen,” zei hij. Artsen, verpleegkundigen, paramedici en politieagenten begonnen een triagecentrum op de parkeerplaats van het ziekenhuis en behandelden ongeveer twee dozijn mensen.
Kort daarna vloog het ziekenhuis in brand, dus verhuisden ze naar het helikopterplatform van het ziekenhuis, ongeveer 200 meter verderop. Uiteindelijk maakten de autoriteiten een pad vrij en kwam iedereen er veilig uit.
Toen Toyota hoorde van Pierce’s dappere werk, boden ze genereus aan om zijn door brand verschroeide vrachtwagen te vervangen. Helaas kostte het kampvuur het leven aan 44 mensen. Maar dankzij het dappere werk van Pierce en andere helden werden nog veel meer levens gered.
Meer dan 40 werknemers woonden 28 dagen in hun PBM-fabriek om materiaal te maken om gezondheidswerkers te beschermen in de begindagen van de pandemie
Na bijna een maand op het werk te zijn geweest, gingen werknemers van een fabriek in Pennsylvania naar huis na een marathoninspanning om persoonlijke beschermingsmiddelen voor gezondheidswerkers te maken aan het begin van de wereldwijde pandemie.
Meer dan 40 werknemers boden zich aan om begin 2020 28 dagen in de fabriek door te brengen om polypropyleen te maken, een grondstof die nodig is om N95-maskers, medische jassen en andere beschermende uitrusting te maken, volgens CNN.
De bemanningen werkten diensten van 12 uur en kregen af en toe drive-by-bezoek van geliefden, die met borden zwaaiden en hun hoorns toeterden ter ondersteuning, meldde CNN.
Het bedrijf gaf hen hogere lonen en voorzag bedden, keukens, boodschappen, internettoegang en iPads.
“We zijn echt vereerd dat we mensen die we nooit zullen ontmoeten op de een of andere manier kunnen teruggeven en ondersteunen”, vertelde operationeel ploegleider Joe Boyce aan CNN. “Alle hulpverleners, alle mensen in de frontlinie, wij danken u. Dat maakt ons werk gemakkelijk te doen.”
Duizenden gepensioneerde artsen en verpleegkundigen keerden terug naar de geneeskunde om COVID-19-inspanningen te ondersteunen
In maart lanceerde de Ierse minister van Volksgezondheid Simon Harris een wervingscampagne om de uitbraak van het coronavirus aan te pakken. “Je land heeft je nodig”, zei hij in de rit.
Over de hele wereld hielpen ondergelopen gezondheidsdiensten gepensioneerden bij het reactiveren van licenties en het snel volgen van student-artsen en verpleegkundigen.
“Ik wilde terugkomen en mijn collega’s helpen met wie ik zo lang eerder had samengewerkt, om de oorzaak te helpen”, zei ademhalingsspecialist David Quigley tegen Reuters nadat hij vanuit Australië naar Ierland was teruggekeerd om de oproep van Harris te beantwoorden om de verspreiding van het coronavirus te helpen vertragen. “Zodra het veilig is, sta ik zeker, zeker te popelen om weer aan de slag te gaan in de frontlinie.”
In Groot-Brittannië keerden 20.000 gezondheidswerkers die met pensioen waren gegaan of de industrie hadden verlaten terug na het aannemen van noodwetgeving. De regering riep tienduizenden gepensioneerde artsen en verpleegkundigen op: “Uw [National Health Service] Heeft je nodig.”
In slechts 48 uur in maart hebben bijna 5.000 gepensioneerde artsen en verpleegkundigen zich aangemeld om zich weer bij NHS aan te sluiten. Staatssecretaris voor Volksgezondheid en Sociale Zorg Matt Hancock zei in een tweet dat het “briljante steun was in onze nationale inspanning” om het virus aan te pakken.
“Maar we hebben er nog veel meer nodig”, zei Hancock in een video bij de tweet. “Het is gemakkelijk te doen en we zullen ervoor zorgen dat uw service optimaal wordt uitgevoerd.”
De oudste arts van Frankrijk dient nog steeds patiënten te midden van de uitbraak van het coronavirus
Een 99-jarige arts in Frankrijk toont buitengewone toewijding aan de gezondheid van de burgers van zijn land. Dr. Christian Chenay is de oudste arts in Frankrijk en beoefent al meer dan 70 jaar geneeskunde, volgens Al Jazeera, die hij vertelde datzijn missie is om mensen in de ‘vergeten’ voorsteden van Parijs te helpen.
Al Jazeera meldt dat Frankrijk een tekort aan artsen ziet, en het is om deze reden dat Chenay in de praktijk blijft. De Parijse voorstad Chevilly-Larue heeft bijvoorbeeld slechts drie artsen voor zijn bevolking van 19.000 mensen.
“Ik was met pensioen, maar ik hervatte mijn activiteit vier jaar geleden omdat mijn stad een zogenaamde medische woestijn was geworden en ik wilde helpen,” vertelde Chenay aan het National Catholic Register.
Chenay, die zijn medische carrière als psychiater in 1951 begon, bleef aan het begin van de COVID-19-pandemie werken uit plichtsbesef, ondanks de ernstige risico’s voor iemand van zijn leeftijd en ondanks de bezorgdheid van zijn vrouw.
“Het is de kracht van gewoonte die me op de been houdt, zelfs omdat er veel lokale families zijn die ik al zoveel jaren ken en die nog steeds op me rekenen,” zei Chenay tegen het Register.
Chenay heeft zelfs langer gewerkt dan zijn zoon, die ook arts is maar op 67-jarige leeftijd met pensioen ging.
“Uw voorbeeld is een inspiratie”, zei president Emmanuel Macron in mei tegen Chenay tijdens een bezoek aan het Elysée.
“Mijn oude dag weerhoudt me er niet van om te werken, … dus ik blijf doorgaan, in de hoop dat er betere dagen komen voor ons allemaal,” zei Chenay.
Deze politieagent heeft meer dan 200 mensen gesproken van het springen van de Golden Gate Bridge
Kevin Briggs is de ‘Guardian of the Golden Gate Bridge’. Gedurende meer dan 23 jaar werkte Briggs als een California Highway Patrol-officier. Het grootste deel van zijn tijd bracht hij door op de Golden Gate Bridge net ten noorden van San Francisco.
Toen hij voor het eerst aan zijn baan begon, behandelde hij regelmatig verkeersincidenten en had hij nooit verwacht wat zijn baan zou worden. Hij had geen training in het omgaan met een situatie waarin iemand zelfmoord overwoog. Hij realiseerde zich niet hoe alomtegenwoordig het probleem bij de brug was – dat er elke maand ongeveer vijf suïcidale mensen naar de brug zouden komen.
“Ik neem afstand en ik zal mezelf even voorstellen”, vertelde Briggs aan CBC. “Ik zeg: ‘Hallo, ik ben Kevin’ of ‘Ik ben Kevin met de Highway Patrol, is het goed, is het goed als ik even met je kom praten?’ Ik wil hun toestemming krijgen en hen machtigen.”
Sinds hij met zijn baan begon, heeft hij met meer dan 200 mensen gesproken die aan de rand van de brug stonden. Hoewel hij geen van de problemen kan oplossen waarmee mensen te maken hebben, weet hij dat hij een luisterend oor kan bieden en kan proberen te begrijpen wat ze doormaken.
Briggs ging in 2013 met pensioen bij de California Highway Patrol en hij werkt nu in zelfmoordpreventie.
Deze moeder inspireerde zorgbedrijven om kunstmatige intelligentie te omarmen
Toen de echografie van Melissa Mulholland een foetale afwijking liet zien die posterieure urethrale kleppen wordt genoemd, besloot ze een riskante procedure te ondergaan om het leven van haar zoon te redden.
Mulholland’s taak bij Microsoft is om samen te werken met de partners van het bedrijf om hun cloudervaringen te creëren. Ze dacht dat met de vooruitgang in kunstmatige intelligentie, sommige van de bedrijven waarmee ze werkt de cloud en AI zouden kunnen gebruiken om problemen in de gezondheidszorg op te lossen, zoals degene die ze heeft ervaren. Het blijkt dat ze dat konden.
Ze vroeg een bedrijf, het Noorse softwarebedrijf Crayon: Wat zijn enkele manieren waarop AI de nieuwe grens in de gezondheidszorg kan brengen?
“Melissa’s persoonlijke ervaring heeft ons naar alle aspecten van de AI-gezondheidszorg laten kijken,” vertelde Crayon mede-oprichter Rune Syversen aan Microsoft. Het bedrijf gebruikt nu AI en machine learning in hun werk met het nationale ziekenhuis van Noorwegen, het Oslo University Hospital, om de expertise van artsen op het gebied van darmkankerscreening te vergroten door geavanceerde beeldvorming te gebruiken om het kankerbehandelingsproces sneller te maken.
Een andere Microsoft-partner, InterKnowlogy, was ook geraakt door het verhaal van Mulholland. Ze bouwen bedrijfssoftware voor andere bedrijven, waaronder veel die AI en computervisie gebruiken. Na gesprekken met Mulholland besloot de oprichter van het bedrijf om “een snel prototype op te zwepen” om PUV in echografiebeelden te herkennen, vertelde hij Microsoft. Het werkte.
Mulholland’s zoon, Conor, is nu 5 jaar oud en heeft op verschillende manieren geprofiteerd van AI, waaronder een logopedie-app die hij gebruikt om te helpen met spraakproblemen waarmee hij wordt geconfronteerd vanwege autisme, waarmee hij op 3-jarige leeftijd werd gediagnosticeerd. Het verhaal van Mulholland laat zien hoe één persoon die zijn verhaal deelt de kracht heeft om de wereld te veranderen.
“Denk aan manieren waarop je technologie echt kunt gebruiken om meer goed te behalen”, zei ze tegen Microsoft. “Stel je voor hoe geweldig een wereld zou zijn waarin we zouden kunnen leven als we meer van dit soort verhalen zouden hebben.”
Deze arts verzorgde in 2020 een maand lang voor een baby nadat ouders positief testten op COVID
Een arts in India verzorgde een zes maanden oude baby nadat zijn beide ouders positief testten op COVID-19 en angst voor besmetting anderen ervan weerhield de verantwoordelijkheid op zich te nemen.
Na een maand droeg Dr. Mary Anitha Elvin over aan zijn ouders, die hun thuisquarantaine voltooiden nadat ze uit het ziekenhuis waren ontslagen.
Elvins ouders zijn verpleegsters in een zorginstelling in de Indiase stad Gurgaon. In juni testte zijn vader positief op COVID-19 en keerde de moeder met Elvin terug naar huis. Maar de moeder had het virus ook opgelopen.
District kinderwelzijnscommissie zocht naar mensen om voor Elvin te zorgen, maar angst voor infectie schrikte velen weg, waaronder Elvin’s eigen uitgebreide familie.
Maar Dr. Anitha, een klinisch psycholoog die een organisatie voor gehandicapte kinderen runt, bood aan om voor de baby te zorgen.
“Ik besprak de kwestie pas met mijn familie nadat ik mijn bereidheid had uitgesproken om voor de baby te zorgen,” vertelde Dr. Anitha aan The Indian Express.
Dr. Anitha, die zelf drie kinderen heeft, woonde met het kind in een lege unit in haar appartementencomplex, waar haar kinderen eten bezorgden door het aan haar deur achter te laten. De arts voerde regelmatig videogesprekken met de ouders van Elvin, die aan The Indian Express vertelden dat de dokter een ‘godsgeschenk’ was.
“Niemand zou zich melden om voor een baby van een COVID-19-patiënt te zorgen”, zei de moeder. “Ik respecteer haar en haar familie die haar beslissing heeft gesteund”
Dit goede doel biedt gratis gezondheidszorg op Floating Hospital
Mensen lijden en sterven elke dag aan behandelbare oorzaken omdat ze geen toegang hebben tot veilige chirurgie. Maar een liefdadigheidsinstelling bouwde state-of-the-art drijvende ziekenhuizen, zodat vrijwillige chirurgen en medische professionals levensreddende chirurgische procedures kunnen bieden in een veilige, steriele omgeving – met schoon water, betrouwbare elektriciteit en een bewaakt zorgcentrum.
Mercy Ships exploiteert het grootste niet-gouvernementele ziekenhuisschip ter wereld en biedt humanitaire hulp, zoals gratis gezondheidszorg, projecten voor gemeenschapsontwikkeling, gezondheidseducatie voor de gemeenschap, programma’s voor geestelijke gezondheid en palliatieve zorg voor terminaal zieke patiënten.
Toen oprichter Don Stephens hoorde dat 95 van de 100 grootste steden ter wereld havensteden waren, wist hij dat een drijvend ziekenhuis efficiënt gezondheidszorg kon leveren aan grote bevolkingsgroepen in deze steden. Hij lanceerde de organisatie in 1978 en nu is de liefdadigheidsinstelling actief in bijna 60 ontwikkelingslanden.
In elke haven die Mercy Ships bereikt, leiden ze lokale artsen op, bieden ze apparatuur en openen ze gezondheidszorgfaciliteiten om lokale gemeenschappen uit te rusten om de gezondheidszorg te verbeteren nadat de organisatie is vertrokken. Tot op heden heeft de liefdadigheidsinstelling meer dan 100.000 gratis operaties uitgevoerd voor mensen die op plaatsen wonen waar veilige en hoogwaardige gezondheidszorg bijna niet bestaat.
