Zwarte boeren in Detroit hebben aangetaste eigendommen veranderd in vitale voedselbronnen.
Nu opent een nieuw grondfonds de deur naar officieel eigendom.
In het centrum van een woonwijk in Detroit, omringd door lege kavels en huizen in verval, is een oase van felgekleurde bloemen, tomaten, okra en andere gewassen.
Tien jaar geleden werd deze ruimte verwaarloosd, begroeid met hoog gras, slechts een van de vele verlaten percelen in stadsbezit aan Helen Street.
Maar het braakliggende land zorgde ervoor dat een huiseigenaar zich onveilig voelde, dus haar achter-achterneef en zijn vrouw plantten bloemen en begonnen voor het pand te zorgen.
“Negen jaar later zijn we nog steeds aan het planten,” zei Erin Cole, de achter-achternicht-in-law.
Het ooit verlaten perceel is sindsdien omgetoverd tot een gemeenschappelijke tuin, genaamd Nurturing Our Seeds, die zich nu uitstrekt over verschillende kavels op straat.
Het is een anker voor de buurt geworden, biedt betaalbare en voedzame producten, organiseert evenementen en herinnert de gemeenschap eraan dat mensen nog steeds op Helen Street wonen, ondanks de vervallen huizen, en dat ze er nog steeds om geven.
Maar gedurende het bijna decennium dat Cole en haar man het land beheerden, hebben ze het nooit echt in bezit gehad.
Nadat het echtpaar het huis van de oudtante had geërfd, informeerden ze bij de stad naar de aankoop van het perceel ernaast. Maar ze kregen te horen dat ze niet in aanmerking kwamen voor het side lot-programma van Detroit vanwege belastingen die ze verschuldigd waren op het huis dat overbleef van de tante.
Cole en haar man informeerden later naar het kopen van een ander verlaten perceel aan de overkant van de straat, dat vroeger toebehoorde aan een familielid. Jarenlang was het antwoord: “‘We verkopen het niet'”, vertelde Cole aan Grist.
Toen, zei ze, werd het land plotseling aangekondigd voor een veiling. Het was niet aangeboden aan iemand die al in de buurt woonde.
Vorig jaar konden Cole en haar man de landbouwgrond kopen en verschillende kavels kopen met de hulp van het nieuw opgerichte Detroit Black Farmer Land Fund.
Opgericht in 2020 door drie oude non-profitorganisaties in Detroit, heeft het fonds tot doel de historische raciale ongelijkheid in landbezit aan te pakken die Cole en zwarte boeren in het hele land heeft getroffen.
Aanverwant: Tilling North St. Louis, planten voor een gezondere toekomst
Aanverwant: Milieuactivisme moet zorgen voor mensen en de planeet
Aanverwant: Deze ervaringsgerichte leerboerderij helpt jongeren een betere wereld op te bouwen
“In de jaren 1910 vormden zwarte boeren 15 procent van alle boeren, vergeleken met minder dan één procent vandaag.”
Zwarte boeren en landbouwgrond in zwarte handen bevinden zich op een historisch dieptepunt. In de jaren 1910 vormden zwarte boeren 15 procent van alle boeren, vergeleken met minder dan één procent vandaag.
Maar Detroit gaat tegen die trend in, althans in het aantal boeren. De stad, die bijna 80 procent zwart is, heeft meer dan 1.500 boerderijen en gemeenschapstuinen – waarvan een groot deel wordt gerund door zwarte boeren.
Velen zijn echter geen eigenaar van het land dat ze cultiveren.
En het is niet vanwege een gebrek aan beschikbare ruimte. Er wordt geschat dat tussen 24 en 40 vierkante mijl detroit land leeg is, van de totale 139 vierkante mijl van de stad.
In de jaren 1950 piekte de bevolking van Detroit op bijna 2 miljoen. Maar in de decennia die volgden, daalde dat aantal gestaag als gevolg van deïndustrialisatie en witte vlucht naar de buitenwijken – verlaten huizen en land achterlatend. Vandaag de dag verblijven minder dan 700.000 mensen in een stad die ooit de vijfde grootste van de Verenigde Staten was.
Zwarte boeren hebben lang geworsteld met historische en voortdurende rassendiscriminatie die hen ervan heeft weerhouden onroerend goed te kopen en door te geven, zoals veel blanke boeren al generaties lang doen.
In landelijke gebieden komen die discriminerende praktijken voor binnen het Amerikaanse ministerie van Landbouw.
Boeren in stedelijke centra worden geconfronteerd met een iets andere reeks uitdagingen: grondverkoop met prioriteit aan grote ontwikkelaars en een gebrek aan institutionele kennis en tijd om door het bureaucratische systeem te navigeren.
De voortdurende verborgen barrières voor eigendom van onroerend goed zijn duidelijk in de woninghypotheeksector in Detroit. Een jaar lang analyse van 2016-gegevens door Reveal en de Associated Press wees uit dat Black-aanvragers in Detroit hadden bijna twee keer minder kans om te worden goedgekeurd voor een hypotheeklening dan blanke aanvragers.
“De erfenis van roofzuchtige leenpraktijken houdt zwarte boeren en landeigenaren onteigend van hun land,” zei Jillian Hishaw, een landbouwrechtadvocaat en oprichter van F.A.R.M.S, een juridische non-profitorganisatie die landeigenaren helpt hun land te behouden voor toekomstige generaties.
“In de jaren 1910 vormden zwarte boeren 15 procent van alle boeren, vergeleken met minder dan één procent vandaag.”
Om het probleem van landbezit aan te pakken, werd het Detroit Black Farmer Land Fund vorig jaar opgericht op Juneteenth, een feestdag die het einde van de slavernij voor Afro-Amerikanen in de VS markeert.
“Het is in veel opzichten bevrijdend geweest,” vertelde Shakara Tyler, een mede-maker van het fonds, aan Grist.
Tyler, die werkt voor het Detroit Black Food Community Security Network, startte het fonds samen met Tepfirah Rushdan bij Keep Growing Detroit en Jerry Hebron bij Oakland Ave Urban Farm.
In het eerste jaar selecteerde de groep ook 30 boeren om geld toe te kennen, waaronder Cole. Nu, in zijn tweede jaar, heeft het fonds bijna $ 100.000 opgehaald en kan het 40 zwarte boeren ondersteunen om land te kopen.
Al het ingezamelde geld gaat rechtstreeks naar prijswinnaars om land te kopen. Het bedrag dat elke boer krijgt, wordt bepaald door hoeveel zijn land kost en hoeveel percelen ze willen kopen.
Het Landfonds helpt ook met de technische onderdelen van het kopen van het onroerend goed op een zo nodig basis, zoals uitzoeken wie de eigenaar is van het land en het navigeren door het tijdrovende bureaucratische proces.
Het Land Fund wordt ondersteund door kleine donaties van leden van de gemeenschap, evenals een paar rijke blanke donoren die herstelbetalingen wilden doen, vertelde Rushdan aan Grist.
“Ze verbouwt squash en collard greens, naast andere gewassen, en werkt samen met Raphael Wright, die van plan is om de eerste black-owned supermarkt van de stad te openen, om producten rechtstreeks aan de winkel te leveren vanaf haar boerderij.”
Een van de begunstigden van het programma, Dazmonique Carr, eigenaar van Deeply Rooted, een boerderij van een halve hectare aan de oostkant van Detroit, zei dat het Land Fund haar “stap voor stap” hielp bij het kopen en uitbreiden van haar eigendom.
Ze verbouwt onder andere squash en collard greens en werkt samen met Raphael Wright, die van plan is om de eerste black-owned supermarkt van de stad te openen, om producten rechtstreeks vanaf haar boerderij aan de winkel te leveren.
“Het voelt zeker autonoom,” vertelde ze Grist, “het gevoel dat je de dingen kunt beveiligen en beschermen waar je hard aan hebt gewerkt om te onderhouden.” Ze heeft een zoon, aan wie ze het pand in de toekomst graag zal doorgeven.
“Tracy Harris kocht twee kavels via het fonds waar ze van plan is om voedsel te verbouwen voor lokale voedselpantry’s.”
Ook aan de Oostkant kocht oude boer Willie Patmon land via het fonds om de grootte van zijn boerderij te verdubbelen, om producten weg te blijven geven en zijn gratis tuinprogramma uit te breiden.
Aan de westkant van Detroit kocht Tracy Harris twee kavels via het fonds waar ze voedsel wil verbouwen voor lokale voedselpantry’s.
Rushdan vertelde Grist dat de stad Detroit ten onrechte prioriteit geeft aan land voor bepaald gebruik boven andere, zoals voor grote ontwikkelingsprojecten. Stadsambtenaren en de Detroit Land Bank, een overheidsinstantie gecreëerd door de stad en de staat die een kwart van de detroit-eigendommen bezit, zijn in de loop der jaren bekritiseerd voor aan wie ze land verkopen, hoe moeilijk het kan zijn om onroerend goed te krijgen en een gebrek aan transparantie over het proces.
In de meer dan tien jaar sinds de Detroit Land Bank werd opgericht, is het gewrongen met kritiek en klachten, van het tonen van vriendjespolitiek jegens stadsambtenaren, tot het dreigen met het in beslag nemen van huizen die het niet bezit. Er is ook verontwaardiging over welke panden de Grondbank kiest om te slopen. In een federaal onderzoek naar het sloopprogramma van de stad werden verschillenden beschuldigd van bid-rigging en steekpenningen.
“Detroit wordt gepresenteerd als deze stedelijke ag[ricultural] haven, de vriendelijkste stedelijke ag-stad van het land, en dat de overheid het een beetje herdert,” zei Tyler. Maar het zijn de grassroots-organisaties die dat laten gebeuren via initiatieven zoals het Landfonds, niet de overheid, zei ze.
“We alkaliseren letterlijk het weinige dat we hebben in al deze overvloed,” zei ze. “Stel je voor dat we steun zouden krijgen van de overheid.”
“Groepen in Washtenaw County, Michigan, en in Philadelphia, Pennsylvania proberen te beginnen fondsen en hebben contact opgenomen met het Detroit-programma voor begeleiding en ondersteuning. In New York werd een soortgelijk model opgericht, het Black Farmer Fund.
Meer landfondsen duiken op in het hele land om zwarte boeren te ondersteunen – en kijken naar het Detroit-fonds als een model, zei Tyler.
Groepen in Washtenaw County, Michigan, en in Philadelphia, Pennsylvania proberen fondsen te starten en hebben contact opgenomen met het Detroit-programma voor begeleiding en ondersteuning. In New York werd een soortgelijk model opgericht, het Black Farmer Fund.
“Fondsen zoals Detroit Black Farmer Land Fund en F.A.R.M.S. noodfondsen zijn essentieel om het verlies van land in de zwarte gemeenschap te bestrijden,” zei Hishaw.
Eerder dit jaar beloofde het Congres $ 4 miljard aan boeren van kleur voor schuldverlichting, subsidies en onderwijs. Sinds de goedkeuring van het wetsvoorstel zijn er echter 13 rechtszaken aangespannen waarin omgekeerd racisme wordt beweerd.
Nu is het onduidelijk of zwarte boeren ooit de opluchting zullen zien – wat het belang benadrukt van lokale inspanningen om raciale ongelijkheden in de landbouw te bestrijden.
Cole vertelde Grist dat het kopen van land met de hulp van het Land Fund een groot probleem was, omdat het betekende dat je niet door hoepels moest springen en een jarenlang langdurig proces.
“We voeden gemeenschappen en we bouwen relaties op om gezonde voedselsystemen in Michigan te brengen,” zei ze.
“Het bezit van de grond is de sleutel. Het stelt mensen in staat om die generatiepraktijken gaande te houden. Het is iets dat de gemeenschap na 10 jaar kan zeggen: ‘we gaan nergens heen.'”
Dit verhaal is onderdeel van de SoJo Exchange van de Oplossingen Journalistiek Netwerk, een non-profitorganisatie die zich toelegt op rigoureuze rapportage over reacties op sociale problemen. Het werd oorspronkelijk gepubliceerd door Grist op 26 oktober 2021.
