Patagonia oprichter Yvon Chouinard, zijn vrouw en hun twee volwassen kinderen hebben onherroepelijk hun eigendom van het outdoorkledingbedrijf overgedragen aan een reeks trusts en non-profitorganisaties.
Vanaf nu zal de winst van het bedrijf inspanningen financieren om de klimaatverandering aan te pakken en wildernisgebieden te beschermen. Het zal echter een particuliere onderneming blijven. Volgens de eerste berichten over deze ongebruikelijke benadering van filantropie die op 14 september 2022 liepen, is Patagonia ongeveer US $ 3 miljard waard en de winst die voor altijd zal worden gedoneerd, zou in totaal kunnen zijn $ 100 miljoen per jaar.
The Conversation U.S. vroeg Indiana University’s Ash Enrici – een geleerde die bestudeert hoe filantropie het milieu beïnvloedt – om uit te leggen waarom deze regeling zo belangrijk is.
1. Is deze beweging onderdeel van een trend?
De grootste donoren, die miljarden dollars weggeven, maken van klimaatverandering steeds meer een prioriteit. Amazon-oprichter Jeff Bezos kondigde bijvoorbeeld in 2020 aan dat hij $ 10 miljard in zijn Earth Fund stak, en Laurene Powell Jobs, de weduwe van Apple-medeoprichter Steve Jobs, zei in 2021 dat ze $ 3,5 miljard van haar fortuin zou besteden aan het bestrijden van klimaatverandering.
Evenzo verhogen grote donoren hun financiering van instandhoudingsinspanningen.
In september 2021 sloot het Earth Fund zich aan bij acht andere filantropische krachtpatsers om $ 5 miljard toe te zeggen om “de creatie, uitbreiding, beheer en monitoring van beschermde en beschermde gebieden van land, binnenwateren en zee” over de hele wereld te ondersteunen. Dit initiatief heeft als doel om tegen 2030 30% van de aarde te behouden.
Binnen enkele dagen na de aankondiging van Chouinard dook een ander spetterend klimaatgeschenk op, dat een vergelijkbaar precedent schepte. Filmmaker Adam McKay, die de film “Don’t Look Up” schreef, coproduceerde en regisseerde, zei dat hij $ 4 miljoen zal doneren aan een groep die klimaatactivisme financiert. Zijn satirische film was een metafoor met betrekking tot klimaatinactiviteit.
Het maakt niet uit hoe vaak deze donaties voorkomen, het is belangrijk om in gedachten te houden dat de kosten van het voldoen aan de milieu-uitdagingen van de wereld enorm zijn en biljoenen dollars zullen kosten. Dus hoewel al deze giften zeker belangrijk zijn in hun omvang, zullen donoren en overheden veel meer moeten doen en uitgeven.
2. Wat maakt het opvallend?
Wat ongebruikelijk is aan Chouinard’s klimaatveranderingscadeau, is de structuur ervan. Door zijn bedrijf weg te geven en te bepalen dat de winst wordt besteed aan het bestrijden van klimaatverandering op de lange termijn in de vorm van regelmatige termijnen, creëert hij een nieuw model voor grootschalige donaties.
Het schept ook een opmerkelijk precedent. Chouinard en zijn familie geven de bron van hun rijkdom weg en zetten dingen zo op dat ze zullen resulteren in een voorspelbare vorm van steun voor werk aan klimaatkwesties – naar schatting $ 100 miljoen per jaar van de winst van Patagonia.
Ik denk dat het een geweldig voorbeeld is voor andere ondernemers en zeer rijke mensen om te volgen.
3. Hoe zijn inspanningen op het gebied van natuurbehoud en klimaatverandering met elkaar verbonden?
Journalisten, wetenschappers en het publiek behandelen het aanpakken van klimaatverandering en het behoud van ecosystemen vaak als twee verschillende prioriteiten. Maar ze zijn in plaats daarvan nauw verwant. Ecosystemen laten gedijen op een manier die de biodiversiteit beschermt, is een manier om het tempo van de klimaatverandering te vertragen.
Klimaatverandering zelf zal ecosystemen schaden en bijdragen aan het verlies aan biodiversiteit door bijvoorbeeld de temperatuur in grote watermassa’s te verhogen tot het punt waarop gevestigde mariene ecosystemen zo verstoord raken dat veel soorten afsterven.
En de keerzijde daarvan is dat het behoud van gezonde ecosystemen kan helpen om klimaatverandering tegen te gaan. Mangroven worden bijvoorbeeld vaak gekapt voor garnalenkweek en andere industrieën. Maar het beschermen ervan biedt het potentieel om evenveel of meer koolstof te behouden als tropische regenwouden, terwijl ook de dieren en planten op het land en in het water worden beschermd.
4. Wat denk je dat dit geld zou moeten financieren?
Voor mij zal hoe zij – de nieuw geslagen Patagonia Purpose Trust, die het bedrijf zal bezitten en runnen, en het Holdfast Collective, de non-profitorganisatie die wordt gefinancierd door de winst van Patagonia – net zo belangrijk zijn als wat ze financieren.
Op basis van onderzoek waar ik mee bezig ben, geloof ik dat ze meer goed kunnen doen door na te denken over hoe ze werken, hopelijk op manieren die zowel billijk als effectief zijn. Ze kunnen bijvoorbeeld een zeer collaboratieve aanpak overwegen, flexibiliteit opnemen voor het aanpassen van circusubsidies en langetermijnfinanciering om aan te sluiten bij ecologische tijdschema’s. Het is ook essentieel dat inheemse mensen die wonen op de plaatsen die worden beïnvloed door milieuwerk inspraak hebben en worden gehoord.
Omdat het Holdfast Collective een sociale welzijnsgroep is, in plaats van een liefdadigheidsinstelling, zal het vrij zijn om de nadruk te leggen op beleidshervorming – wat volgens mij een belangrijke prioriteit zou moeten zijn.
Overheidsinstanties en internationale hulporganisaties zijn vaak te beperkt door bureaucratie om hun praktijken aan te passen en aan te passen op een manier die nodig kan zijn om dringende milieu-uitdagingen aan te pakken.
Filantropen zijn vrijer in termen van hoe ze werken. Dat betekent dat financiers zoals Patagonia’s trust startkapitaal kunnen verstrekken om nieuwe initiatieven te starten die later zwaarder kunnen worden gefinancierd en opgeschaald door overheden.
5. Waarom hebben veel mensen last van dit soort cadeaus?
In de afgelopen jaren is het onderzoek naar filantropie van alle soorten toegenomen. Een deel van de kritiek richt zich op grote donoren, zoals Bezos, wiens bronnen van rijkdom bijdragen aan de problemen die hun giften zouden moeten oplossen.
De bezorgdheid over hoe filantropie discriminatie en onderdrukking kan bestendigen of verontschuldigen, neemt ook toe, wat leidt tot oproepen tot ‘dekolonisatie’.
Zelfs fervente milieuactivisten uiten diepe zorgen over de mogelijke nadelen van dit nieuwe model. Ze vragen of het kan worden gebruikt om doelen te financieren die worden verdedigd door andere rijke donoren met Sterk verschillende agenda’s.
Ongeacht welke zorgen je hebt over wat de familie Chouinard besloot te doen, of met betrekking tot andere miljardendonaties die gericht zijn op klimaatverandering, één ding is zeker: de kosten van helemaal niets doen zullen zeker veel hoger zijn dan actie ondernemen, hoe onvolmaakt ook.
