Bryan Stevenson zat in 1955 in de tweede klas, toen de school in zijn kleine, landelijke stadje in Delaware werd gedesegregeerd.
Maar hoewel hij nu technisch gezien naar dezelfde school mocht gaan als de blanke kinderen waar hij omheen opgroeide, moest hij nog steeds apart van hen spelen en een andere ingang gebruiken. Hij kon niet eens naar hetzelfde openbare zwembad als de blanke kinderen.
Zo opgroeien liet een diepe stempel achter op Stevenson, een die hij met zich meedroeg naar Harvard Law School, waar hij een full-ride beurs ontving en zijn levensroeping vond.
Hij wilde gerechtigheid brengen aan de mensen die het het meest nodig hadden en in de ervaring van Stevenson zaten de mensen die het het meest nodig hadden in de dodencel.
In 1995 richtte hij het Equal Justice Initiative op, een non-profitorganisatie die eerlijke straffen nastreeft voor minderheden, armen en vooral kinderen die zich in het rechtssysteem bevinden.
Stevenson was diep bezorgd over mensen die werden veroordeeld voor misdaden die ze pleegden voordat ze 18 werden, en werkte hard om het land ervan te overtuigen dat het immoreel en ongrondwettelijk was om levenslange straffen zonder voorwaardelijke vrijlating na te streven voor minderjarigen die waren veroordeeld voor misdaden.
Zoals hij schreef in zijn boek Just Mercy: “Ieder van ons is meer dan het ergste wat we ooit hebben gedaan.”
Stevenson gelooft dat wij als volk de plicht hebben om genade te bieden aan iedereen, vooral degenen die het misschien niet verdienen. Dat is immers waar barmhartigheid om draait.
Het harde werk van Stevenson werd beloond in 2012, toen het Hooggerechtshof oordeelde dat levenslange straffen zonder voorwaardelijke vrijlating voor mensen van 17 jaar en jonger ongrondwettelijk waren, een historische beslissing die 29 verschillende staten trof.
Vanaf augustus 2016 had het Equal Justice Initiative 125 mannen gered van de doodstraf.
Aanverwant: We verzamelden Bryan Stevenson’s beste citaten over rechtvaardigheid, barmhartigheid en meer om je geïnspireerd achter te laten en klaar om mee te doen
Misschien vind je dit ook interessant:
Een versie van dit artikel werd oorspronkelijk gepubliceerd in nummer 01 van de Goed krantenpapier in juli 2017.