Aardbeien en gluten kruisbesmetting

Aardbeien en gluten kruisbesmetting


Aardbeien kunnen worden gekweekt op glutenstro.
Marty Rakusen / Getty Afbeeldingen

Zijn aardbeien echt glutenvrij?

Op het eerste gezicht lijkt dit een belachelijke vraag. Aardbeien zijn een vrucht, immers, geen graan (laat staan een van de drie glutenkorrels).

Maar genoeg mensen met coeliakie en niet-coeliakie glutengevoeligheid melden dat ze gluten hebben van aardbeien (of op zijn minst vermoeden dat aardbeien de boosdoener waren in hun symptomen) dat het de moeite waard is om te onderzoeken waar glutenkruisbesmetting in de aardbeienvoedselketen kan kruipen.

Het antwoord, zo blijkt, is niet moeilijk te vinden.

Aardbeien… Zoals in “Stro” Bessen

De heerlijke felrode bessen die we kennen als aardbeien werden niet willekeurig genoemd – ze worden traditioneel gekweekt op bedden van stro, zowel om de jonge planten te beschermen tegen kille temperaturen terwijl ze in de winter slapen, als om het fruit zelf schoon te houden wanneer het bijna rijpt.

Er kunnen verschillende soorten stro worden gebruikt, maar veel experts in de aardbeienteelt bevelen het gebruik van tarwestro aan.Alternatieven zijn roggestro (ja, rogge is een ander glutengraan) en haverstro (haver is natuurlijk problematisch voor sommigen van ons).

Tegenwoordig komt het vaker voor dat boeren plastic gebruiken in plaats van stro voor het kweken van aardbeien. Toch gebruiken sommige boeren nog wel stro, soms in combinatie met plastic. Landbouwpraktijken variëren van regio tot regio en van boer tot boer.

Daarom staan sommige aardbeien (maar niet allemaal) in nauw contact met glutengraanstro gedurende de hele tijd dat ze worden geteeld. Dit lijkt te leiden tot voldoende gluten kruisbesmetting om de meest gevoelige onder ons ziek te maken wanneer we de bessen eten.

Is dit echt een probleem?

De sceptici onder ons zullen erop wijzen dat de gluten in de tarweplant in de graankorrel zitten, niet in het stro. De pit wordt tijdens het oogstproces gescheiden van de strostengels door de maaidorser… en dus moet het rietje glutenvrij zijn.

Iedereen die tarwe heeft zien oogsten, weet echter dat het een diep stoffig proces is en dat een deel van dat stof gluten bevat. Omdat de mechanische combinatie de pitten van de tarwestengels scheidt, verplettert het onvermijdelijk een deel van de pitten. Het stof van deze gemalen pitten komt over het stro (en het veld, en alles eromheen, afhankelijk van de wind). Daarom is het stro kruisbesmet, zij het in zeer geringe mate.

Het is vermeldenswaard dat dit type kruisbesmetting ook een probleem is voor paddenstoelen, die vaak op roggestro worden gekweekt.

Wanneer u zich zorgen moet maken

Laat ik benadrukken dat niet iedereen is gevoelig genoeg voor gluten om te reageren op aardbeien—dit lijkt alleen een probleem te zijn voor degenen aan de meer gevoelige kant van het spectrum van coeliakie/glutengevoeligheid. Maar het is genoeg van een probleem dat het zeker het vermelden waard is, omdat het weten ervan je kan helpen een mysterieuze glutening op te sporen.

Het wassen van je bessen kan sommigen helpen, maar helaas is gluten een zeer kleverig eiwit dat niet oplost in water. We hebben het ook over microscopische hoeveelheden gluten. Daarom kan wassen de kruisbesmetting wat verminderen, maar u kunt nog steeds reageren.

Heb je natuurlijk ooit geprobeerd rijpe aardbeien echt te schrobben? Je zult waarschijnlijk eindigen met een klodder pulp in je hand.

De stro-aardbeiverbinding is ook een potentieel probleem voor mensen met een ernstige tarweallergie, wiens reactie op tarwe bestaat uit snuiven, niezen, netelroos en (in de meest ernstige gevallen) ademhalingsmoeilijkheden. Ik heb anekdotische rapporten gezien van mensen met tarweallergieën die hebben gereageerd op aardbeien die op tarwestro zijn geteeld.

Een woord van bodymindspirit

Als je de pech hebt om op aardbeien te reageren, hoef je ze nog steeds niet voor altijd op te geven, alleen omdat ze vaak op glutenkorrels worden gekweekt. Maar je zult wat detectivewerk moeten doen.

Boeren in verschillende regio’s gebruiken verschillende praktijken om gewassen te verbouwen. Het is mogelijk dat de boeren in uw omgeving hun aardbeienplanten niet in stro bedwingen – veel boerderijen zijn overgestapt op de modernere methode om met plastic bedekte heuvels van grond of mulch te gebruiken om aardbeien te laten groeien.

Dus vraag rond – je hebt misschien veel geluk op boerenmarkten om telers te vinden met bessen die helemaal geen stro gebruiken (en als bonus zullen hun aardbeien hoogstwaarschijnlijk tot de beste behoren die je ooit zult proeven).

Ik heb ook berichten gezien dat sommige merken aardbeien in de supermarkt zijn gevonden (Driscoll’s, bijvoorbeeld) worden altijd gekweekt op plastic. Wees hier echter voorzichtig: grote leveranciers zoals Driscoll’s contracteren met veel verschillende boerderijen, waar teeltpraktijken kunnen verschillen.

In ieder geval zou je met wat zorgvuldig onderzoek aardbeien moeten kunnen vinden die je kunt eten, zelfs als je buitengewoon gevoelig bent voor glutenkruisbesmetting in je voedsel.