Waarom een hogere consumptie van eiwitten meer water vereist

Eiwitrijke, koolhydraatarme diëten zijn populair voor gewichtsverlies. Bodybuilders en anderen die een slanke, gespierde lichaamsbouw willen, gebruiken vaak ook een eiwitrijk, koolhydraatarm dieet.

Lopen ze hierdoor het risico op uitdroging? In 2002 stelden onderzoekers die vraag op de proef door een kleine studie te ontwerpen om te zien hoe een eiwitrijk dieet getrainde duursporters beïnvloedde.

“We ontdekten dat bepaalde hydratatie-indices de neiging hadden om te worden beïnvloed naarmate de hoeveelheid eiwit in hun dieet toenam,” zei Nancy Rodriguez, een universitair hoofddocent in de voedingswetenschappen die toezicht hield op de studie, in een persbericht.

Onderzoek naar eiwitrijk dieet

De studie werd uitgevoerd aan de Universiteit van Connecticut door afgestudeerde student William Martin. Hij presenteerde zijn onderzoek op de bijeenkomst Experimental Biology 2002. De proefpersonen waren vijf student-atleten van de universiteit die goed getrainde hardlopers waren.

Deze duursporters werden op een reeks diëten gezet die varieerden in de hoeveelheid eiwit. Hun dieet werd nauwlettend gevolgd om ervoor te zorgen dat ze zich aan het onderzoeksprotocol hielden.

Gedurende vier weken had elk eerst een eiwitarm dieet (een persoon van 150 pond zou bijvoorbeeld dagelijks 68 gram eiwit hebben). Gedurende een periode van vier weken hadden ze een matig eiwitdieet (bijv. 123 gram per dag).

In de afgelopen vier weken hadden ze een eiwitrijk dieet (bijvoorbeeld 246 gram per dag). Dit laatste dieet kwam overeen met wat veel populaire eiwitrijke dieetprogramma’s aanbevelen, waarbij 30% van de calorieën afkomstig is van eiwitten. Deze regimes omvatten het bereik van wat wordt aanbevolen.

Dat komt overeen met het eiwitarme dieet dat aan de proefpersonen wordt gegeven.De matige en eiwitrijke diëten die werden gegeven, hadden respectievelijk twee en vier keer de ADH.

Eiwitten, hydratatie en dorst

De proefpersonen werden tijdens het onderzoek om de twee weken getest op hun bloedureumstikstof (BUN), urineconcentratie en andere laboratoriumwaarden. De BUN-test wordt routinematig uitgevoerd als een indicator van de nierfunctie. Het meet de afbraakproducten van eiwitten die door de nieren worden opgeruimd.

Hun waarden keerden terug naar normaal toen ze teruggingen naar hun gebruikelijke dieet. Ze voelden zich niet dorstiger wanneer ze op het eiwitrijke dieet zaten, en dus dronken ze misschien niet genoeg water om aan de behoeften van hun nieren te voldoen om de afvalproducten van het verteren van eiwitten af te voeren.

Waarom meer water drinken

“Op basis van onze bevindingen geloven we dat het belangrijk is voor zowel atleten als niet-atleten om de vochtinname te verhogen bij het consumeren van een eiwitrijk dieet, of ze zich nu dorstig voelen of niet, omdat onze proefpersonen zeiden dat ze geen verschil in dorst voelden van het ene dieet naar het andere,” zei Rodriguez in een persbericht.

Slechts een afname van 2% tot 3% in lichaamswater blijkt de atletische prestaties en cardiovasculaire functie negatief te beïnvloeden.Of je nu traint of niet, het is belangrijk om ervoor te zorgen dat je genoeg drinkt om uitdroging te voorkomen.