Verschillende manieren om een hamstringtrek of -scheur te behandelen

Hamstringblessures, zoals verrekkingen en scheuren, komen vaak voor in sporten die veel hardlopen of krachtige versnellingen en vertragingen vereisen. De hamstrings bestaan uit een groep spieren en pezen die zich langs de achterkant van het been uitstrekken van de basis van het bekken tot het scheenbeen. Hoewel hun primaire rol is om de knie te buigen, dragen hamstrings ook bij aan de rotatie van het onderbeen.

Een hamstring verrekking verwijst naar een blessure waarbij de spier of pees wordt uitgerekt of gescheurd. Minder ernstige verrekkingen worden vaak een ‘getrokken hamstring’ genoemd. Een hamstringscheur, ook wel een breuk genoemd, leidt tot een ernstiger letsel.

Sommige hamstringblessures zijn mild en verbeteren met rust en over-the-counter (OTC) pijnstillers. Anderen zijn ernstiger en kunnen een operatie en uitgebreide revalidatie vereisen.

Symptomen van een hamstringblessure

Een acute hamstringblessure veroorzaakt meestal plotselinge, scherpe pijn in de achterkant van de dij die u halverwege de pas kan stoppen. In sommige gevallen kunt u een hoorbare “plof” horen of uw been onder u vandaan voelen komen. Een chronische hamstringblessure kan optreden als een onbehandelde scheur of verrekking na verloop van tijd verergert.

Nadat de blessure is opgetreden, kunt u uw knie vaak niet langer dan 30 tot 40 graden strekken zonder pijn. Acute verwondingen gaan bijna altijd gepaard met spasmen, benauwdheid en gevoeligheid, die zich onmiddellijk of na enkele uren ontwikkelen. In het geval van een breuk kunt u vaak een inkeping voelen of zien waar de scheur is opgetreden. Zwelling en ernstige blauwe plekken zullen meestal volgen.

Hamstring blessure oorzaken

De meeste hamstringblessures ontstaan wanneer de spieren overbelast zijn. Deze omvatten de biceps femoris, semitendinosus en semimembranosus. Spieroverbelasting treedt op wanneer een spier ofwel over zijn grenzen wordt uitgerekt of wordt uitgedaagd door een plotselinge, overmatige gewichtsbelasting.

De meeste verrekkingen treden op wanneer de hamstringspieren tegelijkertijd worden verlengd en samengetrokken (bekend als een excentrische contractie). Een voorbeeld hiervan is sprinten, waarbij het achterbeen wordt gestrekt terwijl je jezelf op gebogen tenen naar voren stuwt.

Andere blessures treden op wanneer de hamstring overbelast is bij het heffen van gewicht met een plotselinge stuwkracht van energie. Powerlifting is zo’n voorbeeld.

Diagnose van hamstringblessures

Hamstringblessures kunnen meestal worden gediagnosticeerd door de locatie en intensiteit van de pijn, evenals de bewegingsbeperking. De meeste hebben de neiging om op te treden in het midden van de achterkant van de dij of net onder de gluteusspier in de buurt van het punt waar de pees verbinding maakt met het bot.

De meeste gevallen vereisen geen beeldvormende tests om de diagnose te bevestigen. Ernstige verwondingen moeten echter mogelijk worden beoordeeld met magnetische resonantie beeldvorming (MRI), de gouden standaard voor het visualiseren van weke delen verwondingen. Als alternatief kan een echografie een kwalitatieve beoordeling van een blessure geven door de spieren en pezen in realtime te bekijken. Röntgenfoto’s, hoewel nuttig, kunnen soms kleinere tranen missen.

Op basis van de evaluatie kan een hamstringblessure worden geclassificeerd als graad I, graad II of graad III.

Graad I Hamstringblessure

• Mogelijkheid om de knie te buigen
• Weinig merkbare zwelling
• Spierstijfheid, pijn en benauwdheid
• Een normale gang en bewegingsbereik, zij het met ongemak

Graad II Hamstringblessure

• Een aangetaste gang
• Een beperkt bewegingsbereik
• Spierpijn, scherpe twinkelingen en benauwdheid
• Merkbare zwelling of blauwe plekken
• Pijn bij aanraking en bij het buigen van de knie

Graad III Hamstringblessure

• Moeite met lopen zonder hulp
• Merkbare zwelling en blauwe plekken
• Pijn tijdens rust, ernstig worden met beweging

Behandeling voor hamstringblessures

De behandeling van een hamstringblessure is gebaseerd op de ernst van de symptomen. Alles behalve de meest ernstige kan meestal worden behandeldd niet-chirurgisch. Degenen met peesavulsies, waarbij de pees volledig van het bot is weggetrokken, vereisen een operatie en een uitgebreid revalidatieprogramma.

Niet-chirurgische behandelingen

De meeste acute hamstringblessures kunnen thuis worden behandeld met het RICE-protocol, dat betrekking heeft op:

• R: Rust, vaak met krukken, om te voorkomen dat er gewicht op het been wordt gelegd
• Ik: IJs met behulp van een koud kompres om pijn en ontsteking te verminderen
• C: Compressie met een compressieverband om zwelling te verminderen, weefselbloedingen te voorkomen en verdere uitbreiding van de scheur te voorkomen
• E: Verhoging van het been boven het hart om bloed weg te leiden van het been, waardoor pijn en zwelling worden verminderd

Meer ernstige verwondingen kunnen immobilisatie met een kniebrace vereisen om uw been in een neutrale positie te houden. Pijn kan worden behandeld met een pijnstillend middel zoals Tylenol (paracetamol) of een niet-steroïde ontstekingsremmend medicijn (NSAID) zoals Advil (ibuprofen) of Aleve (naproxen).

Zodra de blessure is gestabiliseerd en de pijn en zwelling zijn verdwenen, kan fysiotherapie worden gestart, met behulp van zachte stretching om het bewegingsbereik te herstellen en versterkende oefeningen om de spiermassa en gewichtdragende kracht te vergroten.

Chirurgische behandeling

Avulsies van de hamstring vereisen steevast een operatie om de breuk opnieuw te bevestigen. Avulsies komen meestal voor in de buurt van het bekken (proximale pees-avulsie),hoewel ze ook dichter bij het scheenbeen kunnen voorkomen (distale pees-avulsie ).

Als een acute breuk optreedt, zal de chirurg meestal 72 uur wachten om de teruggetrokken spieren te laten “ontspannen”. Uitstel voorbij dit punt wordt meestal afgeraden, omdat de spier kan beginnen weg te verspillen (atrofie) en uitgebreide littekens (fibrose) kan ontwikkelen.

Na de operatie moet u krukken en een brace gebruiken om uw been in een neutrale positie te houden. Zodra voldoende genezing heeft plaatsgevonden, zouden fysiotherapie en revalidatie beginnen, die ergens tussen de 3 en 6 maanden zou duren. Alles zou in het werk worden gesteld om pijn onder controle te houden met regelmatige ijstoepassing en OTC-pijnstillers. Indien nodig kunnen sterkere NSAID’s worden voorgeschreven.

Voorkomen van een hamstringblessure

Aangezien hamstringblessures meestal optreden tijdens sport en atletiek, moeten routinematige voorzorgsmaatregelen worden genomen voorafgaand aan de activiteiten. Een van de belangrijkste preventietips:

• Voeg retro-running (achteruit rennen) toe aan je training die helpt de gluteus- en hamstringspieren in balans te brengen en die rond de knie te versterken.
• Benader squats en andere oefeningen die de gluteus- en heupbuigspieren met voorzichtigheid aanspreken, langzaam beginnend en geleidelijk in de diepte toenemend.
• Volg de 10%-regel waarin u de intensiteit, afstand of duur van uw training week na week met niet meer dan 10% verhoogt om overbelasting te voorkomen.
• Stretch zowel na je training als ervoor. Het is belangrijk om te onthouden dat, met krachttraining, spieren de neiging hebben om zich terug te trekken. Als stretchen wordt vermeden, kunnen deze spieren uiteindelijk vast komen te zitten in deze semi-gebogen positie.
• Warming-up voor de training met excentrische hamstring stretches.