Groeischijfblessures bij kinderen die sporten

Letsel aan de groeischijf is een zorg voor kinderen en tieners die sporten. De groeischijf (physis) is het gebied van ontwikkelend weefsel aan het einde van de lange botten. Een verwonding aan de groeischijf kan ertoe leiden dat de botgroei stopt of dat een bot ongelijkmatig groeit. Hoewel veel groeischijfletsels genezen zonder blijvende effecten, kunnen er complicaties optreden, zoals een ledemaat die ongelijk of scheef is.

Kenmerken van groeischijfletsels

Elk lang bot heeft ten minste één groeischijf aan elk uiteinde. Wanneer de groei tijdens de adolescentie is voltooid, worden de groeischijven vervangen door vast bot. Groeischijfletsels kunnen voorkomen bij kinderen en adolescenten.

De meeste verwondingen aan de groeischijf zijn fracturen. Ze komen twee keer zo vaak voor bij jongens, deels omdat meisjes op jongere leeftijd stoppen met groeien, terwijl jongens blijven groeien tijdens hun tienerjaren wanneer ze waarschijnlijk zullen sporten.

Groeischijffracturen komen het vaakst voor in de lange botten van de vingers (vingerkootjes), vervolgens het buitenste bot van de onderarm (radius) bij de pols. Deze verwondingen komen ook vaak voor in de onderste botten van het been – het scheenbeen en het kuitbeen. Ze kunnen ook voorkomen in het bovenbeenbot (dijbeen) of in het enkel-, voet- of heupbot.

Oorzaken

Hoewel groeischijfletsels kunnen worden veroorzaakt door een acute gebeurtenis, zoals een val of een klap op het lichaam, worden ze ook veroorzaakt door overmatig gebruik. Kinderen die deelnemen aan atletische activiteiten ervaren vaak enig ongemak als hun botten en spieren groeien en ze nieuwe bewegingen oefenen.

Sommige pijntjes zijn te verwachten, maar de klachten van een kind moeten serieus genomen worden. Onbehandelde verwondingen kunnen soms permanente schade veroorzaken en een goede fysieke groei verstoren.

Verwondingen aan de knie zijn een van de meer zorgwekkende gebieden voor complicaties, omdat de beenbotten die elkaar in het kniegewricht ontmoeten veel meer groeien dan andere botten. Andere risicofactoren voor complicaties zijn een ernstig letsel of een verwonding van een jonger kind dat nog vele jaren groei over heeft.

Diagnose

Na het leren hoe het letsel is opgetreden en het onderzoeken van het kind, zal de arts waarschijnlijk röntgenfoto’s gebruiken om het type letsel te bepalen en een behandelplan te bepalen. Omdat groeischijven nog niet zijn verhard tot vast bot, verschijnen ze op röntgenfoto’s als openingen tussen de schacht van een lang bot (metafyse) en het uiteinde van het bot (epifyse).

Omdat verwondingen aan de groeischijf moeilijk te zien kunnen zijn op röntgenfoto’s, kan een röntgenfoto van de niet-gewonde kant van het lichaam worden gemaakt, zodat de twee zijden kunnen worden vergeleken. In sommige gevallen kunnen andere diagnostische tests, zoals magnetische resonantie beeldvorming (MRI), of computertomografie (CT) worden gebruikt.

Voor alle behalve de eenvoudigste verwondingen, kan de arts van uw kind aanbevelen dat de verwonding wordt behandeld door een orthopedisch chirurg – een arts die gespecialiseerd is in bot- en gewrichtsproblemen. Sommige problemen kunnen de diensten van een pediatrische orthopedisch chirurg vereisen. Geëvalueerd worden door een chirurg betekent niet altijd dat uw kind een operatie nodig heeft.

Behandeling

De behandeling is afhankelijk van het type letsel. De behandeling moet zo snel mogelijk na het letsel worden gestart. Het bevat meestal een combinatie van deze methoden.

Immobilisatie

De aangedane ledemaat kan in een gips of spalk worden geplaatst. Als dat zo is, kan het kind worden verteld om elke activiteit te beperken die druk uitoefent op het gewonde gebied. De arts kan ook voorstellen dat ijs op het gebied wordt aangebracht.

Manipulatie of chirurgie

In sommige gevallen zal de arts de botten of gewrichten terug in hun juiste positie moeten brengen, hetzij door hun handen te gebruiken (manipulatie genoemd) of door een operatie uit te voeren. Na de procedure wordt het bot op zijn plaats gezet, zodat het kan genezen zonder te bewegen. Dit wordt meestal gedaan met een gips dat de gewonde groeischijf en de gewrichten aan beide zijden ervan omsluit.

Het gips wordt op zijn plaats gelaten totdat de verwonding geneest, wat een paar weken tot enkele maanden kan duren voor ernstige verwondingen. De behoefte aan manipulatie of operatie hangt af van de locatie en omvang van het letsel, het effect ervan op nabijgelegen zenuwen en bloedvaten en de leeftijd van het kind.

Oefening

Een zorgverlener kan versterkings- en bewegingsoefeningen aanbevelen. Deze behandelingen kunnen ook worden aanbevolen nadat de fractuur is genezen.

Follow-up op lange termijn

Het is meestal nodig om het herstel en de groei van het kind te volgen. De evaluatie kan röntgenfoto’s met bepaalde tussenpozen omvatten, in sommige gevallen gedurende ten minste twee jaar. Sommige fracturen vereisen periodieke evaluaties totdat de botten van het kind klaar zijn met groeien.