De onzichtbare klimaatvluchtelingencrisis krijgt eindelijk een schijnwerper

Search

Een van de grootste humanitaire benarde situaties van onze tijd is de vluchtelingencrisis, maar we hebben de neiging om een visie in ons hoofd te hebben van wat een vluchteling is.

De Syrische vluchtelingencrisis wordt bijvoorbeeld door velen – inclusief de Verenigde Naties – beschouwd als een van de grootste ontheemdingsnoodtoestanden in de moderne tijd.

De recente situaties in Afghanistan en Oekraïne hebben ook veel Afghanen en Oekraïners gedwongen hun huizen te verlaten op zoek naar een toevluchtsoord.

Hoewel het concept van vluchtelingen, migranten en ontheemding niet nieuw is, is er altijd een grotendeels onzichtbare en niet-erkende groep mensen geweest die volgens elke definitie binnen dezelfde categorie vallen, behalve de legale: klimaatvluchtelingen.

Wat is een klimaatvluchteling?

De wettelijke definitie van wat een vluchteling definieert, volgens de Verenigde Naties, is “iemand die niet in staat of niet bereid is om terug te keren naar zijn land van herkomst vanwege een gegronde angst om vervolgd te worden om redenen van ras, religie, nationaliteit, lidmaatschap van een bepaalde sociale groep of politieke overtuiging.”

Deze wettelijke definitie omvat helaas niet degenen die hun huizen moeten ontvluchten vanwege de klimaatcrisis. Maar het zou moeten.

Een belangrijke oorzaak van ontheemding is de klimaatcrisis, die sommige thuislanden onherstelbare schade heeft toegebracht, waardoor de inboorlingen zijn verhuisd naar een beter klimaat.

Voorbeelden zijn eilanden die onder water staan, de vernietiging van voorouderlijke inheemse thuislanden, droogtes, woestijnvormingen en meer.

Naarmate de klimaatverandering verergert, nemen ook natuurrampen toe die de natuurlijke landschappen en atmosferen van de wereld diep beschadigen.

Volgens Disaster Displacement smeken natuurrampen miljoenen om elk jaar hun huis te verlaten als gevolg van aantasting van het milieu die het landschap verandert of als gevolg van gerelateerde conflicten, klimaatverandering en ontheemding.”

Ondanks de groeiende populatie van klimaatvluchtelingen, is er een duurzaam gebrek aan middelen voor vluchtelingen die onderdak zoeken voor klimaateffecten.

“Klimaatverandering [is] nu blijkt de belangrijkste factor te zijn die alle andere oorzaken van gedwongen verplaatsing versnelt. De meeste getroffenen zullen in hun eigen land blijven. Ze zullen intern ontheemd raken. Maar als ze een grens oversteken, zullen ze niet als vluchtelingen worden beschouwd”, zei António Guterres, secretaris-generaal van de VN, voormalig Hoge Commissaris voor de Vluchtelingen van de VN.

“Deze personen zijn niet echt migranten, in de zin dat ze niet vrijwillig zijn verhuisd. Als gedwongen ontheemden die niet onder het vluchtelingenbeschermingsregime vallen, bevinden ze zich in een juridische leegte.”

Hoeveel klimaatvluchtelingen zijn er?

Zoals gemeld in 2017, waren er 18,8 miljoen records van klimaatveranderingsrampgerelateerde verplaatsing.

In april 2021 heeft de UNHCR gegevens vrijgegeven die beweerden dat het aantal mensen dat sinds 2010 ontheemd is geraakt door klimaatveranderingsgerelateerde rampen is gestegen tot 21,5 miljoen, waarbij wordt aangehaald dat “naast plotselinge rampen, klimaatverandering een complexe oorzaak is van voedsel- en watertekorten, evenals problemen bij het verkrijgen van toegang tot natuurlijke hulpbronnen.”

Volgens het World Economic Forum is er een voorspelling dat tegen 2050 minstens 1,2 miljard mensen ontheemd kunnen raken door klimaatgerelateerde gebeurtenissen.

“Er is het hartzeer van het verlaten van huis, maar ook het leed van waarom dat moest zijn,” vertelde Climate Refugees-oprichter en uitvoerend directeur Amali Tower aan Teen Vogue.

Climate Refugees is een door immigranten, vrouwen van kleur geleide organisatie die pleit voor het welzijn van wereldburgers als reactie op de schade van klimaatverandering en degenen die eraan willen ontsnappen.

Ze bieden educatie en bewustzijn van de situatie, vaak met deskundig commentaar en persoonlijke verhalen van degenen die persoonlijk zijn getroffen door klimaatschade in hun thuisland.

Ze pleiten ook voor nieuw beleid dat de klimaatvluchtelingencrisis op wetgevend niveau volledig zal erkennen, waaronder het leveren van “deskundige input voor beleid, beleidsverklaringen, het schrijven van gezamenlijke NGO-rapporten en het deelnemen aan directe en publieke belangenbehartiging.”

Volgens de gegevens van Climate Refugees wijzen “recente trends op meer interne ontheemding als gevolg van klimaatgerelateerde rampen dan conflicten, waarbij in feite van de 30,6 miljoen mensen die in 2017 in 135 landen ontheemd waren, 60 procent het directe gevolg was van rampen.”

Naast het trauma van klimaatverandering en hervestiging, moeten vluchtelingen die asiel aanvragen om milieuredenen ook navigeren door het generatietrauma van het ontsnappen aan de ondergang van het landschap, meldt Teen Vogue.

GiBij de gevaarlijke vliegrampen van deze situaties is minstens 90 procent van de ziektelast in verband gebracht met de klimaatcrisis.

Wat zijn enkele van de grootste bedreigingen voor klimaatvluchtelingen?

Een studie van Front Psychiatry onderzocht de zware verbanden tussen geestelijke gezondheid en klimaatverplaatsing.

Overstromingen in India en bosbranden in Australië – waardoor velen hun huizen verliezen en verhuizen – zijn bijvoorbeeld enorme factoren bij het veroorzaken van posttraumatische stressstoornis, depressie en angst.

In tegenstelling tot vluchtelingen die door het internationaal recht worden erkend, hebben klimaatvluchtelingen de last om een onzichtbare groep te zijn. Desondanks worden ze nog steeds geconfronteerd met uitdagingen zoals gescheiden zijn van familie, fysiek letsel, uitbuiting, gedwongen huwelijken en seksueel geweld.

Zoals schrijver Alli Maloney meldt, vanwege hun juridische limbo, leven velen van hen in kampen of “brengen ze periodes door in detentie opgelegd door een onvriendelijke buitenlandse regering.”

Er is ook een schrijnend gebrek aan kansen op werk en scholing, waardoor veel klimaatvluchtelingen in een economische vrije val terechtkomen die op leven of dood kan zijn.

Gedefinieerd als een bedreigingsmultiplicator door hoe het doorsijpelt naar andere kwesties zoals wateronzekerheid, heeft de impact van klimaatverandering miljoenen mensen onrustig gemaakt in wat alleen kan worden omschreven als een onzichtbare crisis.

Maar in tegenstelling tot vluchtelingen die vluchten voor erkende oorlogsconflicten (zoals met Syrië, Afghanistan en Oekraïne), worden klimaat ontheemden nog meer gefaald door systemisch falen.

Een goed voorbeeld van klimaatvluchtelingen zijn de duizenden Bengaalse tieners die elk jaar dakloos worden als gevolg van rivieroevererosie, meldt Teen Vogue.

Net als de één op de 10 mensen die gedwongen worden hun thuisland Kiribati, Nauru en Tuvalu te verlaten terwijl de Eilanden in de Stille Oceaan verdrinken en verder in de oceaan zinken. Een ander voorbeeld zijn de jongvolwassenen in Midden-Amerika die in een “migrantenkaravaan” reizen om aan de extreme droogte te ontsnappen, maar het pad naar veiligheid is ook bezaaid met problemen die worden opgelegd door de anti-immigratiewetten van veel landen.

“Het systeem [is] proberen te voorkomen dat ze echt ontsnappen aan de klimaatcrisis en de economische crisis [it stems], het vinden van veiligheid in de VS en de directe noodzaak om te migreren vanwege droogtes en het niet hebben van voedsel of banen om te overleven,” vertelde De Luna Navarro, een pleitbezorger en onderzoeker van ontheemde jonge mensen die asiel zoeken in de Verenigde Staten, aan Teen Vogue.

Wat doen helpers voor klimaatvluchtelingen?

Om deze toenemende crisis te bestrijden, dringen voorstanders erop aan dat wetgevers klimaatveranderingsgerelateerde ontheemding erkennen onder de mensenrechtenwetgeving, zodat vluchtelingen toegang hebben tot dezelfde bescherming.

Hoewel het een langzaam proces is, zijn er een aantal mensen die hard werken om dit wettelijk te realiseren.

Gelukkig werpen hun inspanningen hun vruchten af. In januari 2020 heeft het Mensenrechtencomité van de Verenigde Naties bepaald dat landen het aanvragen van asiel niet mogen weigeren als gevolg van “door klimaatverandering veroorzaakte omstandigheden die het recht op leven schenden”.

Daarna sloten meer dan 160 landen zich aan bij het Compact for Safe, Orderly and Regular Migration van de Verenigde Naties om klimaatverandering te erkennen als een belangrijke oorzaak van migratie.

Een lichtpuntje te midden van de crisis zijn de jongeren die hard werken om de klimaatcrisis te bestrijden, zelfs als wetgevers traag zijn om dit te doen.

Omdat jongere generaties in de crisis worden geboren en zich meer bewust zijn van de gevaren (velen van hen leven door wereldwijde natuurrampen zoals overstromingen, bosbranden en meer op zo’n ontwikkelingsleeftijd), zijn ze van onschatbare waarde geworden in de strijd voor de planeet.

“Het zijn tieners die me echt met hoop vervullen”, zegt Tower.

“Ze zijn zo hongerig naar kansen. Een beetje jonger – het is veel te veel. Maar tieners zijn op de juiste leeftijd, waar dit soort veranderingen in hun leven integraal zijn.”

“Dit is het moment waarop ze impact kunnen maken.”

Een versie van dit artikel verscheen in oktober 2021 in The Water Edition van de Goodnewspaper.

Je kunt elke maand je eigen Goodnewspaper krijgen door vandaag nog abonnee te worden.